Τα ποντίκια σημείωσαν επίσης καλύτερη βαθμολογία σε 26 μετρήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής δύναμης, της αντοχής, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και της τριχόπτωσης
Μία νέα έρευνα σε ποντίκια έδειξε ότι η περιορισμένη πρόσληψη ενός συγκεκριμένου αμινοξέος μπορεί να επιβραδύνει τις επιπτώσεις της γήρανσης, ακόμη και να επιμηκύνει τη διάρκεια ζωής τους. Οι επιστήμονες αναρωτιούνται τώρα αν τα ευρήματα αυτά θα μπορούσαν να βοηθήσουν και τους ανθρώπους να βελτιώσουν και την ποιότητα ζωής τους και να ζήσουν περισσότερα χρόνια.
Η ισολευκίνη είναι ένα από τα τρία αμινοξέα διακλαδισμένης αλυσίδας που χρησιμοποιούμε για τη δημιουργία πρωτεϊνών στο σώμα μας. Είναι απαραίτητη για την επιβίωσή μας, αλλά δεδομένου ότι τα κύτταρά μας δεν μπορούν να την παράγουν από το μηδέν, πρέπει να τη λαμβάνουμε από πηγές όπως τα αυγά, τα γαλακτοκομικά, η πρωτεΐνη σόγιας και τα κρέατα.
Προηγούμενη έρευνα που χρησιμοποίησε δεδομένα από μια έρευνα του 2016-2017 σε κατοίκους του Ουισκόνσιν, είχε διαπιστώσει ότι τα επίπεδα ισολευκίνης στη διατροφή συνδέονται με τη μεταβολική υγεία και ότι οι άνθρωποι με υψηλότερο Δείκτη Μάζας Σώματος, κατανάλωναν γενικά πολύ μεγαλύτερες ποσότητες του συγκεκριμένου αμινοξέος.
«Είναι ενδιαφέρον και ενθαρρυντικό να σκεφτεί κανείς ότι μια διατροφική αλλαγή θα μπορούσε ακόμα να κάνει τόσο μεγάλη διαφορά στη διάρκεια ζωής και σε αυτό που αποκαλούμε «διάστημα καλής υγείας», ακόμα και όταν αυτό ξεκινάει πιο κοντά στη μέση ηλικία», λέει ο ερευνητής μεταβολισμού Dudley Lamming από το Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν των ΗΠΑ, ο οποίος συμμετείχε και στις δύο μελέτες.
Το πείραμα
Στην πιο πρόσφατη μελέτη, μια γενετικά ποικίλη ομάδα ποντικιών τρέφεται είτε με μια δίαιτα που περιέχει 20 κοινά αμινοξέα, είτε με μια δίαιτα όπου όλα τα αμινοξέα μειώνονται κατά περίπου δύο τρίτα, είτε με μια δίαιτα όπου μόνο η ισολευκίνη μειώνεται κατά την ίδια ποσότητα. Τα ποντίκια ήταν περίπου έξι μηνών κατά την έναρξη της μελέτης, που αντιστοιχεί στην ηλικία ενός ανθρώπου 30 ετών. Μπορούσαν να τρώνε όσο ήθελαν, αλλά μόνο από το συγκεκριμένο είδος τροφής που παρέχονταν στην ομάδα τους.
Ο περιορισμός της διατροφικής ισολευκίνης αύξησε τη διάρκεια ζωής και το διάστημα καλής υγείας των ποντικιών, μείωσε την ευθραυστότητά τους και το βάρος τους και προώθησε τον γλυκαιμικό έλεγχο. Στα αρσενικά ποντίκια η διάρκεια ζωής αυξήθηκε κατά 33% σε σύγκριση με εκείνα των οποίων η ισολευκίνη δεν περιορίστηκε, ενώ στα θηλυκά αυξήθηκε κατά 7%.
Τα ποντίκια αυτά σημείωσαν επίσης καλύτερη βαθμολογία σε 26 μετρήσεις υγείας, συμπεριλαμβανομένης της μυϊκής δύναμης, της αντοχής, των επιπέδων σακχάρου στο αίμα και της τριχόπτωσης.
Τα αρσενικά ποντίκια αυτής της ομάδας είχαν λιγότερη διεύρυνση του προστάτη που σχετίζεται με την ηλικία και είχαν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν τους καρκινικούς όγκους που είναι συνηθισμένοι στα διάφορα είδη ποντικιών.
Περιέργως, τα ποντίκια στα οποία χορηγήθηκε τροφή με χαμηλή περιεκτικότητα σε ισολευκίνη έτρωγαν επίσης σημαντικά περισσότερες θερμίδες από τα υπόλοιπα. Αλλά αντί να πάρουν βάρος, στην πραγματικότητα έκαψαν περισσότερη ενέργεια και διατήρησαν μειωμένο σωματικό βάρος, παρόλο που τα επίπεδα δραστηριότητάς τους δεν διέφεραν.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο περιορισμός της ισολευκίνης στον άνθρωπο, είτε με δίαιτα είτε με φαρμακευτικά μέσα, έχει τη δυνατότητα να αποφέρει παρόμοια αποτελέσματα κατά της γήρανσης – αν και, όπως συμβαίνει με όλες τις μελέτες σε ποντίκια, δεν θα είμαστε σίγουροι μέχρι να δοκιμαστεί στον άνθρωπο.
Αυτό είναι ευκολότερο να ειπωθεί παρά να γίνει. Αν και η τροφή που δόθηκε στα ποντίκια ήταν ελεγχόμενη, οι ερευνητές σημείωσαν ότι η διατροφή είναι μια απίστευτα πολύπλοκη χημική αντίδραση και μπορεί να υπάρχουν και άλλα διατροφικά συστατικά που εμπλέκονται στην παραγωγή αυτών των αποτελεσμάτων.
Ο περιορισμός της πρόσληψης πρωτεϊνών γενικά, για παράδειγμα, έχει επιζήμια αποτελέσματα στον οργανισμό, ποντικού ή ανθρώπου. Η μετάφραση αυτής της έρευνας για πραγματική εφαρμογή στον άνθρωπο είναι πιο περίπλοκη από την απλή μείωση της πρόσληψης τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, παρόλο που αυτός είναι ο απλούστερος τρόπος περιορισμού της πρόσληψης ισολευκίνης.
«Δεν μπορούμε απλά να τους αλλάξουμε όλους σε μια δίαιτα χαμηλής ισολευκίνης», δήλωσε ο Lamming.
«Όμως, περιορίζοντας αυτά τα οφέλη σε ένα μόνο αμινοξύ, ερχόμαστε πιο κοντά στην κατανόηση των βιολογικών διεργασιών και ίσως σε πιθανές παρεμβάσεις για τον άνθρωπο, όπως ένα φάρμακο που θα μπλοκάρει την ισολευκίνη».
Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Cell Metabolism.
Ακολουθήστε το Cibum 
