Ερευνητές συνδέουν την έκθεση σε νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα σε μεμονωμένες μέλισσες με την υγεία ολόκληρης της αποικίας
Οι μέλισσες είναι απαραίτητοι επικονιαστές για τη γεωργία και τα φυσικά οικοσυστήματα. Στρεσογόνοι παράγοντες όπως η κλιματική αλλαγή, η απώλεια οικοτόπων και η έκθεση σε φυτοφάρμακα απειλούν την ικανότητά τους να αναζητούν τροφή για γύρη, μια κρίσιμη πηγή για την επιβίωση των αποικιών. Γερμανοί ερευνητές σε μελέτη στο Environmental Science & Technology της ACS αποδεικνύουν της σύνδεση της έκθεσης σε νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα σε μεμονωμένες μέλισσες με την υγεία ολόκληρης της αποικίας.
Τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα χρησιμοποιούνται ευρέως στη γεωργία. Τα φυτά απορροφούν και διανέμουν τα νεονικοτινοειδή σε όλους τους ιστούς τους, καθιστώντας τη γύρη του φυτού δυνητικά επιβλαβή για τις μέλισσες. Σύμφωνα με προηγούμενες μελέτες πεδίου, οι εκτεθειμένες σε νεονικοτινοειδή μέλισσες κάνουν λιγότερα ταξίδια για τη συλλογή γύρης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, η σύνδεση μεταξύ των αλλαγών στη συμπεριφορά μεμονωμένων μελισσών για εύρεση τροφής και της συνολικής υγείας των αποικιών δεν έχει διερευνηθεί ευρέως. Τώρα, μια διεπιστημονική ομάδα με επικεφαλής τον Μινγκ Γουάνγκ ελπίζει να το αλλάξει αυτό συνδυάζοντας δεδομένα επιτόπιας μελέτης με μοντελοποίηση υπολογιστή και παρακολούθηση που βασίζεται σε τεχνητή νοημοσύνη.
Οι ερευνητές επανέλαβαν τα πειράματά τους στο πεδίο αναζήτησης τροφής γύρης το 2019, όπου εξέθεσαν τις μέλισσες σε υποθανατηφόρες δόσεις νεονικοτινοειδών και στη συνέχεια παρακολούθησαν τις δραστηριότητες των εντόμων με τεχνολογία κάμερας βασισμένη σε τεχνητή νοημοσύνη και παραδοσιακές μεθόδους οικοτοξικολογίας. Σε αυτό το πείραμα, ανέλυσαν τα δεδομένα που συλλέχθηκαν πρόσφατα χρησιμοποιώντας μια προσομοίωση υπολογιστή που ονομάζεται BEEHAVE, η οποία σχεδιάστηκε για να διερευνήσει τις επιπτώσεις του στρες στη δυναμική της αποικίας μελισσών.
Χρησιμοποιώντας τη νέα τους προσέγγιση, τα μέλη της ομάδας διαπίστωσαν ότι ακόμη και η χαμηλή έκθεση σε νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα οδήγησε σε λιγότερο αποτελεσματική αναζήτηση τροφής γύρης σε επίπεδο ατόμων και αποικιών, κάτι που επιβεβαιώνει τις προηγούμενες μελέτες τους. «Εκπλαγήκαμε που μπορούσαμε να επαναλάβουμε τα ευρήματα του πρώτου μας πειράματος πεδίου το 2019», λέει ο Silvio Knaebe, ένας από τους ερευνητές. «Η συμπεριφορά της αποικίας μελισσών ποικίλλει τόσο πολύ που είναι δύσκολο να εντοπιστούν στατιστικά σημαντικές επιπτώσεις».
Δεδομένων αυτών των αρχικών αποτελεσμάτων, οι ερευνητές λένε ότι το νέο τους μοντέλο, με βασική παράμετρο τη συμπεριφορά εύρεσης τροφής γύρης, θα μπορούσε να είναι ένας μοναδικός υποψήφιος για αξιολόγηση κινδύνου φυτοφαρμάκων στο πεδίο τόσο σε μεμονωμένα επίπεδα μέλισσας όσο και σε αποικίες.