“Παράτα” στην πατάτα! Ερευνητές επεκτείνουν το χρόνο αποθήκευσης της πατάτας

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Cranfield, σε συνεργασία με την PepsiCo και τη Solynta, χρησιμοποιούν προηγμένη γενετική ανάλυση για να παρατείνουν τη διάρκεια αποθήκευσης της πατάτας

Είναι ένα από τα πιο αγαπημένα τρόφιμα, παρέχοντας περίπου το ήμισυ της πρόσληψης υδατανθράκων και υποστηρίζοντας χιλιάδες θέσεις εργασίας στη γεωργία, τις μεταφορές και την κατασκευή. Τώρα, η νέα έρευνα επικεντρώνεται στη διασφάλιση αξιόπιστων προμηθειών πατάτας όλο το χρόνο με ένα έργο που εστιάζει στον “λήθαργο” της πατάτας και στην παράταση της διάρκειας αποθήκευσης.

Για να επιτευχθούν οι προμήθειες όλο το χρόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο, περίπου 1,5 εκατομμύριο τόνοι πατάτας φυλάσσονται σε ψυκτικές αποθήκες για έως και οκτώ μήνες για να αποφευχθεί η βλάστηση. Ωστόσο, μετά την απόσυρση μιας χημικής ουσίας που καταστέλλει τη βλάστηση, το CIPC, οι απώλειες λαχανικών έχουν αυξηθεί και ο χρόνος αποθήκευσης για τις πατάτες μπορεί να μειωθεί στο μισό σε τέσσερις μήνες.

Τώρα ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Cranfield, σε συνεργασία με την PepsiCo και τη Solynta, ηγέτη στην υβριδική εκτροφή πατάτας, χρησιμοποιούν προηγμένη γενετική ανάλυση για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της διατήρησης της ποιότητας των καλλιεργειών με παράταση της διάρκειας αποθήκευσης. Το έργο στοχεύει να λύσει το πρόβλημα της διατήρησης των πατατών σε αδράνεια για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, χρησιμοποιώντας λιγότερα χημικά, λιγότερη ενέργεια και δημιουργώντας λιγότερα απόβλητα τροφίμων.

Με επιχορήγηση από το ταμείο εταιρικής σχέσης ευημερίας του Συμβουλίου Βιοτεχνολογίας και Βιολογικών Επιστημών Έρευνας (BBSRC) , το έργο για την ενίσχυση του λήθαργου της πατάτας συγκεντρώνει τεχνογνωσία στη γενετική, τη φυτική βιολογία και την τεχνολογία.

Η ομάδα στοχεύει να αναπτύξει νέες ποικιλίες πατάτας και μεθόδους αποθήκευσης που:

• Επέκταση της διάρκειας αποθήκευσης: μείωση της σπατάλης τροφίμων και διασφάλιση της προσφοράς όλο το χρόνο.
• Χαμηλότερη κατανάλωση ενέργειας: ελαχιστοποίηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της ψυκτικής αποθήκευσης.
• Μείωση στη χρήση χημικών: προώθηση βιώσιμων γεωργικών πρακτικών.

Τα ευρήματα από τη μελέτη θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην ενημέρωση των μεθόδων αποθήκευσης σε όλο τον κόσμο με προσαρμογές ανάλογα με τις περιφερειακές παραλλαγές στις περιόδους και τις εγκαταστάσεις συγκομιδής.

«Με τη μείωση της χρήσης χημικών και τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης στην αποθήκευση, προστατεύουμε το μέλλον της γεωργίας πατάτας, καθιστώντας την ασφαλέστερη για τον τελικό καταναλωτή», δήλωσε η Mari Carmen Alamar Gavidia, Ανώτερη Λέκτορας στη Βιολογία Postharvest από το Πανεπιστήμιο Cranfield.

«Αυτή η προσέγγιση όχι μόνο θα μειώσει τα απόβλητα αλλά θα στηρίξει και το περιβάλλον και θα διασφαλίσει τον εφοδιασμό των καταναλωτών με πιο ασφαλείς και ποιοτικότερες πατάτες όλο το χρόνο».

Ο καθηγητής Leon Terry, Pro-αντιπρύτανης Έρευνας και Καινοτομίας στο Πανεπιστήμιο Cranfield, δήλωσε: «Ο μετριασμός της σπατάλης τροφίμων είναι ένα βασικό κομμάτι του παζλ για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Αυτή η επιχορήγηση αποτελεί απόδειξη της μακροχρόνιας εφαρμοσμένης έρευνας που παρείχε η Cranfield στη βιομηχανία πατάτας στη Βρετανία εδώ και πολλά χρόνια».