Η απλή παρατήρηση της καθημερινής ζωής κρύβει μια πλούσια ποικιλία φυσικών μηχανισμών.
Αν έχετε ρίξει ποτέ μια γενναιόδωρη πρέζα αλάτι στο νερό της κατσαρόλας στην οποία βράσατε τα ζυμαρικά, είτε για γεύση ή ως προσπάθεια να επιταχύνεται το βράσιμο (δείτε περισσότερα πατώντας ΕΔΩ στα λάθη που κάνουμε όταν βράζουμε τα ζυμαρικά) πιθανότατα έχετε καταλήξει με έναν υπόλευκο δακτύλιο αποθέσεων μέσα στην κατσαρόλα.
Μια ομάδα επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Twente στην Ολλανδία και το Γαλλικό Εθνικό Ινστιτούτο Γεωργίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος (INRAE), εμπνευσμένοι από αυτή την παρατήρηση κατά τη διάρκεια μιας βραδιάς με επιτραπέζια παιχνίδια και δείπνο ζυμαρικών, αναρωτήθηκαν γιατί και πως δημιουργήθηκε αυτό το όμορφο “δαχτυλίδι αλατιού” μέσα στο σκεύος: Θα χρειαστεί να ρίξετε μικρούς κόκκους αλατιού ή μεγάλους; Σε τι ποσότητα και πόσο γρήγορα; Υπάρχει η βέλτιστη ποσότητα νερού μέσα στο τηγάνι;
Η επιστημονική παρέα ανέλυσε τος θέμα και τα ευρήματα της μελέτης σχετικά με το τι προκαλεί τη δημιουργία αυτών των περίεργων εναποθέσεων νέφους σωματιδίων αλατιού, δημοσιεύτηκαν στο Physics of Fluids, από την AIP Publishing. Το πείραμά τους είναι απλό στη ρύθμιση, εύκολα αναπαραγόμενο και φθηνό.
«Μέχρι το τέλος του γεύματός μας, είχαμε σχεδιάσει ένα πειραματικό πρωτόκολλο και είχαμε γράψει μια σειρά από πειράματα που θέλαμε να δοκιμάσουμε στον μικρό πίνακα του μικρότερου γιου μου», είπε ο Mathieu Souzy. «Ήταν μια εξαιρετική συνολική εμπειρία, γιατί σύντομα συνειδητοποιήσαμε ότι η απλή παρατήρηση της καθημερινής ζωής κρύβει μια πλούσια ποικιλία φυσικών μηχανισμών!»
Τι συμβαίνει λοιπόν πραγματικά μέσα στο τσουκάλι; Σύμφωνα με τους ερευνητές “Αποδεικνύουμε ότι η διάμετρος σωματιδίου d , το ύψος καθίζησης H και ο εγχυόμενος όγκος σωματιδίου Vinj επηρεάζουν την ακτινική εξάπλωση των σωματιδίων. Επιπλέον, η μέθοδος έγχυσης επηρεάζει σημαντικά την τελική μορφολογία του κοιτάσματος. Η προκύπτουσα δομή αποθέματος αναδύεται από το ιστορικό καθίζησης του νέφους σωματιδίων, αντανακλώντας μια πολύπλοκη αλληλεπίδραση διαφόρων φυσικών μηχανισμών” . Μπορεί να μην καταλάβατε πολλά η ουσία όμως, όπως είπε και ο επιστήμονας, είναιπως το φαινόμενο αυτό, παρά τη φαινομενική απλότητά του, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα φυσικών εννοιών, όπως η καθίζηση, η μη-κλιμακωτή ροή, οι αλληλεπιδράσεις μεγάλης εμβέλειας μεταξύ πολλαπλών σωμάτων και η παρασυρόμενη από τα κύματα. Και ναι, τώρα ο Souzy μπορεί να «δημιουργεί πολύ ωραία δαχτυλίδια αλατιού σχεδόν κάθε φορά» που μαγειρεύει.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Το άρθρο «Salt-ring in your pasta pan: Morphology of particle cloud depozits» γράφτηκε από τους Mathieu Souzy, Clément Vovard και Pallav Kant.