Σκωτσέζικη μελέτη σε πάνω από 1,8 εκατομμύρια ανθρώπους υποδηλώνει ότι ο αυξημένος βραχυπρόθεσμος κίνδυνος διαβήτη τύπου 1 μετά τη μόλυνση από τον COVID-19 είναι απίθανο να οφείλεται στην ίδια τη λοίμωξη.
Νέα έρευνα, η οποία παρουσιάστηκε στη φετινή ετήσια συνάντηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη Μελέτη του Διαβήτη (EASD) στη Στοκχόλμη, διαπίστωσε ότι η νόσηση από SARS-CoV-2 σχετίζεται μεν με αυξημένη συχνότητα νεοεμφανιζόμενου διαβήτη τύπου 1 σε άτομα ηλικίας κάτω των 35 ετών, αλλά περιορίζεται στον πρώτο μήνα μετά τη μόλυνση. Επιπλέον, σύμφωνα με τη μελέτη, εξηγείται πιθανότερα από αυξημένες δοκιμές κατά τη διάρκεια της διάγνωσης του διαβήτη και του COVID-19, επιταχύνοντας τον διαβήτη σε όσους τον έχουν ήδη αναπτύξει.
Σχετικά με το διαβήτη τύπου 1
Στον διαβήτη τύπου 1, ο οποίος εμφανίζεται συνήθως κατά την παιδική ηλικία ή την εφηβεία, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη, αλλά δεν είναι γνωστό γιατί. Μια θεωρία είναι ότι το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να ενεργοποιηθεί από μια ιογενή λοίμωξη και στη συνέχεια να επιτεθεί κατά λάθος και στα κύτταρα που παράγουν ινσουλίνη. Έχει επίσης προταθεί ότι οι ιογενείς λοιμώξεις μπορεί να αυξήσουν τον ρυθμό εξέλιξης του διαβήτη τύπου 1 σε άτομα που εξακολουθούν να έχουν φυσιολογικά επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Οι επιστήμονες συνέδεσαν δεδομένα σε ατομικό επίπεδο για επιβεβαιωμένες με PCR λοιμώξεις SARS-CoV-2 από τη βάση δεδομένων ηλεκτρονικής επικοινωνίας επιτήρησης, η οποία καταγράφει όλες τις δοκιμές PCR για COVID-19 σε εθνικό επίπεδο, με ακριβείς ημερομηνίες όλων των νέων διαβήτη τύπου 1 διαγνώσεις από το εθνικό μητρώο της Σκωτίας.
Καμία συσχέτιση μεταξύ της λοίμωξης SARS-CoV-2 και του νεοεμφανιζόμενου διαβήτη τύπου 1
Μεταξύ Μαρτίου 2020 και Νοεμβρίου 2021, συνολικά 365.080 παιδιά και ενήλικες είχαν τουλάχιστον μία ανιχνευμένη λοίμωξη SARS-CoV-2 και 1.074 διαγνώστηκαν με διαβήτη τύπου 1. Η ανάλυση δεν βρήκε συσχέτιση μεταξύ της λοίμωξης SARS-CoV-2 και του διαβήτη τύπου 1, νεοεμφανιζόμενου 30 ημέρες ή περισσότερο μετά τη μόλυνση ή σε άτομα ηλικίας κάτω των 16 ετών, σε αντίθεση με αρκετές προηγούμενες μελέτες.
Ωστόσο, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά και οι ενήλικες με ένα πρώτο θετικό τεστ SARS-CoV-2 είχαν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να διαγνωστούν με διαβήτη εντός 30 ημερών από τη μόλυνση σε σύγκριση με εκείνους που δεν είχαν προηγούμενη καταγεγραμμένη λοίμωξη. Ο κίνδυνος ήταν περισσότερο από τρεις φορές υψηλότερος σε άτομα ηλικίας κάτω των 16 ετών. Αλλά οι συγγραφείς τονίζουν ισχυρά επιχειρήματα κατά της αιτιώδους επίδρασης του COVID-19 σε αυτό.
