Μέχρι πότε θα είμαστε η χώρα της φέτας και της χωριάτικης σαλάτας;
Του Γιάννη ζαμπετάκη*
Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στις 26/9/2022, στην ιστοσελίδα chefspencil.com με τίτλο: «Ranked: World’s Top Cheese-producing Countries per Capita», παρουσιάζεται το παρακάτω γράφημα (παραγωγή τυριών ανά κάτοικο), με την Κύπρο και την Ελλάδα να είναι στην 5η και στην 16η θέση, αντίστοιχα.
Αν εξαιρέσουμε τις χώρες που η παραγωγή τυριών είναι κατά βάση από αγελαδινό γάλα (Δανία, Ιρλανδία, Ολλανδία) και χωρίς γευστικό και αρωματικό «χαρακτήρα», μπορούμε να δούμε πόσο υψηλά κατατάσσονται η Κύπρος και η Ελλάδα σε παγκόσμια κλίμακα.
Ναι, οκ, παράγουμε πολύ τυρί! Αλλά τι κάνουμε με αυτό;
Αν κάνουμε μια βόλτα στα πιο μεγάλα super markets του εξωτερικού, θα δούμε ότι το μόνο ελληνικό τυρί στα ράφια τους είναι η φέτα, με τιμή στο ράφι εδώ στην Ιρλανδία €1/200g, δηλαδή €5/kg (πολύ πιο φτηνή από ότι στην Ελλάδα αλλά δεν είναι επί του παρόντος).
Τι γίνεται με τα υπόλοιπα ΠΟΠ τυριά της Ελλάδας; Γιατί δεν βρίσκουν θέση στο εξωτερικό;
Σε ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του κ. Πετκανόπουλου, αναλύονται οι αιτίες του προβλήματος, γιατί τα Ελληνικά τυριά δεν έχουν βρει θέση στο εξωτερικό, με τον αρθρογράφο να σημειώνει την παντελή έλλειψη marketing.
Αν κάνουμε μια απλή έρευνα στους τουρίστες που έρχονται στη χώρα μας ποια ελληνικά τρόφιμα ξέρουν…είμαι βέβαιος ότι όλοι θα μας πουν για την Greek salad και για την φέτα. Αλλά από εκεί και πέρα, το χάος!
Και εδώ είναι η καρδιά του προβλήματος: τι κάνουμε ως χώρα, ως παραγωγοί εξαιρετικών τυριών, ως σεφ, ως εξαγωγείς ελληνικών τροφίμων, για να κάνουμε τα ελληνικά τυριά γνωστά στο εξωτερικό; Γιατί η Ιταλία και η Ισπανία έχουν ονομαστά τυριά στα ράφια μαγαζιών στο εξωτερικό αλλά όχι η Ελλάδα;
Στρατηγική και έλλειψη σχεδιασμού
Και έτσι φτάνουμε στο ζητούμενο: η χώρα μας ποτέ δεν ήταν καλή στο να προάγει τρόφιμα με υψηλή προστιθέμενη αξία. Και έτσι ο κόπος και η φαντασία τόσων εξαιρετικών τυροκόμων στην πατρίδα μας μένει αναξιοποίητος. Αυτό που είναι το ζητούμενο είναι να αρχίσει η Ελλάδα να είναι παρούσα σε μεγάλες εκθέσεις τροφίμων και ποτών στο εξωτερικό, με κρατική και κλαδική υποστήριξη. Η Ελλάδα είναι ακόμα στα μάτια των ξένων η χώρα της φέτας… Και για να αλλάξει αυτό θέλει και χρόνο και κόπο αλλά και συντονισμένες κινήσεις. Τα Ελληνικά ΠΟΠ και ΠΓΕ τυριά δεν είναι μόνο εξαιρετικά σε οργανοληπτικές ιδιότητες αλλά και σε διατροφική αξία. Είναι εφάμιλλα των Ιταλικών, των Ισπανικών και των Γαλλικών. Αλλά, η διείσδυσή τους στις αγορές του εξωτερικού είναι μηδενική. Θα πρέπει οι μεγάλοι «παίκτες» της αγοράς να γίνουν και ηγέτες συντονισμένων κινήσεων στο εξωτερικό ώστε να μαθευτούν τα ελληνικά τυριά στις μεγάλες αλυσίδες super market του εξωτερικού, σε ονομαστά εστιατόρια στο εξωτερικό κλπ.
Προτάσεις
- Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων θα πρέπει να φροντίσει ώστε περισσότερα ελληνικά τυριά να χαρακτηρισθούν ΠΟΠ και ΠΓΕ. Η χώρα μας έχει μόνο 23 τέτοια τυριά όταν η Ιταλία έχει 50! Παράλληλα, ένας διαδραστικός χάρτης της χώρας μας (όπως αυτός που μπορείτε να βρείτε εδώ) θα πρέπει να φιγουράρει στην αρχική σελίδα του εν λόγω Υπουργείου αλλά και του Υπ. Τουρισμού και του ΕΟΤ.
- Ο τυροκομικός κλάδος σε συνεργασία με τα αρμόδια υπουργεία (Αγρ. Ανάπτυξης και Τροφίμων, Ανάπτυξης και Τουρισμού) θα πρέπει να σχεδιάσουν στρατηγικές επιθετικής προώθησης των ελληνικών τυριών σε εκθέσεις στο εξωτερικό.
- Τα ξενοδοχεία μας μπορούν να παίξουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο στην εκμάθηση των πελατών τους μέσα από την… διατροφή, για τις εξαιρετικές οργανοληπτικές ιδιότητες των ελληνικών τυριών. Και ας σταματήσουμε να έχουμε μη ελληνικά τυριά στα ελληνικά ξενοδοχεία.
Ακολουθήστε το Cibum 
