Ο λόγος που κάποιοι αισθάνονται μία σχεδόν άγρια χαρά, όταν μικραίνει η μέρα, πέφτει η θερμοκρασία, σύννεφα γεμίζουν τον ουρανό και πέφτει η πρώτη βροχή.
Αν και φαντάζει παράξενο, υπάρχουν κάποιοι που αγαπούν το Φθινόπωρο. Και όχι μόνο το αγαπούν… όταν η ημέρα μικραίνει, αρχίζει να πέφτει η θερμοκρασία, να φυσάει λίγο περισσότερο και να γεμίζει ο ουρανός με μικρά σύννεφα, αισθάνονται να τους κατακλύζει μία σχεδόν άγρια χαρά, ένας άκρατος ενθουσιασμός, μαζί με μία αγαλλίαση και με μία αίσθηση θαλπωρής και επιστροφής στο σπίτι. Και αυτά τα συναισθήματα γιγαντώνονται, όταν νιώθουν στα ρουθούνια τους, την μυρωδιά της πρώτης βροχής.
Πόσο φυσιολογικό είναι όμως να λατρεύεται το Φθινόπωρο, ακόμη περισσότερο και από το χαρούμενο και γεμάτο θάλασσα, διακοπές, ξεκούραση και διασκέδαση, καλοκαίρι; Σύμφωνα με ψυχολόγους, αυτό δεν είναι ούτε παράξενο, ούτε σπάνιο, ούτε και άξιο ψυχολογικής συνεδρίας ως σημάδι παρέκκλισης από το φυσιολογικό.
Εάν εξαιρέσουμε τα όμορφα χρώματα του φθινοπώρου που εδώ που τα λέμε οι άνθρωπο της πόλης ελάχιστα αντιλαμβάνονται, υπάρχουν βαθύτεροι λόγοι που οδηγούν στην απόλυτη «φθινοπωρινή εμμονή».
Ένας από τους λόγους είναι πως το φθινόπωρο σηματοδοτεί την επιστροφή στην κανονικότητα την οποία όλοι βίωσαν -μαζί με μία αγωνία είναι η αλήθεια- στα μαθητικά τους χρόνια όταν επέστρεφαν στο σχολείο. Τότε είναι η εποχή που ανοίγονται νέες ευκαιρίες, νέες γνωριμίες, νέα αρχή, για τους μαθητές μία αίσθηση που τους ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή.
Από την απόλυτη αναρχία και χαλάρωση του καλοκαιριού, το Σεπτέμβριο επιστρέφουμε στη δουλειά και στη «σιγουριά της καθημερινότητας» που όσο σκληρή και αν είναι, είναι ταυτόχρονα και οικεία. Σύμφωνα με την κλινική ψυχολόγο Yasmine Saad, το φθινόπωρο αποτελεί ένα ορόσημο στη ζωή ενός ανθρώπου όπως είναι τα γενέθλια του ή η αλλαγή του χρόνου. Και σε αυτά τα χρονικά ορόσημα αφήνουμε πίσω όλα τα αρνητικά και δημιουργούμε μία νέα προοπτική και μία ελπίδα ότι τα καλύτερα είναι μπροστά.
Ένας άλλος λόγος είναι πως όταν πέφτει η θερμοκρασία –πόσω μάλλον τώρα, που το καλοκαίρι ήταν το πιο ζεστό όλων των εποχών- σκέψεις και συναισθήματα είναι πιο ξεκάθαρα σε σχέση με την σχετική «ομίχλη» που επικρατεί όταν ο υδράργυρος βρίσκεται στο κόκκινο. Ακόμα και η αίσθηση της δροσιάς χωρίς κλιματιστικό -επιτέλους- παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην λατρεία του φθινοπώρου.
Τρίτος λόγος είναι πως κάποιοι χαίρονται περισσότερο επειδή δεν αισθάνονται άνετα με το σώμα τους. Το τέλος του μαγιό και η αλλαγή της γκαρνταρόμπας από τα καλοκαιρινά σε πιο κλειστά και χαλαρά ρούχα, που μπορούν να κρύψουν τις ατέλειες, μειώνει την πίεση για άψογη εμφάνιση.
Για τους φυσιολάτρες ο λόγος είναι αυτονόητος. Πολύχρωμα φύλλα που πέφτουν, το τοπίο της φθινοπωρινής ομίχλης, η μυρωδιά από τα πρωτοβρόχια. Τέλος το φθινόπωρο είναι ο προάγγελος της παγκόσμιας αγαπημένης γιορτής: Των Χριστουγέννων. Και ποιος δεν περιμένει με χαρά την μεγάλη αυτή γιορτή για να στολίσει δέντρο, να ανταλλάξει δώρα και επισκέψεις, να απολαύσει μαζί με φίλους όμορφα γιορτινά βράδια και να πανηγυρίσει την έλευση του νέου έτους;
Είτε είναι ένας από τους παραπάνω λόγους είτε συνδυασμός τους είτε και όλοι μαζί, το φθινόπωρο είναι μία ξεχωριστή εποχή και έχει κερδίσει επάξια μεγάλο μέρος της καρδιά μας, ως μία νέα και ελπιδοφόρα αρχή στην υπόλοιπη ζωή μας.