HACCP και Daniel στις επιχειρήσεις τροφίμων της Θεσσαλίας

Λάσπη στον ανεμιστήρα για το τι συνέβη, για το πώς συνέβη.

Διαβάζω στην ΕΦΣΥΝ: Στη λάσπη όλοι και όλα.

Και αντιγράφω από το λινκ:

Η Θεσσαλία βούλιαξε στη λάσπη. Στον πάτο της έσυρε δεκαεφτά (;) ανθρώπους και τους ξέβρασε… Θρήνος για τους χαμένους, θρήνος και για τους ζωντανούς που κάθε επόμενη μέρα, έως και σήμερα, παραμένουν βουλιαγμένοι στον λασπόβουρκο.

«Θέλημα Θεού» ό,τι συνέβη. «Θέλημα Θεού» οι πληγέντες να ξελασπώσουν τον τόπο τους και να ξανασταθούν στα πόδια τους, με τα νερά να υποχωρούν μόνα, χωρίς καμιά κρατική φροντίδα, με τα χιλιάδες νεκρά ζώα να μεταφέρονται όπως όπως με ό,τι μέσο διαθέτει ο καθένας. Υγειονομική βόμβα οι λασπόλακκοι και τα νοσοκομεία να γεμίζουν από ανθρώπους που τους αρρώστησε η λασπουριά.

Λάσπη και στον ανεμιστήρα για το τι συνέβη, για το πώς συνέβη. Κουβέντες για αντιπλημμυρικά ύψους δισεκατομμυρίων που ΔΕΝ έγιναν, για φράγματα που ΔΕΝ κράτησαν, που δεν έσπασαν, που δεν έσπασαν από την Περιφέρεια, που δεν έσπασαν από τον δήμο. Λασπωμένο μπαλάκι κι όλους μάς λερώνει.

Και ερωτώ με το κουτό μου το μυαλό: οι επιχειρήσεις τροφίμων που λειτουργούν στη Θεσσαλία, τι μέτρα έχουν πάρει (στα πλαίσια του HACCP) για τους βιολογικούς κινδύνους που εμφανίστηκαν λόγω της κακοκαιρίας με το όνομα Daniel;