Συσχέτιση με προϋπάρχον ιστορικό διαβήτη
Περαιτέρω αναλύσεις που διερευνούν το μοτίβο των δοκιμών COVID-19 σε σχέση με τη διάγνωση διαβήτη τύπου 1 διαπίστωσαν αυξημένη συχνότητα δοκιμών SARS-CoV-2 τις ημέρες πριν και μετά την παρουσίαση του διαβήτη, τόσο για αρνητικά όσο και για θετικά αποτελέσματα. Αυτό υποδηλώνει, λένε οι συγγραφείς, ότι η συσχέτιση μπορεί εν μέρει να εξηγηθεί από την υψηλότερη ανίχνευση μόλυνσης τη στιγμή της δοκιμής.
Οι συγγραφείς σημειώνουν επίσης ότι ο μέσος χρόνος από την έναρξη των συμπτωμάτων του διαβήτη τύπου 1 έως τη διάγνωση σε άτομα ηλικίας κάτω των 16 ετών στην Αγγλία είναι περίπου 25 ημέρες. Έτσι, είναι πιθανό ότι πολλοί από εκείνους που βρέθηκαν θετικοί στον COVID-19 εντός 30 ημερών από τη διάγνωση του διαβήτη είχαν ήδη διαβήτη τύπου 1 τη στιγμή της μόλυνσης.
Δεν ευθύνεται ο COVID για αυξημένο διαβήτη στα παιδιά
Οι αναλύσεις δεν βρήκαν επίσης καμία συσχέτιση μεταξύ της κατάστασης εμβολιασμού για τον COVID-19 και του νεοεμφανιζόμενου διαβήτη τύπου 1 σε ενήλικες, παρέχοντας περαιτέρω στοιχεία κατά της αιτιολογικής επίδρασης της λοίμωξης SARS-CoV-2 στην ανάπτυξη διαβήτη. Εξέτασαν, επίσης, τις τάσεις στην επίπτωση του διαβήτη τύπου 1 σε παιδιά από τη Σκωτία ηλικίας 0-14 ετών πριν και κατά τη διάρκεια της πανδημίας, διαπιστώνοντας ότι η επίπτωση το 2020-2021 ήταν περίπου 20% υψηλότερη από τον μέσο όρο 7 ετών για το 2015-2021.
Ωστόσο, επισημαίνουν ότι με βάση εκτιμήσεις από την Αγγλία, η χρονική πορεία της αύξησης της επίπτωσης του διαβήτη σε άτομα ηλικίας 0-14 ετών προϋπήρχε της αθροιστικής συχνότητας της λοίμωξης από SARS-CoV-2 σε αυτήν την ηλικιακή ομάδα (Ιούνιος 2021 και μετά), υποδηλώνοντας έλλειψη αιτιολογικής συσχέτισης μεταξύ του COVID-19 και των ποσοστών διαβήτη.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι άλλες αιτίες εκτός από τη μόλυνση από τον COVID-19 πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε σχέση με την αυξημένη συχνότητα του διαβήτη τύπου 1», λέει ο συν-επικεφαλής συγγραφέας καθηγητής Paul McKeigue από τη Δημόσια Υγεία της Σκωτίας και το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Οι συγγραφείς επισημαίνουν απαιτούνται περαιτέρω και πιο πρόσφατες αναλύσεις. Αναφέρουν, ακόμη, ότι μέχρι την έναρξη των μαζικών δοκιμών το τρίτο τρίμηνο του 2020, οι περισσότερες περιπτώσεις COVID-19 σε νεότερους ανθρώπους δεν εντοπίστηκαν, γεγονός που θα μπορούσε να περιορίσει τα συμπεράσματα που μπορούν να εξαχθούν.
Ακολουθήστε το Cibum 
