Που το αποδίδουν οι ειδικοί.
Ανησυχία προκαλούν τα δεδομένα νέας έρευνας στην Αγγλία, η οποία αποκαλύπτει πως ο αριθμός των ανθρώπων με τροφικές αλλεργίες έχει υπερδιπλασιαστεί μεταξύ 2008 και 2018. Οι ερευνητές, από το Imperial College του Λονδίνου, διαπίστωσαν ότι τα ποσοστά είναι υψηλότερα μεταξύ των παιδιών προσχολικής ηλικίας, με το 4% να έχει «πιθανή» τροφική αλλεργία. Διαπίστωσαν επίσης ότι το ένα τρίτο αυτών των ανθρώπων που κινδυνεύουν από αναφυλαξία, μια απειλητική για τη ζωή αλλεργική αντίδραση, δεν φέρουν «στυλό» αυτόματης έγχυσης αδρεναλίνης. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Public Health, χρησιμοποίησε ένα ευρύ φάσμα κριτηρίων για τον εντοπισμό ατόμων με τροφικές αλλεργίες, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων πληθυσμιακής υγειονομικής περίθαλψης από πάνω από 7,5 εκατομμύρια ανθρώπους.
Ο πραγματικός αριθμός των ατόμων με τροφικές αλλεργίες ήταν δύσκολο να προσδιοριστεί, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται μεταξύ κάτω του 1% και άνω του 9% των παιδιών. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι χρησιμοποιούνται διάφορες μέθοδοι για την εκτίμηση της συχνότητας των τροφικών αλλεργιώ§υτοαναφοράς ή των εξετάσεων αίματος για τον εντοπισμό ενδεικτικών αντισωμάτων. Βέβαια η αυτοαναφορά είναι η λιγότερο αξιόπιστη μέθοδος, επειδή πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την τροφική δυσανεξία με την αλλεργία, όπως φαίνεται από μια πρόσφατη έκθεση του Οργανισμού Προτύπων Τροφίμων του Ηνωμένου Βασιλείου. Από το πάνω από 30% των ενηλίκων που ανέφεραν ανεπιθύμητη αντίδραση σε τρόφιμα, μόνο το 6% επιβεβαιώθηκε στη συνέχεια ότι είχε πραγματική τροφική αλλεργία.
Μερικοί τύποι τροφικής αλλεργίας μπορεί να έχουν χαθεί, όπως το σύνδρομο τροφικής αλλεργίας στη γύρη. Αυτό συμβαίνει όταν άτομα με συγκεκριμένες αλλεργίες στη γύρη τρώνε ορισμένες ωμές τροφές, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων φρούτων με κουκούτσια, που προκαλούν ήπια ερεθιστικά συμπτώματα, όπως φαγούρα στο στόμα. Ωστόσο, υπάρχουν σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το γιατί οι τροφικές αλλεργίες αυξάνονται και γιατί μπορεί τώρα να είναι οροπέδιο.
Η τάση του αυξημένου ποσοστού αλλεργιών στις ανεπτυγμένες χώρες προβληματίζει τους επιστήμονες εδώ και χρόνια. Μια θεωρία που μπορεί να εξηγήσει την αυξανόμενη συχνότητα χρόνιων καταστάσεων όπως οι αλλεργίες, έχει να κάνει με το ρόλο του μικροβιώματος (η συλλογή από βοηθητικά βακτήρια, μύκητες και ιούς που ζουν μέσα και πάνω μας), των λοιμώξεων και του περιβάλλοντος στη διαμόρφωση της ανοσολογικής μας απόκρισης και στην πρόκληση αστοχίας της.Τα στοιχεία που υποστηρίζουν αυτή τη θεωρία συσσωρεύονται. Για παράδειγμα, μελέτες δείχνουν ότι η υψηλή χρήση αντιβιοτικών στην πρώιμη παιδική ηλικία καθώς αναπτύσσεται το ανοσοποιητικό σύστημα και το μικροβίωμα συνδέεται με μεγαλύτερη πιθανότητα αλλεργίας στη μετέπειτα ζωή. Η έκθεση στη ρύπανση μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο αλλεργίας και να επιδεινώσει τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.
Η τροφή στην οποία ήμασταν εκτεθειμένοι στην πρώιμη ζωή μπορεί να είναι σημαντική για τον προσδιορισμό του εάν αναπτύξουμε αλλεργία. Είναι πιθανό η συχνότητα εμφάνισης περιπτώσεων τροφικής αλλεργίας να συνδέεται με αλλαγές στις συμβουλές και τις δημοσιευμένες δοκιμές έκθεσης σε βρεφική τροφή. Εκτός από τη διάγνωση όμως, οι άνθρωποι πρέπει επίσης να είναι σε θέση να διαχειρίζονται αποτελεσματικά την κατάστασή τους. Αυτό απαιτεί οι ασθενείς να έχουν πρόσβαση στις σωστές συμβουλές και υποστήριξη από ειδικούς, όπως διαιτολόγους, καθώς και στα φάρμακα που χρειάζονται για την αναφυλαξία.
Ακολουθήστε το Cibum 
