Οι αυξανόμενες τροφιμογενείς ασθένειες έχουν οδηγήσει περισσότερους καταναλωτές και ρυθμιστικές αρχές να επιδιώκουν μεγαλύτερη διαφάνεια στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων
Μετά την πανδημία, η ιχνηλασιμότητα των τροφίμων – δηλαδή, η ικανότητα παρακολούθησης (track) και ανίχνευσης της προέλευσης (trace) ενός προϊόντος κατά την διάρκεια της παραγωγής και διακίνησής του – έχει γίνει σημαντικά δημοφιλής στους καταναλωτές. Η αυξημένη ζήτηση για πληροφορίες σχετικά με την ποιότητα και την προέλευση των τροφίμων μπορεί να αποδοθεί στην αυξανόμενη ευαισθητοποίηση σε θέματα υγείας και στην αύξηση των κρουσμάτων τροφιμογενών ασθενειών.
Τα μη ασφαλή τρόφιμα που περιέχουν επιβλαβή παράσιτα, βακτήρια και ιούς μπορούν να προκαλέσουν περισσότερες από 200 ασθένειες. Ειδικότερα, η μόλυνση των τροφίμων έχει συνήθως σοβαρές επιπτώσεις στους ευάλωτους πληθυσμούς, συμπεριλαμβανομένων των βρεφών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
Ο αυξανόμενος αριθμός των τροφιμογενών ασθενειών οδηγεί περισσότερους καταναλωτές και ρυθμιστικές αρχές να επιδιώκουν μεγαλύτερη διαφάνεια στην αλυσίδα εφοδιασμού τροφίμων. Ως αποτέλεσμα, τα συστήματα ιχνηλασιμότητας τροφίμων, υποστηριζόμενα από τις τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις, καθίστανται απαραίτητα για τη διασφάλιση και τη διαφύλαξη της δημόσιας υγείας και τον περιορισμό της εξάπλωσης των τροφιμογενών ασθενειών.
Ιχνηλασιμότητα τροφίμων και υγεία
Η ιχνηλασιμότητα των τροφίμων είναι ουσιαστικά η δυνατότητα εντοπισμού του ιστορικού των τροφίμων και παρακολούθησης της κίνησής τους σε ολόκληρη την αλυσίδα εφοδιασμού. Με άλλα λόγια, η ιχνηλασιμότητα τροφίμων μπορεί να βοηθήσει στον προσδιορισμό του από πού προήλθε ένα τρόφιμο, ποιος το έφτιαξε και ποια συστατικά χρησιμοποιήθηκαν. Αυτή η ικανότητα σύνδεσης των αλυσίδων παραγωγής, επεξεργασίας και διανομής καθιστά την ιχνηλασιμότητα ένα αποτελεσματικό εργαλείο για τη διασφάλιση της ασφάλειας των τροφίμων με διάφορους τρόπους.
Για παράδειγμα, σε περίπτωση επιδημίας τροφιμογενών ασθενειών, η παρακολούθηση των τροφίμων μπορεί να βοηθήσει τους παραγωγούς να εντοπίσουν την πηγή της μόλυνσης σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Αυτό επιτρέπει στους παραγωγούς τροφίμων και στις ρυθμιστικές αρχές να λάβουν εγκαίρως τα απαραίτητα μέτρα.