Ενώ μπορεί να φαίνεται ότι η συχνότητα εμφάνισης τροφιμογενών ασθενειών αυξάνεται από χρόνο σε χρόνο, η πραγματικότητα είναι ότι οι άνθρωποι αρρωσταίνουν από τροφιμογενείς ασθένειες από πάντα.
Πράγματι, πολλές τεχνικές παρασκευής τροφίμων, όπως το μαγείρεμα, το αλάτισμα, η κονσερβοποίηση και η ζύμωση, γεννήθηκαν από το κίνητρο της μείωσης των τροφιμογενών ασθενειών. Οι βελτιωμένες δυνατότητες του σύγχρονου συστήματος ασφάλειας τροφίμων για την ανίχνευση παθογόνων μικροοργανισμών και την έκδοση ανακλήσεων έχουν αυξήσει μόνο την ευαισθητοποίηση και τις ενέργειές μας για τον μετριασμό των έκτακτων καταστάσεων ασφάλειας τροφίμων.
Οι ιστορικές αναφορές των τροφιμογενών ασθενειών χρονολογούνται από την αρχαιότητα. Η πρώτη προτεινόμενη τεκμηριωμένη περίπτωση γνωστής τροφιμογενούς ασθένειας χρονολογείται από το 323 π.Χ. Σύμφωνα με γιατρούς του Πανεπιστημίου του Maryland που μελέτησαν ιστορικές αναφορές για τα συμπτώματα και τον θάνατο του Μέγα Αλεξάνδρου, ο αρχαίος ηγεμόνας πιστεύεται ότι πέθανε από τυφοειδή πυρετό, ο οποίος προκλήθηκε πιθανότερα από σαλμονέλα.
Παρόλο που η επιστήμη και η τεχνολογία από την οποία επωφελούμαστε σήμερα δεν υπήρχαν πριν από εκατοντάδες χρόνια, οι άνθρωποι ανησυχούσαν από καιρό για την ποιότητα και την ασφάλεια των τροφίμων. Πιστεύεται ότι ο πρώτος αγγλικός νόμος για τα τρόφιμα – Assize of Bread – διακηρύχθηκε από τον βασιλιά Ιωάννη της Αγγλίας το 1202, απαγορεύοντας τη νοθεία του ψωμιού με συστατικά όπως αλεσμένα μπιζέλια ή φασόλια. Οι Αμερικανοί άποικοι θέσπισαν ένα αντίγραφο του κανονισμού του Assize of Bread το 1646 και αργότερα ψήφισαν τον νόμο της Μασαχουσέτης κατά της πώλησης ανθυγιεινών προμηθειών το 1785, ο οποίος πιστεύεται ότι είναι ο πρώτος αμερικανικός νόμος για την ασφάλεια των τροφίμων.
Η ασφάλεια των τροφίμων έχει διανύσει πολύ δρόμο από τότε που ο Αβραάμ Λίνκολν ίδρυσε το Υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών πριν από 150 και πλέον χρόνια. Και παρόλα αυτά, o Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας εκτιμά ότι τουλάχιστον 600 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αρρωσταίνουν κάθε χρόνο από τροφιμογενείς λοιμώξεις εκ των οποίων οι 420.000 χάνουν τη ζωή τους και τα 125.000 είναι παιδιά. Καθώς τα βακτήρια, οι ιοί και τα παράσιτα συνεχίζουν να εξελίσσονται και να προσαρμόζονται, όλοι όσοι έρχονται σε επαφή με τρόφιμα πρέπει να επαγρυπνούν για να αποτρέψουν τον πολλαπλασιασμό και την εξάπλωση αυτών των επικίνδυνων μικροοργανισμών.