Η Ιρλανδική Kerry βρίσκει λύσεις για την καλύτερη συντήρηση των προϊόντων και ενίσχυση του αισθήματος ασφάλειας των καταναλωτών
Μεγαλύτερη από ποτέ είναι η πιθανότητα για νοθεία και food fraud τη σημερινή εποχή λόγω έλλειψης πολλών διατροφικών υλικών και της ανάγκης παραγωγής φαγητού για τον ολοένα αυξανόμενο παγκόσμιο πληθυσμό, σύμφωνα με έρευνα της Ιρλανδικής Kerry.
Όπως δηλώνει η Noeleen Donegan, παγκόσμια αντιπρόεδρος για την ασφάλεια τροφίμων στην Kerry σε συνέντευξή της στο FoodIngredientsFirst «Υπολογίζεται ότι η νοθεία τροφίμων με οικονομικά κίνητρα κοστίζει στη βιομηχανία από 8 έως 12 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως. Ενώ αυτού του είδους η εξαπάτηση παραβιάζει τα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας των επηρεαζόμενων εταιρειών, αποτελεί επίσης άμεση απειλή σε ό,τι αφορά τα αλλεργιογόνα και την ασφάλεια των καταναλωτών».
Η ανησυχία των καταναλωτών για το κρέας και τα φυτικά του υποκατάστατα
Σύμφωνα με έρευνα της Kerry που έγινε σχετικά με την ασφάλεια των τροφίμων, το φρέσκο κρέας ήταν αυτό για το οποίο οι καταναλωτές εξέφρασαν τη μεγαλύτερη ανησυχία, ακολουθούμενο από το επεξεργασμένο κρέας στη δεύτερη θέση. Η Donegan τονίζει πως για να διασφαλιστεί η ποιότητα του κρέατος απαιτούνται εξειδικευμένοι μικροβιολόγοι και έρευνες για το χρόνο ζωής των προϊόντων στο ράφι.
Τι συμβαίνει όμως με τα προϊόντα φυτικής προέλευσης; Σύμφωνα με την έρευνα της Kerry, σχεδόν οι μισοί από τους καταναλωτές εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των υποκατάστατων κρέατος φυτικής προέλευσης, τη στιγμή που το παγκόσμιο food waste ολοένα και αυξάνεται. Νέες μελέτες δείχνουν ότι μόνο το μισό από το φαγητό που πετιέται στα σκουπίδια μπορεί να σωθεί με καινοτομίες στον τομέα συντήρησης, ενώ το υπόλοιπο 50% εξαρτάται από την αλλαγή στη συμπεριφορά των καταναλωτών.
Χωρίς επαρκή συντήρηση, η διάρκεια ζωής ενός προϊόντος μειώνεται, η ασφάλειά του μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση, και ο κίνδυνος ο καταναλωτής να το απορρίψει στα σκουπίδια, αυξάνεται περαιτέρω. Ιδιαίτερα στην περίπτωση των φυτικών υποκατάστατων κρέατος, ο καταναλωτής δίνει μεγαλύτερη προσοχή στην ετικέτα των συστατικών ενός προϊόντος με την ύπαρξη συντηρητικών όπως το αλάτι και η ζάχαρη να είναι λιγότερο επιθυμητά από αυτόν αποτρέποντάς τον από την αγορά του προϊόντος. Η επίλυση αυτού του προβλήματος απαιτεί την αναζήτηση ξεκάθαρων τεχνικών συντήρησης που θα στοχεύουν στους μικροοργανισμούς που αναπτύσσονται στα φυτικά υποκατάστατα, που μπορούν να οδηγήσουν σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής των προϊόντων και σε λιγότερο food waste.