Νέα δεδομένα για τη μείωση των πλαστικών απορριμμάτων.
Η αντικατάσταση των πλαστικών συσκευασιών με υλικά όπως το χαρτί, το γυαλί ή το αλουμίνιο μπορεί να έχει σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, σύμφωνα με νέα μελέτη που πραγματοποιήθηκε από ερευνητές του Michigan State University και δημοσιεύθηκε στο Science of the Total Environment.
Η αξιολόγηση, στην οποία συμμετείχε ο καθηγητής Rafael Auras, ανέλυσε τον κύκλο ζωής συσκευασιών από πολυαιθυλένιο (PE), όπως σακούλες, μεμβράνες και δοχεία, συγκρίνοντάς τα με εναλλακτικά υλικά. Η μελέτη, η οποία ακολουθεί τα πρότυπα ISO 14040 και ISO 14044 έδειξε ότι το πολυαιθυλένιο έχει κατά μέσο όρο 70% χαμηλότερο δυναμικό υπερθέρμανσης του πλανήτη (GWP) σε σχέση με άλλα υλικά συσκευασίας που χρησιμοποιούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η μελέτη, σε συνεργασία με την Trayak, Inc. και την ExxonMobil, εξέτασε πέντε βασικές εφαρμογές συσκευασίας: Μεμβράνες συρρίκνωσης, περιτυλίγματα παλετών, σάκους βαρέως τύπου, μπουκάλια για μη εδώδιμα προϊόντα και εύκαμπτες θήκες τροφίμων – υλικά που συναντάμε καθημερινά σε προϊόντα όπως οι σκυλοτροφές, τα σαμπουάν και τα καλλυντικά.
Ανάμεσα στα βασικά ευρήματα, το πολυαιθυλένιο αποδείχθηκε ότι χρησιμοποιεί λιγότερους ορυκτούς πόρους σε 14 από τις 19 συγκρίσεις προϊόντων, ενώ σε 16 από αυτές είχε χαμηλότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα όσον αφορά τη χρήση ορυκτών πόρων, τη λειψυδρία και το GWP.
«Σε πολλές περιπτώσεις, τα πλαστικά υλικά εμφανίζουν χαμηλότερες περιβαλλοντικές επιπτώσεις σε σύγκριση με άλλα υλικά, όπως το γυαλί ή το αλουμίνιο», δήλωσε ο Auras. «Αυτό είναι κρίσιμο καθώς οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής εξετάζουν λύσεις για τη διαχείριση των πλαστικών απορριμμάτων».
Η Elizabeth Avery από την Trayak, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, τόνισε τη σημασία της αξιολόγησης του κύκλου ζωής για την κατανόηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων διαφορετικών υλικών, επισημαίνοντας ότι η χρήση πολλαπλών υλικών σε εναλλακτικές λύσεις, όπως οι επενδύσεις πλαστικού σε χαρτί μπορεί να αυξήσει σημαντικά το περιβαλλοντικό αποτύπωμα.