Οι μέδουσες ως βιώσιμη πηγή τροφής: Μια διαπολιτισμική μελέτη.
Αν και η πρώτη αντίδραση σε αυτή την έρευνα θα ήταν για εμάς τους Έλληνες «θέλει και ερώτημα;» εντούτοις η κατανάλωση μέδουσας στην Ασία είναι δημοφιλής και η αφυδατωμένη και τουρσί μέδουσα θεωρείται λιχουδιά σε αρκετές ασιατικές χώρες, όπως η Κίνα, η Κορέα, το Βιετνάμ και η Ιαπωνία.
Αν και υπάρχει περιορισμένος αριθμός δημοσιεύσεων που αξιολογούν τους κινδύνους, οι πρόσφατες εξελίξεις προτείνουν ότι οι μέδουσες θα μπορούσαν να είναι μια βιώσιμη εναλλακτική πηγή τροφής με καλή ασφάλεια για ανθρώπινη κατανάλωση. Επιπλέον, οι εξελίξεις στις τεχνικές επεξεργασίας έχουν εισαγάγει ένα νέο πρωτόκολλο για τη μετατροπή των μεδουσών σε ημικατεργασμένα προϊόντα διατροφής. Το διατροφικό προφίλ της μέδουσας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με το είδος και τις τεχνικές επεξεργασίας που εφαρμόζονται, αλλά γενικά χαρακτηρίζεται από χαμηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια και υψηλή παρουσία πρωτεϊνών (κυρίως κολλαγόνου) και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα που σχετίζονται με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε χοληστερόλη, άλλα λίπη και υδατάνθρακες. Μάλιστα το Ινστιτούτο Επιστημών της Ιταλίας για την Παραγωγή Τροφίμων στο Λέτσε, είχε ανακαλύψει τεχνολογία για την αφαίρεση της τοξικότητας του ζώου ελπίζοντας να… πείσει τους Ευρωπαίους να το βάλουν στα πιάτα τους.
Επειδή λοιπόν, η αφθονία της μέδουσας θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει μια βιώσιμη πηγή τροφής μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Food Quality and Preference διερεύνησε τις δυνατότητες των μεδουσών ως τροφής στον πληθυσμό της Λατινικής Αμερικής.
Μέσω μιας διαδικτυακής έρευνας που περιελάμβανε ερωτήσεις σχετικά με τα κοινωνικοδημογραφικά στοιχεία, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας και την αποδοχή των μεδουσών ως τροφής, απάντησαν 6.597 Λατινοαμερικανοί από σε εννέα χώρες: Αργεντινή, Βραζιλία, Χιλή, Κολομβία, Εκουαδόρ, Ελ Σαλβαδόρ, Μεξικό, Περού και Ουρουγουάη.
Η αποδοχή της κατανάλωσης μέδουσας (JCA) συσχετίστηκε θετικά με την ηλικία, το μορφωτικό επίπεδο και το εισόδημα και συσχετίστηκε αρνητικά με την τροφική νεοφοβία και την ευαισθησία στην αηδία. Συγκρίνοντας τις εννέα χώρες, εντοπίστηκαν σημαντικές διαφορές. Τα υψηλότερα επίπεδα αποδοχής βρέθηκαν μεταξύ των Αργεντινών και των Περουβιανών, ενώ οι χαμηλότερες τιμές παρατηρήθηκαν στους κατοίκους του Ισημερινού και του Σαλβαδόρ.
Συμπερασματικά, αυτή η έρευνα συμβάλλει στην κατανόηση των μεδουσών ως βιώσιμης πηγής τροφής στη Λατινική Αμερική και παρέχει χρήσιμες γνώσεις για τη μελλοντική ανάπτυξη της αγοράς και την υιοθέτηση προσαρμοσμένων προσεγγίσεων για τη μεγιστοποίηση της χρήσης και της κατανάλωσης μεδουσών σε ολόκληρη την περιοχή.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.