Καθηγητής πανεπιστημίου εξηγεί γιατί το αβοκάντο θα πρέπει να μείνει μια λιχουδιά.
Μπορεί πρόσφατη έρευνα να έδειξε πως η κατανάλωση ενός αβοκάντο την ημέρα είναι ικανή να βελτιώσει τη συνολική ποιότητα της διατροφής, ωστόσο, ειδικός συμβουλεύει τους καταναλωτές να διατηρήσουν το αβοκάντο ως λιχουδιά και όχι ως βασικό στοιχείο της διατροφής. Αυτό καθώς το περιβαλλοντικό αντίκτυπο που έχει η καλλιέργεια αβοκάντο είναι μεγάλο. Μάλιστα η εμπορία του ως “υπερτροφή” έχει αύξηση της δημοτικότητα του τα τελευταία χρόνια, εντείνοντας ακόμη περισσότερο τις αρνητικές επιπτώσεις.
Το αβοκάντο είναι εγγενές στην Κεντρική και Νότια Αμερική, όπου το ζεστό, εύκρατο κλίμα παρέχει ιδανικές συνθήκες ανάπτυξης. Υπάρχουν εκατοντάδες ποικιλίες, ωστόσο αυτή που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε σήμερα είναι η ποικιλία Hass, η οποία μπορεί να εντοπιστεί σε ένα μόνο δέντρο που φυτεύτηκε πριν από σχεδόν 100 χρόνια. Η αυξανόμενη ζήτηση για αβοκάντο στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική έχει οδηγήσει σε τριπλασιασμό της παγκόσμιας παραγωγής σε λίγο περισσότερο από 20 χρόνια.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Thomas Davies, Επίτιμο Ερευνητή του Κέντρου Περιβάλλοντος στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις που αποδίδονται στο αβοκάντο, δεν οφείλονται στο ίδιο το φρούτο, αλλά σε προβλήματα που σχετίζονται με την παραγωγή όπως η διανομή και η γεωργία.
Όπως λέει ο καθηγητής στο TheConversation, κατά μέσο όρο, τα αβοκάντο έχουν αποτύπωμα άνθρακα περίπου 2,5 kg ισοδύναμου CO2 (kg CO₂e) ανά κιλό, αυτά είναι όλα τα αέρια του θερμοκηπίου που προκύπτουν από την παραγωγή και τη μεταφορά αβοκάντο, όπως διοξείδιο του άνθρακα, μεθάνιο και οξείδιο του αζώτου, που κυλίονται στο ισοδύναμο CO₂ θέρμανση. Το αποτύπωμα άνθρακα του αβοκάντο είναι υπερδιπλάσιο από τις μπανάνες (0,9 κιλά CO2 ανά κιλό) και πέντε φορές υψηλότερο από τα μήλα (0,4 κιλά CO2 ανά κιλό), αν και είναι ελαφρώς χειρότερο από τις ντομάτες (2 κιλά CO2 ανά κιλό). Αλλά αυτά τα στοιχεία είναι μικρά σε σύγκριση με το παγκόσμιο μέσο αποτύπωμα άνθρακα των περισσότερων προϊόντων ζωικής προέλευσης. Ένα κιλό αυγών έχει αποτύπωμα άνθρακα 4,6 κιλά CO2e, ένα κιλό κοτόπουλου έρχεται με 9,8 κιλά CO2 και ένα κιλό βοείου κρέατος έχει ως αποτέλεσμα 85 κιλά CO₂e κατά μέσο όρο.
Παρά το γεγονός πως η συντριπτική πλειοψηφία των αβοκάντο αποστέλλεται, έχει σχετικά χαμηλές εκπομπές άνθρακα λόγω των τεράστιων ποσοτήτων που μπορούν να μεταφερθούν σε ένα μόνο ταξίδι. Ωστόσο η υπερβολική εξάρτηση από τη ναυτιλία έχει δημιουργήσει ένα σύστημα τροφίμων που είναι ευάλωτο σε κραδασμούς και διαταραχές, όπου οδοφράγματα και υλικοτεχνική συμφόρηση (για παράδειγμα, απόφραξη της διώρυγας του Σουέζ από πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων το 2021), λιμοί ή πόλεμοι σε ένα μέρος του κόσμου μπορεί να οδηγήσει σε διακοπές ή ελλείψεις τροφίμων σε πολλές άλλες χώρες.
