Οι γενικολογίες και τα ευχολόγια που ειπώθηκαν την Παγκόσμια Ημέρα Ασφάλειας Τροφίμων
Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Πριν από μια εβδομάδα, Δευτέρα 7 Ιούνη, ήταν η παγκόσμια ημέρα ασφάλειας τροφίμων και στο cibum.gr φιλοξενήθηκαν δηλώσεις από την ηγεσία του κράτους (υπουργείο αγροτικής ανάπτυξης και τροφίμων και ΕΦΕΤ) καθώς και από επιτυχημένους επιχειρηματίες του χώρου.
(Δεν!) Μου έκαναν εντύπωση οι γενικολογίες που ειπώθηκαν (ειδικά από την ηγεσία του υπουργείου και του ΕΦΕΤ). Αντί να ακούσουμε για μετρήσιμους στόχους και τι χρειάζεται να γίνει για να πετύχουμε αυτούς τους στόχους, ακούσαμε τα γνωστά, τα τετριμένα, τα γενικόλογα, τα ευκόλως εννοούμενα.
Ο ΕΦΕΤ ιδρύθηκε το 1999 και σήμερα, 22 χρόνια μετά, είναι ακόμα υποστελεχωμένος (σύμφωνα και με πρόσφατη συνέντευξη του προέδρου του ΕΦΕΤ στο cibum.gr, 13.4.2022
Α. Ζαμπέλας στο cibum: Γιατί ο πρόεδρος του ΕΦΕΤ έχει χάσει τον ύπνο του… – Cibum ).
Αυτό που θα πρέπει λοιπόν να δούμε σήμερα είναι το πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το μείζον πρόβλημα και όχι να κάνουμε γενικόλογα ευχολόγια. Με απτές πράξεις και αύξηση της χρηματοδότησης από την πολιτεία. Γιατί καλά είναι τα ραφάλ αλλά κανένα πολεμικό αεροπλάνο δεν μπορεί να βελτιώσει την ασφάλεια των τροφίμων…
Η ασφάλεια των τροφίμων είναι θεμελιώδης παράμετρος της ποιότητας των τροφίμων. Και η ποιότητα των ελληνικών τροφίμων είναι σε εξαιρετικά επίπεδα αλλά μπορεί να βελτιωθεί περαιτέρω. Όσοι από εμάς ασχολούμαστε με συστήματα ISO, την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων, το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε είναι για την πολιτική ποιότητας/ασφάλειας και πώς πρέπει να υποστηρίζεται αυτή από μετρήσιμους στόχους.
Με άλλα λόγια, η στοχοθεσία και οι μετρήσιμοι στόχοι είναι η αλφαβήτα για την ποιότητα και την ασφάλεια. Και αυτά είναι τα ζητούμενα σήμερα, τόσο σε επίπεδο επιχείρησης, τομέα ή υπουργείου…
Όχι άλλοι βερμπαλισμοί και ευχολόγια…
Υ.Γ. Το τραγούδι είναι το «Μάνα μου Ελλάς» σε στίχους του Νίκου Γκάτσου και μουσική από τον Σταύρο Ξαρχάκο:
Δεν έχω σπίτι πίσω για να ‘ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισσα μαϊμού
Ελλάδα Ελλάδα μάνα του καημού.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα.
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρένες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Ακολουθήστε το Cibum 
