Το μολυσμένο με κάδμιο ρύζι, είναι ένα μεγάλο πρόβλημα ασφάλειας τροφίμων.
Μια μεγάλη ποσότητα ρυζιού με υπερβολική περιεκτικότητα σε κάδμιο (Cd) υποβάλλεται σε επεξεργασία ετησίως, αλλά δεν μπορεί να απορριφθεί και να τοποθετηθεί σε χώρους υγειονομικής ταφής επειδή θα προκαλέσει δευτερογενή ρύπανση. Πώς αντιμετωπίζουμε καλύτερα αυτό το τοξικό ρύζι; Σύμφωνα με επιστημονική ανασκόπηση που δημοσιεύτηκε στο IFT, από την άποψη της ασφάλειας των τροφίμων, της πρόληψης της σπατάλης τροφίμων και της εξάλειψης της πείνας, η χρήση σύγχρονων φυσικών, χημικών και βιολογικών τεχνικών για τη μείωση της περιεκτικότητας Cd στο ρύζι μετά τη συγκομιδή, ώστε να μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια είναι η καλύτερη πορεία δράσης.
Σε αυτήν την ανασκόπηση, η μόλυνση, η χημική ειδογένεση και η κατανομή του Cd στο ρύζι αναλύονται και συζητούνται, όπως και οι μέθοδοι απομάκρυνσης του Cd από το ρύζι, συμπεριλαμβανομένης μιας σύγκρισης των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων διαφόρων τεχνικών. Λόγω των περιορισμών της τρέχουσας τεχνολογίας, παρουσιάζονται συστάσεις έρευνας και τεχνολογικής ανάπτυξης για την αφαίρεση του Cd από τους κόκκους του ρυζιού. Οι χημικές και βιολογικές μέθοδοι παράγουν υψηλότερους ρυθμούς αφαίρεσης Cd από τις φυσικές μεθόδους. Ωστόσο, περιορίζονται σε μικρής κλίμακας εργαστηριακές εφαρμογές και δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε μεγάλη βιομηχανική κλίμακα. Για την αποτελεσματική ασφαλή απομάκρυνση του Cd από τα τρόφιμα, η μικτή ζύμωση με βακτήρια γαλακτικού οξέος και μαγιά έχει καλές προοπτικές εφαρμογής. Ωστόσο, έχουν ελεγχθεί περιορισμένα στελέχη με υψηλούς ρυθμούς απομάκρυνσης Cd. Επιπλέον, η σύγχρονη βιοτεχνολογία έχει σπάνια εφαρμοστεί για τη μείωση των επιπέδων Cd ρυζιού. Ως εκ τούτου, η εφαρμογή τεχνικών γενετικής μηχανικής για την ταχεία λήψη μικροοργανισμών με υψηλά ποσοστά απομάκρυνσης Cd στο ρύζι θα πρέπει να είναι το επίκεντρο της μελλοντικής έρευνας.
Για να διαβάσετε τη Μελέτη πατήστε ΕΔΩ.