Μελέτη με δεδομένα από 34 ευρωπαϊκές χώρες κατά την περίοδο 2015-2019 εντοπίζει τις κυριότερες εστίες σαλμονέλας.
- Στην μελέτη εντοπίζονται οι εστίες σαλμονέλας στην Ευρώπη που παρέχουν μια εικόνα των πιο σημαντικών πηγών σε επίπεδο έκθεσης, προσδιορίζεται η σχετική σημασία των διαφορετικών πηγών τροφίμων ανά έτος, ευρωπαϊκή περιοχή και ορότυπο. Τα αυγά εξακολουθούν να αποτελούν τη σημαντικότερη τροφική πηγή κρουσμάτων σαλμονέλωσης στην Ευρώπη, ενώ τα αναφερθέντα κρούσματα σαλμονέλας αυξήθηκαν σημαντικά στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.
H σαλμονέλα παραμένει η κύρια αιτία τροφιμογενών εστιών στην Ευρώπη παρά την εφαρμογή εναρμονισμένων προγραμμάτων ελέγχου. Ωστόσο, για να υπάρξουν αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης και αντιμετώπισης, είναι απαραίτητο να υπάρξει καλή ενημέρωση σχετικά με τις πηγές και τις εστίες σαλμονέλας.
Μέσα από μια μελέτη, μια ομάδα ερευνητών επεχείρησε να κάνει άλλο ένα βήμα πιο κοντά στην αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση των τροφιμογενών ασθενειών. Οι ερευνητές συνέλεξαν δεδομένα για την επιδημία σαλμονέλας από 34 ευρωπαϊκές χώρες για τα έτη 2015-2019 από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA). Στόχος τους ήταν να προσδιοριστούν οι κύριες πηγές τροφίμων και οι πρόσφατες τάσεις των επιδημιών σαλμονέλας στην Ευρώπη.
Για την ανάλυση απόδοσης της πηγής των τροφιμογενών ασθενειών, τα εμπλεκόμενα τρόφιμα κατηγοριοποιήθηκαν σύμφωνα με τη ζωονόσωση του συστήματος ταξινόμησης καταλόγου της EFSA. Εφαρμόστηκε ένα καθιερωμένο μοντέλο απόδοσης πιθανολογικής πηγής, χρησιμοποιώντας τις πληροφορίες για τα εμπλεκόμενα τρόφιμα, συνολικά και ανά περιοχή και ορότυπο. Για την αξιολόγηση των σημαντικών τάσεων στην εμφάνιση επιδημιών, συνολικά και ανά περιοχή και ορότυπο, χρησιμοποιήθηκαν μοντέλα Poisson μικτών επιπτώσεων.
Συνολικά, η πιο σημαντική τροφική πηγή κρουσμάτων σαλμονέλωσης ήταν τα αυγά, με ποσοστό 33 %, ακολουθούμενο από το χοιρινό με ποσοστό 7 % και προϊόντα κρέατος (6 %).
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό είναι ότι, ενώ τα αυγά ήταν η πιο σημαντική πηγή τροφής σε όλες τις περιοχές, το χοιρινό ήταν η δεύτερη πιο κοινή πηγή τροφής στη Βόρεια και Δυτική Ευρώπη και τα προϊόντα κρέατος στην Ανατολική και Νότια Ευρώπη.
Επιπλέον, τα κρούσματα που προκλήθηκαν από S. Enteritidis (SE) και άλλους γνωστούς τύπους σαλμονέλας αποδίδονταν κυρίως στα αυγά σε ποσοστό 37 %, ενώ τα κρούσματα που προκλήθηκαν από Salmonella Typhimurium (STM) αποδίδονταν κυρίως στο χοιρινό (34 %).
Συνολικά, υπήρξε σημαντική αύξηση στον αριθμό των εστιών που αναφέρθηκαν μεταξύ 2015 και 2019, κατά 5 % κατά μέσο όρο ετησίως. Αυτό οφείλεται στον σημαντικά αυξημένο αριθμό εστιών στην Ανατολική Ευρώπη, ιδιαίτερα εκείνων που προκαλούνται από ΝΑ, ενώ στη Βόρεια και Νότια Ευρώπη, τα κρούσματα που προκαλούνται από ΝΑ μειώθηκαν σημαντικά από το 2015 έως το 2019
Η αυξανόμενη τάση στα κρούσματα σαλμονέλας μπορεί εν μέρει να δικαιολογηθεί από την ευρύτερη χρήση προηγμένων μοριακών μεθόδων, όπως η αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος (WGS), για την ανίχνευση εστιών και της πηγής. Αυτό πιθανότατα βοήθησε στον εντοπισμό περισσότερων περιπτώσεων σε δεδομένα παρακολούθησης της σαλμονέλας που συλλέγονται τακτικά, ανέφερε η μελέτη.
Να σημειωθεί πως μετά από χρόνια σημαντικής μείωσης μεταξύ 2008 και 2014, η συχνότητα της αναφερόμενης σαλμονέλωσης σταθεροποιήθηκε στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες από το 2015 έως το 2019, με τρέχοντα ποσοστά επίπτωσης περίπου 20 περιπτώσεις ανά 100.000 κατοίκους.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
