Η περιεκτικότητα σε υδράργυρο στον τόνο παραμένει αμετάβλητη από το 1971.
Ο τόνος είναι ένα από τα πιο δημοφιλή θαλασσινά παγκοσμίως. Αλλά αυτό το πλούσιο σε πρωτεΐνες ψάρι μπορεί να δημιουργήσει υψηλά επίπεδα μεθυλυδραργύρου από τη διατροφή με μολυσμένα θηράματα, όπως μικρότερα ψάρια ή καρκινοειδή. Παρά τις προσπάθειες μείωσης των εκπομπών υδραργύρου στο περιβάλλον, οι ερευνητές αναφέρουν στο Environmental Science & Technology Letters της ACS ότι τα επίπεδα στον τόνο φαίνεται να είναι αμετάβλητα από το 1971 και προειδοποιούν ότι απαιτούνται πιο επιθετικοί στόχοι μείωσης των εκπομπών για να αρχίσουν να μειώνονται τα επίπεδα υδραργύρου τόνου.
Οι πολιτικές προστασίας του περιβάλλοντος έχουν συμβάλει στη μείωση της ρύπανσης από υδράργυρο από ανθρώπινες δραστηριότητες όπως η καύση άνθρακα και η εξόρυξη σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, οι άνθρωποι μπορούν ακόμα να εκτεθούν στον μεθυλυδράργυρο και τα αγέννητα μωρά και τα μικρά παιδιά διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο βλάβης. Ο μεθυλυδράργυρος είναι μια ιδιαίτερα τοξική χημική ουσία που επηρεάζει το νευρικό σύστημα και αναμένεται να είναι η κύρια μορφή υδραργύρου σε σχέση με τη μόλυνση του τόνου. Έτσι, οι ερευνητές ξεκίνησαν να προσδιορίσουν εάν οι χαμηλότερες ατμοσφαιρικές εκπομπές είχαν ως αποτέλεσμα χαμηλότερες συγκεντρώσεις υδραργύρου στους ωκεανούς, ειδικά του μεθυλυδράργυρου που βρίσκεται σε πηγές τροφίμων που βρίσκονται στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας όπως ο τόνος. Η Anne Lorrain, η Anaïs Médieu και ο David Point συνεργάστηκαν με μια διεθνή ομάδα ερευνητών για να διερευνήσουν τις τάσεις του υδραργύρου στον τόνο τα τελευταία 50 χρόνια. Ήθελαν επίσης να προσομοιώσουν τον αντίκτυπο διαφορετικών περιβαλλοντικών πολιτικών στα επίπεδα υδραργύρου των ωκεανών και του τόνου στο μέλλον.
Οι ερευνητές συγκέντρωσαν δημοσιευμένα δεδομένα όπως και τα δικά τους δεδομένα για τα συνολικά επίπεδα υδραργύρου από σχεδόν 3.000 δείγματα ψαριών τόνου που αλιεύτηκαν στον Ειρηνικό, τον Ατλαντικό και τον Ινδικό Ωκεανό από το 1971 έως το 2022. Εξέτασαν συγκεκριμένα τον τροπικό τόνο – παλαμίδα, μεγαλόφθαλμο και κιτρινόπτερο. Αυτά τα τρία είδη αντιπροσωπεύουν το 94% των παγκόσμιων αλιευμάτων τόνου. Επειδή δεν υφίστανται υπερωκεάνιες μεταναστεύσεις, οποιαδήποτε μόλυνση που εντοπίζεται στους μυς των ζώων πιθανότατα αντανακλά τα νερά στα οποία κολυμπούν.
Αφού τυποποίησαν τα δεδομένα για να καταστεί δυνατή η σύγκριση μεταξύ δεκαετιών και περιοχών, οι ερευνητές παρατήρησαν σταθερές συγκεντρώσεις υδραργύρου τόνου παγκοσμίως από το 1971 έως το 2022, εκτός από μια αύξηση στον βορειοδυτικό Ειρηνικό Ωκεανό στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Ωστόσο, κατά την ίδια περίοδο, ο υδράργυρος στον αέρα μειώθηκε παγκοσμίως. Η ομάδα θεώρησε ότι τα στατικά επίπεδα στον τόνο μπορεί να προκληθούν από την ανοδική ανάμειξη του «κληρονομημένου» υδραργύρου από τα βαθύτερα νερά του ωκεανού στα μικρότερα βάθη όπου ο τροπικός τόνος κολυμπά και τρέφεται. Ο «κληρονομούμενος» υδράργυρος θα μπορούσε να είχε εκπέμπεται χρόνια ή και δεκαετίες πριν και δεν αντικατοπτρίζει ακόμη τις επιπτώσεις της μείωσης των εκπομπών στον αέρα.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, ακόμη και η πιο περιοριστική πολιτική εκπομπών θα χρειαζόταν 10 έως 25 χρόνια για να επηρεάσει τις συγκεντρώσεις υδραργύρου στους ωκεανούς και η μείωση στον τόνο θα εμφανιστεί δεκαετίες αργότερα. Ενώ οι ερευνητές αναγνωρίζουν ότι οι προβλέψεις τους δεν λαμβάνουν υπόψη όλες τις μεταβλητές στην οικολογία του τόνου ή τη θαλάσσια βιογεωχημεία, υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους δείχνουν την ανάγκη για μια παγκόσμια προσπάθεια για πιο επιθετική μείωση των εκπομπών υδραργύρου και τη δέσμευση για μακροπρόθεσμη και συνεχή παρακολούθηση του υδραργύρου στη ζωή των ωκεανών. .
Οι συγγραφείς αναγνωρίζουν τη χρηματοδότηση από τη Γαλλική Εθνική Υπηρεσία Ερευνών, Πανεπιστήμιο της Δυτικής Βρετάνης και βοηθήθηκαν από συνεργασίες στο πλαίσιο του διεθνούς πλαισίου του περιφερειακού προγράμματος Integrated Marine Biosphere Research, Climate Impacts on Oceanic Top Predators.