Η ζέστη, σύμφωνα με τους ειδικούς, περνά σταδιακά από τη φάση της ακραίας καιρικής συνθήκης στο να γίνει η νέα κανονικότητα. Τι συνεπάγεται αυτό για τον άνθρωπο;
Και καθώς η κλιματική κρίση συνεχίζει να γίνεται μια σύγχρονη, δυσοίωνη πραγματικότητα οι καύσωνες είναι επίσης κάτι που πρέπει να συνηθίσουμε. Σύμφωνα με μια μελέτη του 2019 που δημοσιεύτηκε στο PLOS ONE , ως το 2050 το Λονδίνο θα είναι περίπου σαν τη Βαρκελώνη σήμερα, αναφέρει δημοσίευμα στο IFLScience.
Το ζήτημα που δημιουργείται, όμως, εδώ, δεν είναι μόνο η ζέστη αυτή καθαυτή, αλλά το ποιες θα είναι οι επιδράσεις της στην ανθρώπινη υγεία. Ας δούμε, λοιπόν, τι συμβαίνει στο σώμα μας όταν έξω έχει καύσωνα.
Πώς επιδρά η ζέστη στην ανθρώπινη υγεία;
Το ανθρώπινο σώμα έχει εξελίξει συγκεκριμένους μηχανισμούς για να αντιμετωπίσει τις υψηλότερες θερμοκρασίες. Αλλά με την εκτεταμένη έκθεση σε υπερβολική ζέστη, τα συστήματα στο ανθρώπινο σώμα που του επιτρέπουν να προσαρμοστεί στη θερμότητα «υπερφορτώνονται».
Όταν ένα άτομο εκτίθεται στη ζέστη για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, ιδρώνει και με το πέρας του χρόνου, η εφίδρωση έχει μια ψυκτική επίδραση στο σώμα. Μόλις, όμως, σταματήσει να ιδρώνει, σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ο άνθρωπος μπορεί να περάσει από τη θερμική εξάντληση στη θερμοπληξία, καθώς το σώμα θερμαίνεται όλο και περισσότερο, επηρεάζοντας το κεντρικό νευρικό σύστημα και το κυκλοφορικό σύστημα, γεγονός που προκαλεί ακόμα και λιποθυμικά επεισόδια.
Αλλά, σύμφωνα με τον Γκρέγκορι Ουελένιους, καθηγητής περιβαλλοντικής υγείας στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, η θερμοπληξία, η θερμική εξάντληση και η αφυδάτωση αντιπροσωπεύουν ένα σχετικά μικρό κλάσμα των συνολικών, αναφέρει σε δημοσίευμα της IFLScience. Οι δυσμενείς επιπτώσεις της έκθεσης στη θερμότητα είναι πιθανό να αποτελούν προβλήματα στα νεφρά, δερματικές λοιμώξεις, ακόμη και πρόωρος τοκετός ή κλονισμός της ψυχικής υγείας. Όλα αυτά θα μπορούσαν να είναι ακόμα εντονότερα αν κάποιος κάνει κατάχρηση ουσιών ή έχει ο ίδιος κάποια ψυχική διαταραχή ή ακόμα και πάσχει από κάποια εκφυλιστική νόσο. Στις ευπαθείς ομάδες για την έκθεση στον καύσωνα ανήκουν, μεταξύ άλλων, οι έγκυες και ηλικιωμένοι, καθώς και πληθυσμός με αυτοάνοσα ή άλλες παθήσεις.
Τι κάνουμε για να αντιμετωπίσουμε την υπερβολική ζέστη;
Εάν οι θερμότερες, πιο υγρές θερμοκρασίες γίνουν καθημερινότητα, τότε θα πρέπει να προσαρμοστούμε για να τις αντιμετωπίσουμε.
Σε επίπεδο κοινωνίας, αυτό σημαίνει κλιματισμοί σε χώρους εργασίας, σπίτια και δημόσιες δομές, και μέσα μαζικής μεταφοράς, συνδυαστικά με καλύτερη μόνωση. Επιπλέον, η υπερβολική ζέστη μπορεί να προκαλέσει ράγισμα ή λιώσιμο των δρόμων, καθώς και πρόωρη κατάρρευση σε γέφυρες, για τα οποία επίσης το κράτος πρέπει να μεριμνήσει.
Αλλά ακόμα και αυτά τα -αυτονόητα- μέτρα αντιμετώπισης του καύσωνα δεν είναι στη διακριτική ευχέρεια των φτωχότερων κρατών και νοικοκυριών. Οπότε, σε κάθε περίπτωση, ακόμα και χωρίς κλιματισμό πρέπει, όσο είναι δυνατόν, να μένουμε όσο το δυνατόν μακριά από τη ζέστη και τον ήλιο και σε σκιερά μέρη.
Ένα είναι σίγουρο, πως οι ζωές μας με μόνιμα 40αρια θα είναι αρκετά διαφορετικές ό,τι έχουμε συνηθίσει. Η πιο δραστική λύση θα είναι να αντισταθμίσουμε τη ζημία που προκαλούμε στον πλανήτη μας, μειώνοντας δραστικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου και προχωρώντας σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
Ακολουθήστε το Cibum 
