Τι έδειξε η μελέτη από το αμερικανικό παιδικό κέντρο Johns Hopkins.
Ένα ενέσιμο φάρμακο για τη θεραπεία του άσθματος, μείωσε σημαντικά τις δυνητικά απειλητικές για τη ζωή αντιδράσεις σε ασθενείς με αλλεργία στα φιστίκια και σε άλλα κοινά αλλεργιογόνα, έδειξαν τα αποτελέσματα νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο The New England Journal of Medicine υπό το Παιδικό Κέντρο Johns Hopkins. Η έκθεση δημοσιεύθηκε κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ακαδημίας Αλλεργίας, Άσθματος & Ανοσολογίας στην Ουάσιγκτον, D.C.
Στη μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν τα αποτελέσματα 16-20 εβδομάδων ενέσεων omalizumab με ενέσεις εικονικού φαρμάκου σε 180 συμμετέχοντες ηλικίας 1 έως 55 ετών με ιστορικό αλλεργίας στα φιστίκια και τουλάχιστον δύο άλλες τροφικές αλλεργίες. Τα άτομα χωρίστηκαν τυχαία για να λάβουν omalizumab ή εικονικό φάρμακο. Όλοι εκτός από τρεις από τους συμμετέχοντες ήταν ηλικίας 17 ετών ή μικρότεροι.
Το φάρμακο, το οποίο ο FDA ενέκρινε πρόσφατα για τη θεραπεία πολλαπλών τροφικών αλλεργιών, έκανε το 66,9% των ασθενών που το έλαβαν, να ανεχθεί 600 χιλιοστόγραμμα (mg) ή περισσότερο πρωτεΐνης φιστικιών, ίσο με περίπου 2,5 φιστίκια, σε σύγκριση με το 6,8% των συμμετεχόντων που έλαβαν ενέσεις εικονικού φαρμάκου. Οι ερευνητές μετά από 16 εβδομάδες διαπίστωσαν επίσης ότι οι ενέσεις omalizumab αύξησαν την αντιδραστικότητα των συμμετεχόντων όχι μόνο στα φιστίκια αλλά και σε άλλα κοινά αλλεργιογόνα τροφίμων, γάλα, αυγά, σιτάρι, κάσιους, καρύδια και φουντούκια, σε επίπεδα που θα προστατεύουν τους περισσότερους ασθενείς από αντιδράσεις μετά από τυχαία έκθεση.
Υπολογίζεται πως έως και το 8% των παιδιών και το 10% των ενηλίκων έχουν τουλάχιστον μία τροφική αλλεργία και έως και το 86% είναι αλλεργικοί σε περισσότερα από ένα τρόφιμα. Αυτή η κατάσταση απαιτεί συνεχή επαγρύπνηση και έχει σημαντικές, επιζήμιες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής, συμπεριλαμβανομένης της διατροφής, της ψυχικής υγείας και ακόμη και των προσωπικών οικονομικών. «Η καθημερινή ζωή των ασθενών με τροφική αλλεργία καταλαμβάνεται από τον φόβο της τυχαίας έκθεσης σε τροφικά αλλεργιογόνα», λέει ο Robert Wood, M.D., διευθυντής του Τμήματος Αλλεργίας, Ανοσολογίας και Ρευματολογίας Eudowood στο Παιδικό Κέντρο Johns Hopkins και ο κύριος ερευνητής της μελέτης. «Τα ευρήματά μας έχουν τη δυνατότητα να είναι πολύ σημαντικά, και ενδεχομένως να αλλάξουν τη ζωή, για άτομα με τροφικές αλλεργίες».
Η διαχείριση των τροφικών αλλεργιών βασίζεται κυρίως στην αποφυγή και την επείγουσα θεραπεία με επινεφρίνη όταν ένα άτομο εκτεθεί σε αλλεργιογόνο. Επί του παρόντος, υπάρχει μόνο μία επιπλέον εγκεκριμένη από τον FDA θεραπεία για την τροφική αλλεργία, ένα προϊόν στοματικής ανοσοθεραπείας που είναι εγκεκριμένο για την αλλεργία στα φιστίκια σε παιδιά 4 έως 17 ετών.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης, το omalizumab αύξησε επίσης σημαντικά το όριο αντίδρασης για τους ξηρούς καρπούς, το γάλα, τα αυγά και το σιτάρι. Περίπου το 69% των συμμετεχόντων μπορούσε να ανεχθεί μια αθροιστική δόση 1.044 mg δύο τροφών και το 47% ήταν σε θέση να ανεχθεί μια αθροιστική δόση 1.044 mg τριών τροφίμων. «Αυτό είναι μοναδικό, γιατί διαπιστώσαμε ότι το omalizumab είναι αποτελεσματικό για επτά διαφορετικά τροφικά αλλεργιογόνα», εξηγεί ο Wood. «Η πλειονότητα των ανθρώπων όχι μόνο έφτασε στο πρωτεύον τελικό σημείο των 600 mg φιστικιού ή περισσότερο, μια ποσότητα που υπερβαίνει τις περισσότερες τυχαίες εκθέσεις, αλλά και η πλειοψηφία των συμμετεχόντων ανέχτηκε 4.000 mg πρωτεΐνης φιστικιού, που ισοδυναμεί με περίπου 15 φιστίκια», λέει.
Οι ερευνητές προειδοποιούν ότι ενώ η συνολική μελέτη υποδεικνύει τα οφέλη και την ασφάλεια του omalizumab για τη θεραπεία των τροφικών αλλεργιών, υπήρχε σημαντική διακύμανση στην απόκριση μεταξύ των μεμονωμένων συμμετεχόντων. Για παράδειγμα, το 14% των ατόμων δεν ανέχτηκε ούτε 30 mg φιστικιού. Ως εκ τούτου, οι ασθενείς θα πρέπει να συνεχίσουν να αποφεύγουν τις τροφές στις οποίες είναι αλλεργικοί ακόμη και όταν τους χορηγείται θεραπεία και να συνεχίζουν να φέρουν αυτοενέσιμη επινεφρίνη. Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης ότι η μελέτη ήταν περιορισμένη στο ότι οι συμμετέχοντες ήταν ως επί το πλείστον μη Ισπανοί και Καυκάσιοι και ότι χρειάζονται και άλλες μελέτες για την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας του φαρμάκου σε πιο διαφορετικούς πληθυσμούς.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη εδώ.