Μια επιστημονική μέθοδος για να επιτυγχάνει ο κάθε επίδοξος barista τον τέλειο καφέ
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί ο καφές που φτιάχνετε στο σπίτι έχει διαφορετική γεύση από αυτόν που αγοράζετε στις καφετέριες; Δεν είναι θέμα τύχης, αλλά θέμα επιστήμης.
Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Matter, δείχνει ότι η διαφορά στη γεύση του καφέ οφείλεται σε μια εγγενή ασυνέπεια των κοινών μεθόδων παρασκευής.
Η ποιότητα ενός φλιτζανιού καφέ είναι ένας συνδυασμός ποικιλίας καφέ, ποιότητας, αλλά και χημείας νερού. Η μέθοδος παρασκευής είναι εξίσου σημαντική. Χαρακτηριστικά, ο εσπρέσο που απαιτεί ακριβείς μετρήσεις είναι πολύπλοκη μέθοδος, αλλά αποτελεί τη βάση της πλειοψηφίας των καφέδων που θα πιει κανείς έξω π.χ. καπουτσίνο.
Διαδικασία παρασκευής εσπρέσο
Για να παρασκευαστεί ο εσπρέσο, το ζεστό νερό περνάει μέσα από ένα λεπτοαλεσμένο στρώμα καφέ. Ο barista μετά αποφασίζει πόσο καφέ και νερό θα χρησιμοποιήσειμ ανάλογα τον καφέ. Η πίεση του νερού, η θερμοκρασία και ο όγκος βρασμού του μηχανήματος είναι επίσης καθοριστικής σημασίας όσον αφορά τη γεύση. Ωστόσο, ακόμα οι πιο εξειδικευμένοι barista του κόσμου θα παρουσιάσουν διαφορές στον εσπρέσο τους, ακόμα και χρησιμοποιώντας την ίδια συνταγή.
Ο τέλειος εσπρέσο βάσει επιστήμης
Η ερευνητική ομάδα της παρούσας μελέτης, στην οποία συμμετείχαν μια ομάδα μαθηματικών, χημικών, επιστημόνων υλικών και baristas, διατύπωσε ένα μαθηματικό μοντέλο για να προσομοιώσει την παρασκευή ενός εσπρέσο σε ρεαλιστικές συνθήκες καφέ.
Επιλύοντας μια σειρά εξισώσεων, διαπίστωσαν ότι το μοντέλο τους προβλέπει με ακρίβεια τις αποδόσεις εκχύλισης που βλέπουμε στην πραγματική ζωή, εκτός από τις περιπτώσεις που ο καφές αλέθεται πολύ λεπτά. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η ροή του νερού μέσα από το στρώμα του εσπρέσο είναι αρκετά απρόβλεπτη, με αποτέλεσμα τμήματα του στρώματος να βουλώνουν. Άρα, μέρη του καφέ υποεκχυλίζονται (χαμηλή απόδοση εκχύλισης), ενώ άλλα υπερεκχυλίζονται (υψηλή απόδοση εκχύλισης).
Επιπλέον, ανακάλυψαν ότι για να παρασκευάσει σταθερά νόστιμα ροφήματα, κάθε barista θα πρέπει να χρησιμοποιεί λιγότερο καφέ και να τον αλέθει πιο «χοντρό». Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να επιτύχουν πολύ αναπαραγώγιμες, υψηλής απόδοσης λήψεις. Αυτό συμβαίνει, επειδή η μείωση της μάζας του καφέ κάνει το νερό να ρέει πιο γρήγορα μέσα από το πιο ρηχό στρώμα. Το χοντρό τρίψιμο έχει ως αποτέλεσμα το νερό να περνάει πιο εύκολα μέσα και η εξαγωγή να είναι ομοιόμορφη και προβλέψιμη. Αυτή η μέθοδος οδηγεί σε γρήγορες, φωτεινές, γλυκές και όξινες δόσεις καφέ, αποδίδοντας την ίδια γεύση κάθε φορά.
Και επειδή δεν αρέσουν σε όλους τα ίδια, οι επιστήμονες παρουσιάζουν μια σειρά διαδικασιών που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο εκάστοτε barista για να ικανοποιήσει μια πληθώρα γευστικών προφίλ.
Οι σύνθετες γεύσεις, αποτέλεσμα της δοκιμής ενός μείγματος καφέ που έχει εκχυλιστεί υπερβολικά και υποεκχυλίζεται ταυτόχρονα, επιτυγχάνονται εκχυλίζοντας και στη συνέχεια αναμειγνύοντας δύο σφηνάκια με διαφορετικές εκχυλίσεις. Το πιο σημαντικό, οι καταναλωτές θα μπορούσαν επίσης απλώς να επιλέξουν ένα διαφορετικό είδος, το οποίο ταιριάζει περισσότερο στον ουρανίσκο τους.
Ένας περιβαλλοντικά φιλικός τρόπος παρασκευής καφέ
Χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο, οι baristas είναι σε θέση να μειώσουν τα απορρίμματα καφέ τους έως και 25% ανά σφηνάκι εσπρέσο, αυξάνοντας δραματικά τα ετήσια κέρδη τους χωρίς θυσίες στην ποιότητα!
Ακολουθήστε το Cibum 
