Δεδομένου ότι τα κουτιά πίτσας είναι μακράν τα πιο βαριά και ογκώδη αντικείμενα, είναι η πιο απαιτητική επιλογή για επαναχρησιμοποίηση.
- Η Zero Waste Europe διερευνά τις εκπομπές CO 2 από επαναχρησιμοποιήσιμες και συσκευασίες μίας χρήσης. Τα μοντέλα προτείνουν ότι η μετάβαση στην επαναχρησιμοποίηση έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες εκπομπές για τις περισσότερες συσκευασίες.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 2023, η Zero Waste Europe σε συνεργασία με τη Reloop και την TOMRA δημοσίευσαν μια έκθεση αξιολόγησης των κλιματικών επιπτώσεων των επαναχρησιμοποιήσιμων συστημάτων έναντι των συσκευασιών σε πακέτο. Η έκθεση συντάχθηκε από την εταιρεία συμβούλων Eunomia .
Οι συγγραφείς ανέπτυξαν μοντέλα για συστήματα μίας χρήσης και επαναχρησιμοποίησης για να ποσοτικοποιήσουν τον αντίκτυπο στο κλίμα για διάφορα είδη συσκευασίας τροφίμων (κιβώτια για μπέργκερ, κουτιά πίτσας, μπολ, κουτιά σούσι, φλιτζάνια για κρύα ποτά και φλιτζάνια για ζεστά ροφήματα). Αυτά τα μοντέλα περιλαμβάνουν ολόκληρο τον κύκλο ζωής ενός προϊόντος από την εξόρυξη πρώτων υλών μέχρι το τέλος του κύκλου ζωής τους και τη διαχείριση απορριμμάτων και εκτιμούν τις εκπομπές αερίων θερμοκηπίου (GHG) για κάθε στάδιο της ζωής ενός προϊόντος. Οι εκπομπές υπολογίζονται ως εκπομπές GHG (gCO 2 ) ανά μερίδα.
Η έκθεση διαπιστώνει ότι η μετάβαση σε επαναχρησιμοποιήσιμα δοχεία μιας χρήσης (πλαστικά και χαρτί) με αποτελεσματικό τρόπο οδηγεί σε συνολική μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Ο βαθμός αυτού ποικίλλει για διαφορετικά είδη: τα φλιτζάνια παρουσιάζουν τις υψηλότερες δυνατότητες για μειώσεις, ενώ για τα κουτιά πίτσας η επιλογή μιας χρήσης έχει ως αποτέλεσμα λιγότερες αλλαγές στις εκπομπές. Δεδομένου ότι τα κουτιά πίτσας είναι μακράν τα πιο βαριά και ογκώδη αντικείμενα, είναι η πιο απαιτητική επιλογή για επαναχρησιμοποίηση. Μια μείωση του βάρους κατά 20% μπορεί ήδη να κάνει την επιλογή επαναχρησιμοποίησης πιο αποτελεσματική από την απλή χρήση, αναφέρει η έκθεση.
Αυτές οι προσομοιώσεις βασίζονται σε υποθέσεις, όπως τιμές επιστροφής, πλύσιμο στο σπίτι ή μεταφορά. «Η έλλειψη καλών δεδομένων σε αυτούς τους τομείς δημιουργεί κάποια αβεβαιότητα. Για να αντιμετωπιστεί αυτό, η μελέτη εξέτασε την ευαισθησία ορισμένων βασικών παραδοχών που χρησιμοποιούνται στη μοντελοποίηση για τον προσδιορισμό των νεκρών σημείων – το σημείο στο οποίο η υπόθεση αλλάζει το αποτέλεσμα».
Οι βασικές παραδοχές που διερευνήθηκαν ήταν οι αλλαγές στο ενεργειακό δίκτυο, ο αριθμός των διαδρομών με αυτοκίνητο, η απόδοση των διαδικασιών πλύσης και οι ρυθμοί επιστροφής για επαναχρησιμοποιήσιμα δοχεία. Ο αριθμός των εναλλαγών για να φτάσει το νεκρό σημείο ποικίλλει πολύ για τις διαφορετικές επιλογές συσκευασίας. Ενώ έξι εναλλαγές είναι αρκετές για φλιτζάνια, τα κουτιά σούσι χρειάζονται έως και 35. Το ίδιο ισχύει και για τα ανώτατα ποσοστά επιστροφής. Τα κύπελλα θα μπορούσαν να κάνουν με ποσοστά επιστροφής 83%, ενώ όλα τα άλλα είδη απαιτούν πάνω από 90%.
Οι συγγραφείς τονίζουν τη σημασία των καλά ανεπτυγμένων συστημάτων επαναχρησιμοποίησης. «Ορισμένες από τις βασικές υποθέσεις καθοδηγούνται από πτυχές συμπεριφοράς που απαιτούν αλλαγή νοοτροπίας, κάτι που πρέπει να ενσωματωθεί στα κοινωνικά πρότυπα». Επιπλέον, τονίζουν ότι το επόμενο βήμα θα πρέπει να είναι ο τρόπος εφαρμογής τέτοιων συστημάτων. Και για αυτό χρειάζονται πραγματικές δοκιμές και περιπτωσιολογικές μελέτες.
Το Food Packaging Forum μαζί με άλλους μη κερδοσκοπικούς οργανισμούς και διεθνείς παρόχους τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων των Sodexo, Compass Group και Aramark , αναπτύσσουν ένα εργαλείο για τους παρόχους τροφίμων ώστε να συγκρίνουν εύκολα μια ποικιλία υλικών συσκευασίας τροφίμων σε πολλαπλές μετρήσεις, συμπεριλαμβανομένης της επαναχρησιμοποίησης. Το Understanding Packaging Scorecard (UP Scorecard) βρίσκεται ακόμη υπό ανάπτυξη, αλλά η έκδοση 0.3 είναι διαθέσιμη για δοκιμή . Η μεθοδολογία είναι επίσης διαδικτυακή και ενημερώνεται τακτικά για να κάνει το UP Scorecard όσο το δυνατόν πιο διαφανές.
Ακολουθήστε το Cibum 
