Τα ευρήματα μελέτης πάνω στην απόκριση των βακτηρίων όταν έρχονται σε επαφή με αντιβιοτικά, μια τοξική ουσία ή άλλη πηγή σημαντικού στρες.
Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 10 Ιουλίου στο Nature Communications, όταν τα βακτήρια έρχονται αντιμέτωπα με ένα αντιβιοτικό, μια τοξική ουσία ή άλλη πηγή σημαντικού στρες, τα βακτήρια είναι σε θέση να ενεργοποιήσουν έναν αμυντικό μηχανισμό χρησιμοποιώντας την επικοινωνία μεταξύ κυττάρων για να “προειδοποιήσουν” τα μη προσβεβλημένα βακτήρια, τα οποία μπορούν στη συνέχεια να προλάβουν, να θωρακιστούν και να διαδώσουν το προειδοποιητικό σήμα.
Ο μηχανισμός αυτός περιγράφηκε για πρώτη φορά από ομάδα επιστημόνων του CNRS και του Université de Toulouse III, Paul Sabatier. Ανοίγει το δρόμο για την ανάπτυξη νέων, αποτελεσματικότερων αντιβιοτικών θεραπειών που μπορούν να στοχεύουν αυτό το βακτηριακό σύστημα επικοινωνίας.
Όταν αντιλαμβάνονται μια πηγή στρες, τα βακτήρια αναλαμβάνουν δράση, προκαλώντας αλλαγές στην έκφραση ορισμένων γονιδίων και στις φυσιολογικές τους ιδιότητες, ώστε να γίνουν λιγότερο ευάλωτα στην ανιχνευόμενη θανατηφόρα ουσία. Παράγουν επίσης στην επιφάνειά τους μικρές πρωτεΐνες “alarmone” προκειμένου να έρθουν σε επαφή και να ενεργοποιήσουν τυχαία γειτονικά βακτήρια.
Τα μη κατασταλμένα βακτήρια μπορούν να αλλάξουν κατάσταση μόνο παρουσία επαρκούς ποσότητας αλλομόνων. Έτσι, μόνο μια πηγή στρες που γίνεται αντιληπτή από επαρκή αριθμό βακτηρίων μπορεί να προκαλέσει τη διάδοση αυτής της ενεργοποίησης.
Ο µηχανισµός αυτός προσφέρει πολλά πλεονεκτήµατα: περιορίζει την άσκοπη χρήση ενέργειας και επιτρέπει την ταχεία και συντονισµένη αντίδραση του πληθυσµού. Επειδή η ενεργοποίηση είναι σταδιακή, δημιουργεί ποικιλομορφία στον πληθυσμό με την πάροδο του χρόνου, αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες επιβίωσης των βακτηρίων.
Ακολουθήστε το Cibum 
