Μια ανάλυση για τη σπατάλη τροφίμων στα σουπερμάρκετ.
Το τέλος στο Food Waste, δηλαδή την άσκοπη σπατάλη τροφίμων είναι το κλειδί για να σταματήσουν πολλά μεγάλα προβλήματα, όπως η πείνα και η ρύπανση που οφείλεται σρτη βιομηχανία τροφίμων.
Ωστόσο, δεν αρκεί μόνο τα νοικοκυριά να κάνουν κινήσεις προς τη λιγότερη σπατάλη τροφίμων, μα και οι εταιρείες που παράγουν και πωλούν τα τρόφιμα. Τα σουπερμάρκετ, για παράδειγμα σπαταλούν τρόφιμα, άρα και χρήματα, επειδή τα πετάνε.
Προβλήματα στην αλυσίδα εφοδιασμού
Προτού καταλήξουμε στο πώς μπορεί αυτό να αποφευχθεί, πρέπει να δούμε πώς τα σουπερμάρκετ καταλήγουν με τόσα απορρίμματα τροφίμων.
Τα απορρίμματα τροφίμων στο παντοπωλείο συχνά προέρχονται από κακή διαχείριση και προβλήματα της αλυσίδας εφοδιασμού, πολλές φορές ακόμα και από τα ίδια τα τρόφιμα.
Οι συσκευασίες είναι επίσης ένα μεγάλο ζήτημα, αφού υπολογίζεται ότι ευθύνεται για το 26% των παγκόσμιων εκπομπών της βιομηχανίας τροφίμων, ποσοστό που θα ανέβαινε εάν υπολογίζαμε και άλλα προϊόντα που προμηθευόμαστε από τα σουπερμάρκετ και χρειάζονται συσκευασία.
Μια άλλη πηγή απορριμμάτων αποτελούν οι κακές συνθήκες αποθήκευσης, που κυμαίνονται από ανεπαρκείς καταψύκτες μέχρι και την μεταφορά των προϊόντων, η οποία αν δεν γίνει σωστά μπορεί να κάνει τα τρόφιμα να χαλάσουν, ειδικά αν πρόκειται για φρέσκα φρούτα και λαχανικά κρέατα ή ψάρια.
Θάλασσες τροφίμων σπαταλώνται
Στη χώρα μας κάθε χρόνο 2.048.000 τόνοι τροφίμων πετιούνται, την ώρα που το 26% του πληθυσμού (2.722.000) βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας.
Την ίδια στιγμή στο Ηνωμένο Βασίλειο τα απορρίμματα τροφίμων σχηματίζουν «θάλασσες», με τις αποστολές που θα μπορούσαν ταΐσουν ολόκληρες κοινότητες, αναφέρει το ES Magazine.
Eίναι φανερό πως υπάρχει μια αναντιστοιχία προσφοράς και ζήτησης, η οποία εν μέρει τροφοδοτείται από πολλούς επιμέρους παράγοντες, όπως είναι η μεταβαλλόμενη ζήτηση για προϊόντα ή η υπερκατανάλωση τροφίμων που δεν είναι εποχής και έχουν παραχθεί με αμφισβητήσιμες μεθόδους. Η εμφάνιση παίζει επίσης ρόλο, καθώς οι καταναλωτές, οι οποίοι μπορεί να μην έχουν γνώσεις ασφάλειας τροφίμων, επιλέγουν με πιο επιφανειακά κριτήρια, όπως το αν είναι στρογγυλό ένα φρούτο ή λαχανικό, απορρίπτοντας αυτά που δεν τους φαίνονται ωραία.
Βαδίζοντας προς λιγότερη σπατάλη τροφίμων
Επί του παρόντος δεν υπάρχουν κανονισμοί που να αναγκάζουν τα παντοπωλεία να παρακολουθούν την απώλεια τροφής ή να ελέγχουν πόσο καιρό ακόμα έχει για να ζήσει το κάθε τρόφιμο, αλλά αυτή θα ήταν μια θεμελιώδης πρακτική για να μην πετιούνται άδικα.
Μια άλλη λύση είναι τα τρόφιμα που δεν φαίνονται ελκυστικά σε κάποιους καταναλωτές να βρουν ένα άλλο «σπίτι». Αυτό θυμίζει την πρακτική ορισμένων σουπερμάρκετ να πωλούν πιο φθηνά τα τρόφιμα που είναι κοντά στη λήξη τους. Θα μπορούσε να γίνει το ίδιο και για πιο φρέσκα είδη, όπως μπανάνες που έχουν καφετίσει λίγο.
Τα παντοπωλεία θα μπορούσαν επίσης να θεσπίσουν προγράμματα κομποστοποίησης σε όλο το κατάστημα για επιλέξιμα προϊόντα διατροφής, τα οποία έπειτα θα διανέμουν σε τοπικούς παραγωγούς.
Επιπλέον, τα καταστήματα θα μπορούσαν να συνεργαστούν με οργανισμούς που έχουν ανάγκη τα τρόφιμα ή μπορούν με κάποιο τρόπο να τα αξιοποιήσουν.
Ακολουθήστε το Cibum 
