Από τα συνολικά 13 παθογόνα που αναλύθηκαν, ο Νοροϊός φαίνεται πως αποτελεί το μεγαλύτερο φορτίο για την κοινωνία στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ο Οργανισμός Προτύπων Τροφίμων (FSA) κατέταξε τους παθογόνους παράγοντες που μεταδίδονται με τα τρόφιμα κατά σειρά βάσει των επιζήμιων αποτελεσμάτων τους στην κοινωνία του Ηνωμένου Βασιλείου. Σε αυτά περιλαμβάνονται τα Campylobacter, Clostridium perfringens, E. coli O157, Listeria monocytogenes, Salmonella, Shigella, Cryptosporidium, Giardia, adenovirus, astrovirus, norovirus, rotavirus and sapovirus.
Τα μέσα αποτελέσματα της κατάταξης δείχνουν ότι ο Νοροϊός, η Listeria monocytogenes, το Campylobacter, η Salmonella και το Clostridium perfringens έχουν υψηλό αντίκτυπο.
Το E. coli O157, ο Αδενοϊός, ο Σαποϊός και η Giardia κατατάσσονται όλα στη μέση εμβέλεια επιπτώσεων, ενώ ο Αστροϊός, ο Ροταϊός, το Cryptosporidium και η Shigella τοποθετήθηκαν χαμηλά.
Ο σκοπός ήταν να βοηθήσει την FSA να δώσει προτεραιότητα στην εστίαση, τη χρηματοδότηση και τους πόρους της για τα 13 παθογόνα.
Τα κριτήρια που χρησιμοποιήθηκαν για την αξιολόγησή τους περιλάμβαναν τον εκτιμώμενο αριθμό ετήσιων κρουσμάτων, την ανησυχία του κοινού, το συνολικό κόστος για την κοινωνία ετησίως και τους εκτιμώμενους ετήσιους θανάτους.
Κόστος για την κοινωνία και τους ανθρώπους που επηρεάζονται
Τα στοιχεία για το κόστος για την κοινωνία κυμαίνονται από £ 2.1 (€ 2,45) εκατομμύρια μέχρι £ 1.6 (€ 1,86) δισεκατομμύρια, ενώ τα στοιχεία για τον αριθμό των θανάτων κυμαίνονται από 0 έως 56. Για παράδειγμα, η Listeria monocytogenes κατατάσσεται πρώτη στους θανάτους ως ποσοστό των συνολικών κρουσμάτων και του συνολικού κόστους ανά κρούσμα, αλλά είναι τελευταίο ως προς τον αριθμό των κρουσμάτων.
Το συνολικό κόστος για την κοινωνία ήταν υψηλότερο, με £ 1.6 (€ 1,86) δισεκατομμύρια για τον Νοροϊό, ακολουθούμενο από £ 713 (€ 830) εκατομμύρια για το Campylobacter και £ 212 (€ 247) εκατομμύρια για τη Salmonella. Ήταν λίγο πάνω από £ 100 (€ 116,5) εκατομμύρια για το Clostridium perfringens, £ 37 (€ 43) εκατομμύρια για τη Listeria και £ 4 (€ 4,66) εκατομμύρια για το E. coli O157.
Υπάρχουν καταγεγραμμένες σχεδόν 400.000 μολύνσεις από Νοροϊό ετησίως με 56 θανάτους, σχεδόν 300.000 κρούσματα Campylobacter με 21 θανάτους, σχεδόν 85.000 από Clostridium perfringens με 25 θανάτους και 31.601 περιπτώσεις Salmonella με 33 θανάτους. Τα στοιχεία έδειξαν επίσης 468 λοιμώξεις από E. coli O157 με έναν θάνατο ετησίως και 162 άτομα που μολύνθηκαν από Listeria monocytogenes με 26 θανάτους.
Το προσωπικό της ομάδας επικοινωνίας της FSA ολοκλήρωσε μια έρευνα για να βαθμολογήσει τα 13 παθογόνα σχετικά με την πιθανότητα να προκαλέσουν ανησυχία στο κοινό. Ο Νοροϊός, η Listeria, το E. coli O157 και η Salmonella βαθμολογήθηκαν με υψηλή βαθμολογία με το Camplylobacter ως μέτρια.
Ο Αστροϊός, ο Ροταϊός και ο Σαποϊός μεταδίδονται κυρίως μέσω της τροφής και του νερού και σχετίζονται με γαστρεντερίτιδα σε μωρά και μικρά παιδιά. Η λοίμωξη μπορεί να εμφανιστεί σε ενήλικες, αλλά σπάνια σχετίζεται με ασθένεια εκτός από τους ηλικιωμένους ή ανοσοκατεσταλμένους.
Επικαιροποιημένες εκτιμήσεις των ασθενειών
Εν τω μεταξύ, ένα άλλο ερευνητικό έργο έχει αρχίσει να επικαιροποιεί τις εκτιμήσεις σχετικά με την κοινωνική επιβάρυνση και τις αιτίες μολυσματικών εντερικών ασθενειών (IID) στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Η τρίτη μελέτη μολυσματικών εντερικών ασθενειών από το Πανεπιστήμιο του Newcastle, ξεκίνησε φέτος τον Οκτώβριο και θα διαρκέσει μέχρι τον Οκτώβριο του 2025. Η έρευνα θα αξιολογήσει τη συνολική επιβάρυνση των IID και θα ανακαλύψει τις βασικές αιτίες τους. Θα εξετάσει επίσης πόσες περιπτώσεις είναι πιθανό να προκληθούν από τροφιμογενείς ασθένειες.
Οι IID προκαλούνται από μια σειρά μικροοργανισμών, συμπεριλαμβανομένων των βακτηρίων, των ιών και των παρασίτων, και η μετάδοση μπορεί να συμβεί μέσω ποικίλων οδών. Οι δύο προηγούμενες μελέτες πραγματοποιήθηκαν το 1993-1996 και το 2007-2009.
Και οι δύο ανέφεραν ότι ο αριθμός των περιπτώσεων IID που αναφέρονται στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι σημαντικά χαμηλότερος του πραγματικού, και συχνά δεν αποδίδονται σε παθογόνο παράγοντα. Αυτό μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ο ασθενής συχνά δεν αναζητά ιατρική περίθαλψη.
Οι μελέτες επιτρέπουν στην FSA να εξετάζει κατά πόσον λειτουργούν οι εκάστοτε παρεμβάσεις, να στοχεύει σε νέους τομείς ανησυχίας και να κατανοεί τους βασικούς κινδύνους για τους καταναλωτές. Οι προηγούμενες εργασίες, όπως αναφέρει στο Food Safety News, θα χρησιμοποιούνται ως γραμμή βάσης για την παρακολούθηση των αλλαγών στους κινδύνους.
Ακολουθήστε το Cibum 
