Μελέτη: Ανεπαρκείς οι τρέχουσες μέθοδοι δοκιμών καμπυλοβακτηριδίου για τις τροφιμογενείς ασθένειες

Τα ευρήματα νέας μελέτης δείχνουν ότι οι υπάρχουσες μέθοδοι δεν υπολογίζουν την ποικιλομορφία του βακτηρίου.

Μια πρόσφατη έρευνα από το Ινστιτούτο Quadram αποκάλυψε ότι οι τρέχουσες μέθοδοι δειγματοληψίας και ανάλυσης για το καμπυλοβακτηρίδιο ενδέχεται να μην είναι επαρκείς για την ανίχνευση όλων των επιδημιολογικά σημαντικών στελεχών του βακτηρίου.

Η μελέτη αυτή υπογραμμίζει τη σημασία βελτιστοποιημένων καλλιεργητικών μεθόδων και την ανάγκη ανάλυσης πολλαπλών απομονώσεων ανά δείγμα, ώστε να εντοπίζεται μεγαλύτερη ποικιλομορφία στελεχών και να ανιχνεύονται επιδημίες με μεγαλύτερη ακρίβεια.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το καμπυλοβακτηρίδιο αποτελεί τη συχνότερη αιτία βακτηριακής γαστρεντερίτιδας, με περίπου 500.000 καταγεγραμμένες περιπτώσεις κάθε χρόνο, παρόλο που πολλές λοιμώξεις δεν αναφέρονται. Η μεγαλύτερη πηγή μόλυνσης είναι το κρέας κοτόπουλου, το οποίο συχνά περιέχει πολλαπλά στελέχη του βακτηρίου, καθιστώντας πιο δύσκολη την ανίχνευση της πηγής και τη διερεύνηση των κρουσμάτων.

Στο πλαίσιο της μελέτης, οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα κοτόπουλου από λιανική πώληση και ανέκτησαν καμπυλοβακτηρίδιο από το 87% αυτών. Τα είδη που ταυτοποιήθηκαν περιλάμβαναν τα Campylobacter jejuni, C. coli και C. lari, με το 33% των δειγμάτων να περιέχει δύο διαφορετικά είδη βακτηρίου. Επιπλέον, η ανάλυση αποκάλυψε μεγάλη ποικιλομορφία στους τύπους αλληλουχίας (ST), εντοπίζοντας από ένα έως οκτώ διαφορετικά ST σε κάθε δείγμα.

Οι προσομοιώσεις έδειξαν ότι για να ανιχνευθεί το 95% της γενετικής ποικιλομορφίας των στελεχών, θα έπρεπε να εξεταστούν έως και 87 απομονώσεις ανά δείγμα, ενώ για να υπάρχει 95% πιθανότητα εντοπισμού ενός συγκεκριμένου ST που συνδέεται με μια επιδημία, θα απαιτούνταν 26 απομονώσεις.

Η παρουσία πολλαπλών στελεχών στο κοτόπουλο υποδηλώνει ότι η μόλυνση συμβαίνει σε διάφορα στάδια της επεξεργασίας του κρέατος, αυξάνοντας την πολυπλοκότητα στην ανίχνευση των εστιών ασθενειών. Η μελέτη τονίζει επίσης την ανάγκη μεγαλύτερων δειγμάτων και βελτιωμένων μεθόδων καλλιέργειας, όπως η χρήση ζωμών, για καλύτερη ανάκτηση και ταυτοποίηση των στελεχών του καμπυλοβακτηριδίου, ιδίως του C. coli.

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι οι υπάρχουσες μέθοδοι μπορεί να υποεκτιμούν την ποικιλομορφία του βακτηρίου και να μην εντοπίζουν κρίσιμα στελέχη, κάτι που μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα πολλές περιπτώσεις καμπυλοβακτηρίωσης να θεωρούνται σποραδικές, ενώ στην πραγματικότητα είναι μέρος ευρύτερων επιδημιών.