cibum team
Για πολλά χρόνια, υπήρχε η πεποίθηση ότι τα βακτήρια δρουν ανεξάρτητα. Η ανακάλυψη ότι δρουν συλλογικά μέσω ενός εξελιγμένου δικτύου επικοινωνίας μεταξύ κυττάρων, γνωστό ως ανίχνευση απαρτίας (QS) ήταν ένα μεγάλο άλμα στην κατανόηση της βακτηριακής βιολογίας.
Τα τεχνητά γλυκαντικά, επίσης γνωστά ως μη θρεπτικά γλυκαντικά (NNS), συνιστώνται για τη μείωση του σωματικού βάρους και τα άτομα που ζουν με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και δυσανεξία στη γλυκόζη. Αν και η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) ενέκρινε τη χρήση ασπαρτάμης, σακχαρίνης, σουκραλόζης, ακεσουλφάμης καλίου, advantame και neotame, εξακολουθεί να μην υπάρχει συναίνεση στην επιστημονική κοινότητα σχετικά με το επίπεδο ασφάλειας αυτών των τεχνητών γλυκαντικών. Οι περισσότερες μελέτες, που χρησιμοποιούν μοντέλα τρωκτικών, δείχνουν επιβλαβείς επιδράσεις των τεχνητών γλυκαντικών στη μεταβολική υγεία.
Στον άνθρωπο, παρόλο που τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές (RCT) υποδηλώνουν οφέλη στο σωματικό βάρος από την κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών, εξακολουθούν να υπάρχουν περιορισμένα δεδομένα για άλλες μεταβολικές αλλοιώσεις, συμπεριλαμβανομένης της τροποποίησης των μικροβίων του εντέρου με τρόπο που θα μπορούσε να ενισχύσει τις μεταβολικές ασθένειες που προορίζονταν ουσιαστικά να μειώσουν.
Πραγματοποιήθηκε μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Ben-Gurion του Ισραήλ σχετικά τις επιπτώσεις που θα μπορούσαν να έχουν τα NNS στο μικροβίωμα του εντέρου.
Με το σκεπτικό ότι οι αθλητές δίνουν προσοχή στη διατροφή τους και χρησιμοποιούν συμπληρώματα για να βελτιώσουν την απόδοσή τους σε προπονήσεις και αγώνες, η μελέτη βασίστηκε στην υπόθεση ότι μπορεί να είναι οι υψηλότεροι καταναλωτές τεχνητών γλυκαντικών, επειδή πολλά από τα συμπληρώματα που χρησιμοποιούν περιέχουν τεχνητά γλυκαντικά σε άγνωστο ποσό.
Τα σχετικά πειράματα έδειξαν ότι τα NNS μπορούν όντως να επηρεάσουν την ισορροπία του μικροβιώματος του εντέρου.
Η ομάδα που ανέλαβε τη μελέτη έγραψε σχετικά στο International Journal of Molecular Sciences, πως διαπιστώθηκε επίδραση των NNS σε πολλά μικροβιακά γεγονότα που σχετίζονται με τη μικροβιακή δραστηριότητα του εντέρου, και κατ’ επέκταση στο μεταβολισμό.
Η Διεθνής Ένωση Γλυκαντικών (ISA) διαψεύδει τα ευρήματα αυτά, ισχυριζόμενη πως οι in vitro δοκιμές έχουν μικρή βιολογική σημασία λόγω των περιορισμών που έχουν, λέγοντας μέσω εκπροσώπου της πως οι συγκεντρώσεις που επετεύχθησαν στο in vitro περιβάλλον, δε θα επιτευχθούν στον ανθρώπινο οργανισμό.
Τα γλυκαντικά δε βρέθηκαν να έχουν μικροβιοκτόνο χαρακτήρα, όμως παρενέβησαν στη δέσμευση πρωτεϊνών, εμποδίζοντας έτσι την αναδίπλωσή τους. Με τον τρόπο αυτό επηρεάζεται η ομοιόσταση του εντέρου, προωθώντας την εξέλιξη των πεπτικών ασθενειών.
Η ISA συνεχίζει να αντικρούει τα αποτελέσματα της μελέτης, υποστηρίζοντας πως οι οδοί του μεταβολισμού των τεχνητών γλυκαντικών είναι ήδη καλά κατανοητές, και πως ποτέ δε θα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι το παχύ έντερο και να επηρεάσουν το μικροβίωμά του. Όπως αναφέρει εκπρόσωπος της ISA στο FoodNavigator, η σουκραλόζη είναι σε μεγάλο βαθμό μη απορροφήσιμη, αλλά δεν αφομοιώνεται στο έντερο, οπότε δεν αποτελεί υπόστρωμα για το μικροβίωμα του εντέρου. Όσο για τη σακχαρίνη, αναφέρει πως απορροφάται γρήγορα, και απεκκρίνεται αμετάβλητη στα ούρα.
Πηγή για την επιστημονική δημοσίευση: https://www.mdpi.com/1422-0067/22/18/9863/htm