Μελέτη USC αποκαλύπτει τον ρόλο του σιδήρου στο αλλεργικό άσθμα και επισημαίνει πιθανές νέες θεραπείες.
Ερευνητές από την Ιατρική Σχολή Keck του USC διαπίστωσαν ότι ο σίδηρος είναι ένας βασικός ρυθμιστής της χρήσης ενέργειας από τα κύτταρα του ανοσοποιητικού στους πνεύμονες και ότι ο έλεγχος της πρόσληψης σιδήρου θα μπορούσε να βοηθήσει στη θεραπεία του άσθματος και άλλων αλλεργικών ασθενειών.
Η νέα έρευνα του USC δείχνει ότι ο σίδηρος οδηγεί ορισμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού που προκαλούν φλεγμονή στους πνεύμονες κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης αλλεργικού άσθματος, και πως ο αποκλεισμός ή ο περιορισμός του σιδήρου μπορεί να μειώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Κατά τη διάρκεια μιας επίθεσης, τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος γνωστά ως έμφυτα λεμφοειδή κύτταρα της ομάδας 2 (ILC2s) μπορεί να γίνουν υπερδραστήρια, προκαλώντας υπερβολική φλεγμονή και σύσφιξη των αεραγωγών, καθιστώντας δύσκολη την αναπνοή. Ωστόσο, η υποκείμενη βιολογία είναι ελάχιστα κατανοητή.
Τώρα, ερευνητές από την Ιατρική Σχολή Keck του USC ανακάλυψαν βασικές λεπτομέρειες σχετικά με τον μηχανισμό πίσω από τη σύνδεση, συμπεριλαμβανομένου του ότι τα ILC2 εξαρτώνται από σίδηρο για την παραγωγή ενέργειας. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέες θεραπείες που προσφέρουν ανακούφιση σε ασθενείς με άσθμα και μια σειρά από άλλες αλλεργικές ασθένειες.
Τα αποτελέσματα δείχνουν μια νέα πιθανή θεραπεία για το αλλεργικό άσθμα που, σε αντίθεση με τις θεραπείες με στεροειδή, αντιμετωπίζει στην πραγματικότητα την υποκείμενη αιτία της νόσου.
«Δεν μπορούμε να εξαντλήσουμε ένα βιολογικό σύστημα σιδήρου, το οποίο είναι απαραίτητο στοιχείο για τη μεταφορά οξυγόνου στο σώμα», είπε ο Akbari. «Αλλά ο περιορισμός της διαθεσιμότητας σιδήρου στα κύτταρα του ανοσοποιητικού στους πνεύμονες θα μπορούσε να μειώσει την έξαρση του άσθματος κατά τη διάρκεια μιας οξείας προσβολής. Αυτή η προσέγγιση ανοίγει επίσης το δρόμο για τη θεραπεία άλλων πνευμονικών ανοσολογικών και φλεγμονωδών ασθενειών, όπως το COVID-19».
Επιπλέον, τα ευρήματα θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ανακούφιση για άλλες αλλεργικές ασθένειες, συμπεριλαμβανομένου του εκζέματος, της δερματίτιδας, του αλλεργικού πυρετού, της ρινίτιδας και των τροφικών αλλεργιών, στις οποίες τα κύτταρα ILC2 γίνονται επίσης υπερκινητικά.
Με την υποστήριξη του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας, η ερευνητική ομάδα διεξήγαγε μια σειρά δοκιμών χρησιμοποιώντας τόσο ανθρώπινα κύτταρα όσο και μοντέλα ποντικιών. Διαπίστωσαν ότι τα ILC2 χρησιμοποιούν σίδηρο για να τροφοδοτούν μια σειρά κυτταρικών διεργασιών, καθιστώντας τον ως εκ τούτου καθοριστικό παράγοντα για την ενεργοποίηση των κυττάρων του ανοσοποιητικού. Στα ποντίκια, η μείωση της πρόσληψης σιδήρου σε ILC2 μείωσε τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων άσθματος. Στα ανθρώπινα κύτταρα, η αυξημένη δραστηριότητα ILC2 και η πρόσληψη σιδήρου συσχετίστηκαν με τη σοβαρότητα του άσθματος, υποδηλώνοντας ότι τα ILC2 και ο σίδηρος παίζουν σημαντικό ρόλο σε πιο σοβαρές περιπτώσεις της νόσου. Η μελέτη δημοσιεύτηκε μόλις στο περιοδικό Science Translational Medicine .
«Είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ότι ο σίδηρος είναι ένας σημαντικός μεταβολικός ρυθμιστής των πνευμονικών ανοσοκυττάρων όπως τα ILC2, επιτρέποντάς τους να παράγουν ενέργεια. Αυτό είναι χρήσιμο για τη θεραπεία ασθενειών, επειδή η στόχευση της ενέργειας ενός κυττάρου μπορεί να μας επιτρέψει να αυξήσουμε ή να μειώσουμε επιλεκτικά τη λειτουργία του», δήλωσε ο Benjamin Hurrell, PhD, επίκουρος καθηγητής μοριακής μικροβιολογίας και ανοσολογίας στο Keck School of Medicine και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.