Οι παρουσία αφλατοξίνης αναμένεται να γίνει μεγαλύτερο πρόβλημα τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με ερευνητές από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν (MSU).
Οι επιστήμονες έτρεξαν σενάρια κλιματικών μοντέλων, προβλέποντας ότι το πρόβλημα θα διογκωθεί, κυρίως λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας
Το καλαμπόκι, σε αντίθεση με το γλυκό καλαμπόκι, καταναλώνεται ευρέως στις ΗΠΑ και αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες καλλιέργειες της Αμερικής. Σύμφωνα με το USDA, όχι μόνο χρησιμοποιείται για τη διατροφή των ανθρώπων, αλλά και ως βασική χορτονομή για βοοειδή, χοίρους και πουλερικά και για την παραγωγή αιθανόλης ως πρόσθετου στη βενζίνη.
Η αφλατοξίνη που παράγεται από τους μύκητες Aspergillus flavus και Aspergillus parasiticus, μπορεί να μολύνει το καλαμπόκι, όχι μόνο υποβαθμίζοντας την ποιότητά του, αλλά προκαλώντας προβλήματα υγείας στον άνθρωπο και τα ζώα, ανάλογα με το ποσό και το χρονικό διάστημα κατανάλωσης επιμολυσμένων τροφίμων.
Ενώ η μόλυνση από αφλατοξίνη εμφανίζεται τακτικά στις νότιες Ηνωμένες Πολιτείες λόγω του ζεστού και ξηρού κλίματος, σπάνια υπήρξε σοβαρό πρόβλημα στην περιοχή παραγωγής του καλαμποκιού.
Η ερευνήτρια της μελέτης Felicia Wu αναφέρει σύμφωνα με το Food Safety Africa, ότι η τελευταία φορά που υπήρξε σοβαρό πρόβλημα ήταν το 2012, που υπήρξε ένα ασυνήθιστα ζεστό και ξηρό καλοκαίρι σε όλες τις Μεσοδυτικές Πολιτείες των ΗΠΑ.
Οι ζεστές, ξηρές καιρικές συνθήκες δημιουργούν τις ιδανικότερες συνθήκες για τη μόλυνση από αφλατοξίνη, ενθαρρύνοντας τα μυκητιακά σπόρια να γίνουν αερομεταφερόμενα και να διεισδύσουν στις καλλιέργειες. Η έλλειψη βροχής αποδυναμώνει τα φυτά, και τα αφήνει εκτεθειμένα στην επιμόλυνση.
Στο έγγραφο μελέτης, που δημοσιεύθηκε στο Environmental Research Letters, επισημαίνουν πιθανές λύσεις για τον μετριασμό των επιπτώσεων των αφλατοξίνων, με μέτρα που μπορούν να λάβουν τόσο οι καλλιεργητές όσο και οι καταναλωτές.
Μέτρα μετριασμού
Οι συγγραφείς της μελέτης αναφέρουν ότι οι καλλιεργητές και οι μεταποιητές μπορούν να μειώσουν τον κίνδυνο μόλυνσης από αφλατοξίνη, αποθηκεύοντας τις συγκομιδές σε δροσερές, ξηρές συνθήκες και διατηρώντας ένα καλό επίπεδο άρδευσης στις καλλιέργειες αρδευμένες – στο βαθμό που επιτρέπεται δεδομένης της μείωσης των υδάτινων πόρων – για να ενθαρρύνουν υγιείς καλλιέργειες.
Οι ερευνητές χρησιμοποιούν ήδη τόσο βιοτεχνολογικές όσο και συμβατικές τεχνικές αναπαραγωγής για την ανάπτυξη υβριδικών καλλιεργειών, που μπορούν να αντέξουν την ξηρασία, τη βλάβη των εντόμων και τις μυκητιασικές λοιμώξεις.
Σε πολλά μέρη του κόσμου, οι καλλιεργητές καλαμποκιού χρησιμοποιούν βιοελεγκτή για να μειώσουν την αφλατοξίνη, επιμολύνοντας σκόπιμα τα φυτά με μύκητες Aspergillus που δεν παράγουν αφλατοξίνη, αποκλείοντας έτσι ανταγωνιστικά τους μύκητες που παράγουν αφλατοξίνη.
Μια άλλη επιλογή που προτείνεται, είναι να μετατοπιστεί η παραγωγή καλλιεργειών βορειότερα ή νότια της υπάρχουσας ζώνης καλαμποκιού, όπου το κλίμα είναι ψυχρότερο ή υγρότερο, για να μειωθεί ο κίνδυνος δημιουργίας αφλατοξίνης.