Το πρόβλημα, όπως τονίζει ο Davies, είναι πιθανό να αυξηθεί όσο βαθαίνει η κλιματική κρίση. Αυτό το ζήτημα δεν είναι μοναδικό για τα αβοκάντο, αλλά η μετακίνηση προς πιο τοπικά προϊόντα μπορεί να δημιουργήσει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα και να βοηθήσει στην προστασία από μελλοντικές ελλείψεις τροφίμων.
Ακόμη, τα αβοκάντο απαιτούν αρκετό νερό κατα την παραγωγή τους και κατα βάση καλλιεργούνται σε περιοχές που αντιμετωπίζουν ξηρασία όπως το Μεξικό που είναι ο κορυφαίος παραγωγός αβοκάντο στον κόσμο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η άρδευση των φυτειών αβοκάντο μπορεί να υπονομεύει την πρόσβαση του τοπικού πληθυσμού στο νερό.
Ένα ακόμη ζήτημα που σημειώνει ο καθηγητής, είναι πως καθώς η ζήτηση αυξάνεται, έχει αλλάξει και η ίδια η καλλιέργεια αβοκάντο, με το μεγαλύτερο μέρος αυτής να εξάγεται. Έτσι η παραγωγή στρέφεται σε μεγάλες, μονοκαλλιέργειες φυτείες για μεγιστοποίηση της παραγωγικότητας. Αυτές οι μονοκαλλιέργειες έχουν απωθήσει άλλες γηγενείς καλλιέργειες και είναι πολύ πιο ευάλωτες σε παράσιτα και ασθένειες από τη μικτή φύτευση.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι πρέπει να χρησιμοποιηθούν μεγαλύτεροι όγκοι χημικών φυτοφαρμάκων και συνθετικών λιπασμάτων. Αυτά, με τη σειρά τους, επηρεάζουν αρνητικά τη βιοποικιλότητα, την ποιότητα του εδάφους και την ανθρώπινη υγεία. Ακόμη χειρότερα, σε ορισμένες περιοχές οι νέες φυτείες αβοκάντο οδηγούν στην αποψίλωση των δασών. Έως και 25.000 εκτάρια δάσους καθαρίζονται κάθε χρόνο στην πολιτεία Michoacán, την κύρια περιοχή παραγωγής αβοκάντο του Μεξικού που προμηθεύει το μεγαλύτερο μέρος των αβοκάντο που πωλούνται στις ΗΠΑ. Το Michoacán έχει πλούσια δασική κάλυψη που φιλοξενεί πολλά απειλούμενα ζώα όπως τζάγκουαρ, κούγκαρ και κογιότ. Αύξηση της παραγωγής αβοκάντο σε αυτή την περιοχή θα μπορούσε επομένως να αποτελέσει τεράστια απειλή για τη βιοποικιλότητα.
Τέλος, υπάρχουν οι ανθρώπινες επιπτώσεις που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Ενώ το εμπόριο αβοκάντο μπορεί να βοηθήσει τους τοπικούς πληθυσμούς παρέχοντας εισόδημα στους αγρότες, είναι επίσης εκείνοι που αισθάνονται το μεγαλύτερο βάρος των περιβαλλοντικών ζητημάτων. Επιπλέον, οι φυτείες αβοκάντο έχουν συνδεθεί με το οργανωμένο έγκλημα και τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με ορισμένες πόλεις και χωριά να έχουν βαρεθεί τόσο πολύ από τα προβλήματα που έχουν θέσει το αβοκάντο εντελώς εκτός νόμου.
Βέβαια, τα αβοκάντο δεν είναι το μόνο τρόφιμο με περιβαλλοντική επιβάρυνση. Έχουν πολύ χαμηλότερο αποτύπωμα άνθρακα από τα περισσότερα ζωικά προϊόντα και είναι μόνο μία από τις πολλές καλλιέργειες όπου μια ποικιλία κυριαρχεί στην αγορά. Ωστόσο δεν θα πρέπει να αγνοούμε τη ζημιά που έχει η παραγωγή αβοκάντο στη φύση και στους τοπικούς πληθυσμούς.
Ακολουθήστε το Cibum 
