Μα σε τι χρησιμεύει τέλος πάντων το φαινόμενο;
Σίγουρα έχετε παρατηρήσει την όψη ζαρωμένου δαμάσκηνου που έχουν τα άκρα σας και ειδικά οι άκρες των δαχτύλων στα χέρια σας μετά από πολύωρη παραμονή στο νερό. Μα γιατί συμβαίνει αυτό; Το νερό δεν υποτίθεται ότι μας ενυδατώνει και διατηρεί την επιδερμίδα μας λεία και λαμπερή.
Σύμφωνα με το bbc.com, χρειάζονται περίπου 3,5 λεπτά σε ζεστό νερό που βρίσκεται στους 40 βαθμούς Κελσίου, ώστε να μουλιάσουν τα δάχτυλα, ενώ περίπου στα 30 λεπτά επιτυγχάνεται το μέγιστο ζάρωμα των άκρων του ανθρώπινου σώματος.
Το φαινόμενο αποτελεί μέρος της διαδικασίας προσαρμογής του οργανισμού, που ελέγχεται από το συμπαθητικό νευρικό σας σύστημα, το οποίο με τη σειρά του είναι υπεύθυνο για τις ασυνείδητες διαδικασίες του σώματος όπως η πέψη και η αναπνοή.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Βούτυρο: Πόση ώρα μπορεί να παραμείνει εκτός ψυγείου;
Χαρακτηριστικά, νευροεπιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Νιούκαστλ στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 2013 πραγματοποίησαν μια έρευνα με εθελοντές, οι οποίοι έπρεπε να μεταφέρουν ορισμένα γυάλινα αντικείμενα από το ένα δοχείο στο άλλο, με τα μισά να είναι στεγνά και τα άλλα βουτηγμένα στο νερό. Αρχικά, οι συμμετέχοντες ολοκλήρωσαν την διαδικασία με στεγνά χέρια, στη συνέχεια όμως τα βούτηξαν στο νερό και περίμεναν μέχρι να ζαρώσουν, ώστε να κάνουν το πείραμα.
Τότε, διαπιστώθηκε ότι χρειάστηκε 17% περισσότερος χρόνος στους συμμετέχοντες με στεγνά χέρια για να μεταφέρουν τα βρεγμένα αντικείμενα, ενώ όταν τα χέρια τους είχαν μουλιάσει έκαναν την ίδια διαδικασία περίπου 12% πιο γρήγορα.
Έτσι, θεωρούν ότι το ζάρωμα στα άκρα όταν εκείνα βυθίζονται στο νερό, είναι μια φυσική αντίδραση του οργανισμού, η οποία γίνεται για τρόπο επιβίωσης, καθώς φέρεται να στέλνεται σήμα στον εγκέφαλο, ότι πρέπει να βρει ένα τρόπο για να προσαρμοστεί στις «νέες συνθήκες».
Κι αν αυτό σας φαίνεται χωρίς χρησιμότητα σήμερα, σκεφτείτε τους προγόνους μας που προσπαθούσαν να πιάσουν ψάρια με τα χέρια τους. Στα σύγχρονα χρόνια, αυτό σημαίνει (κυρίως) ότι μπορούμε να πιάνουμε το μπουκάλι του σαμπουάν χωρίς να μας πέφτει.
Σε κάθε περίπτωση, αυτή η αλλαγή στο δέρμα είναι εντελώς φυσιολογική, αλλά είναι και καλή ένδειξη ότι ήρθε η ώρα να βγούμε από το νερό. Αν κάτσουμε περισσότερο, τα φυσικά έλαια του σώματος θα αρχίσουν να εξαφανίζονται, και αυτό θα αφήσει την επιδερμίδα μας πιο ξερή από πριν, καθώς και πιο ευάλωτη σε απειλές. Μόλις βγείτε από το νερό, στεγνώστε απαλά το δέρμα σας με μια πετσέτα, χωρίς να τρίβετε, και εφαρμόστε μια ενυδατική κρέμα που θα κλειδώσει περισσότερη υγρασία στην επιδερμίδα σας, βοηθώντας σας να παραμείνετε φρέσκοι για περισσότερη ώρα.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Ανακαλούνται 12000 συσκευασίες έτοιμης κοτόσουπας από τα ράφια μεγάλου σούπερ μάρκετ λόγω αλλοίωσης
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Τα φάρμακα που δεν πρέπει να συνδυάζονται με γάλα
Η διαδικασία του ρυτιδώματος
Το 2003, οι νευρολόγοι Einar Wilder-Smith και Adeline Chow, που εργάζονταν στο Εθνικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Σιγκαπούρης εκείνη την εποχή, έκαναν μετρήσεις της κυκλοφορίας του αίματος στα χέρια εθελοντών καθώς τους μούλιαζαν στο νερό. Διαπίστωσαν ότι καθώς το δέρμα στα άκρα των δακτύλων των εθελοντών άρχισε να ζαρώνει, υπήρχε σημαντική πτώση στη ροή του αίματος στα δάχτυλα .
Ο Wilder-Smith και οι συνεργάτες του πρότειναν ότι όταν τα χέρια μας βυθίζονται στο νερό, οι αγωγοί ιδρώτα στα δάχτυλά μας ανοίγουν για να επιτρέψουν στο νερό να εισέλθει, κάτι που οδηγεί σε ανισορροπία στα άλατα στο δέρμα μας. Αυτή η αλλαγή στην ισορροπία αλατιού πυροδοτεί την πυροδότηση των νευρικών ινών στα δάχτυλα, οδηγώντας στη συστολή των αιμοφόρων αγγείων γύρω από τους ιδρώτατες πόρους. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί απώλεια όγκου στη σαρκώδη περιοχή του άκρου του δακτύλου, η οποία τραβάει το υπερκείμενο δέρμα προς τα κάτω, έτσι ώστε να παραμορφώνεται σε ρυτίδες . Το μοτίβο των ρυτίδων εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο το πιο εξωτερικό στρώμα του δέρματος – η επιδερμίδα – είναι αγκυρωμένο στα στρώματα κάτω από αυτό.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Πίτσα με κομμάτια πλαστικού – Αναβάθμιση κινδύνου από τις Αρχές: «Δεν είναι μόνο το ενδεχόμενο πνιγμού…»
Μπορεί το ρυτίδιασμα να προβλέψει ασθένειες
Παρόλα αυτά, συνεχίζει να υπάρχει ένα μεγάλο μυστήριο γύρω από την συγκεκριμένη λειτουργία του σώματος, με ορισμένους ειδικούς να θεωρούν ότι θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη ασθενειών. Παραδείγματος χάριν, μερικοί επιστήμονες θεωρούν ότι τα άκρα ατόμων με διαβήτη συνήθως ζαρώνουν πιο αργά, στοιχείο που θα μπορούσε να χτυπήσει καμπανάκι για να γίνει σχετική επίσκεψη στον γιατρό.
Ακολουθήστε το Cibum 
