5 χώρες ευθύνονται για το 40% των ανθρωπογενών παγκόσμιων εκπομπών.
Οι επιστήμονες ανά τον κόσμο προβλέπουν πως ο κίνδυνος ερημοποίησης του πλανήτη είναι προ των πυλών και θα είναι η βασικότερη αιτία μαζικής μετανάστευσης τα επόμενα χρόνια. Βασικότερη αιτία της υπερθέρμανσης που βιώνουν και θα βιώσουν αρκετά μέρη του κόσμου, είναι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου (GHG), που όσον αφορά στις ανθρωπογενείς αιτίες, απαντώνται κατά 1/3 στο παγκόσμιο σύστημα τροφίμων.
Νέα μελέτη έρχεται να επισημάνει αυτό το ποσοστό, τονίζοντας πως μόνο αν μειωθεί θα μπορέσουμε να προλάβουμε τους κινδύνους υπερθέρμανσης του πλανήτη. Άλλη μελέτη του 2022, πρότεινε πως η λύση για την υπερθέρμανση του πλανήτη είναι η μείωση της κτηνοτροφίας, αφού μεγαλύτερη αιτία των εκπομπών στις αλυσίδες εφοδιασμού είναι το κρέας και τα γαλακτοκομικά προϊόντα κυρίως σε ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες, όπως η Κίνα και η Ινδία.
Για την μελέτη που δημοσιεύθηκε την περασμένη πέμπτη στο Nature Food, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων με επικεφαλής τα Πανεπιστήμια του Γκρόνινγκεν και του Μπέρμιγχαμ, ανέλυσε δεδομένα που συνδέουν τις εκπομπές με τους καταναλωτές μεταξύ 2000 και 2019. Τα ευρήματα αποκάλυψαν πως η κατανάλωση τροφίμων στις πέντε χώρες με τις υψηλότερες εκπομπές, Κίνα (2,0 Gt CO2-eq), Ινδία (1,3 Gt), Ινδονησία (1,1 Gt), Βραζιλία (1,0). Gt) και οι ΗΠΑ (1,0 Gt), ήταν υπεύθυνες σχεδόν για το μισό των παγκόσμιων εκπομπών της αλυσίδας εφοδιασμού τροφίμων. Οι ετήσιες παγκόσμιες εκπομπές GHG που σχετίζονται με τα τρόφιμα αυξήθηκαν κατά 14% (2 Gt CO2-eq) κατά την περίοδο των τελευταίων 20 ετών. Μεταξύ άλλων, η σημαντική αύξηση στην κατανάλωση προϊόντων με βάση τα ζώα συνέβαλε στο 95% περίπου της παγκόσμιας αύξησης των εκπομπών, αντιπροσωπεύοντας σχεδόν το ήμισυ των συνολικών εκπομπών τροφίμων. Το βόειο κρέας και τα γαλακτοκομικά συνέβαλαν κατά 32% και 46% στην αύξηση των παγκόσμιων εκπομπών με βάση τα ζώα.
«Μια παγκόσμια αλλαγή στις δίαιτες, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της υπερβολικής πρόσληψης κόκκινου κρέατος και της βελτίωσης των πρωτεϊνών φυτικής προέλευσης, όχι μόνο θα μειώσει τις εκπομπές ρύπων αλλά θα αποφύγει κινδύνους για την υγεία όπως η παχυσαρκία και οι καρδιαγγειακές παθήσεις”, δήλωσε συγγραφέας της μελέτης και καθηγητής, Klaus Hubacek από το Πανεπιστήμιο του Χρόνινγκεν.
Ένας άλλος συγγραφέας, ο Dr. Yuli Shan, από το Πανεπιστήμιο του Μπέρμιγχαμ, σχολίασε: “Το σύστημα αγροδιατροφής καθοδηγεί τις παγκόσμιες χρήσεις γης και τις γεωργικές δραστηριότητες, συμβάλλοντας περίπου στο ένα τρίτο των παγκόσμιων ανθρωπογενών αερίων του θερμοκηπίου. Η αύξηση του πληθυσμού, η επέκταση της παραγωγής τροφίμων και η αύξηση της διατροφής με βάση τα ζώα είναι πιθανό να αυξήσουν περαιτέρω τις εκπομπές και να συμπιέσουν τον παγκόσμιο προϋπολογισμό άνθρακα”.
Ο πρώτος συγγραφέας, Yanxian Li, διδακτορικός φοιτητής στο Πανεπιστήμιο του Groningen πρόσθεσε ότι “Ο μετριασμός των εκπομπών σε κάθε στάδιο των αλυσίδων εφοδιασμού τροφίμων από την παραγωγή έως την κατανάλωση είναι κρίσιμος εάν θέλουμε να περιορίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ωστόσο, οι εκτεταμένες και μόνιμες αλλαγές στη διατροφή είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθούν γρήγορα, επομένως τα κίνητρα που ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να μειώσουν το κόκκινο κρέας ή να αγοράσουν προϊόντα με υψηλότερα περιβαλλοντικά μερίσματα θα μπορούσαν να συμβάλουν στη μείωση των εκπομπών τροφίμων”.
Η μελέτη αποκαλύπτει σημαντικές διαφορές σχετικά με τα πρότυπα εκπομπών και τους λόγους πίσω από αυτές τις τάσεις, ταξινομούμενες ως εξής:
- Χώρες με υψηλά κατά κεφαλήν επίπεδα εκπομπών τροφίμων και κυρίαρχες εκπομπές ζώων (κυρίως από κόκκινο κρέας) (Βόρεια Αμερική, Αυστραλία, Λατινική Αμερική και Καραϊβική).
- Οι ανεπτυγμένες χώρες που βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στις εισαγωγές και αναθέτουν σε τρίτους σημαντικές ποσότητες εκπομπών που σχετίζονται με τα τρόφιμα (Ιαπωνία και Ευρώπη).
- Ταχέως αναπτυσσόμενες χώρες με σημαντική αύξηση των εκπομπών λόγω της ταχείας αύξησης του πληθυσμού ή του βελτιωμένου βιοτικού επιπέδου (Κίνα, Νότια Ασία, Εγγύς Ανατολή και Βόρεια Αφρική). και Χώρες με παραγωγή υψηλής έντασης εκπομπών, κυρίως με εκτεταμένες δραστηριότητες αλλαγής χρήσης γης (Βραζιλία, Ινδονησία και περιοχές της Νότιας και Κεντρικής Αφρικής).
- Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι μια σειρά εμπορικών πολιτικών επιταχύνουν τις εκπομπές μέσω της αύξησης των εισαγωγών τροφίμων από χώρες/περιοχές με παραγωγή υψηλής έντασης εκπομπών, για παράδειγμα, η Πράσινη Συμφωνία της ΕΕ ενθαρρύνει τη λιγότερο εντατική γεωργία στην Ευρώπη και αυξάνοντας τις εισαγωγές γεωργικών προϊόντων από χώρες όπως Βραζιλία, ΗΠΑ, Ινδονησία και Μαλαισία.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ
Πληροφορίες από EurekAlert.
Ακολουθήστε το Cibum 
