Τι υποστηρίζει επιστήμονας υγείας.
Η διαλειμματική νηστεία έχει γίνει μια δημοφιλής διατροφική προσέγγιση για να βοηθήσει τους ανθρώπους να χάσουν βάρος. Έχει επίσης προωθηθεί ως τρόπος επαναφοράς του μεταβολισμού, ελέγχου χρόνιων ασθενειών, επιβράδυνσης της γήρανσης και βελτίωσης της συνολικής υγείας. Ουσιαστικά αποτελείται από χρονικά παράθυρα, όπου η πρόσληψη τροφής περιορίζεται για 12 έως 48 ώρες (συνήθως 12 έως 16 ώρες την ημέρα), ακολουθούμενες από περιόδους κανονικής πρόσληψης τροφής, σε ένα μοτίβο που επαναλαμβάνεται.
Πρόκειται για μια τακτική απώλειας βάρους, που έχει αποδειχθεί πως διαθέτει αρκετά οφέλη για την υγεία, όπως μεταξύ άλλων ο θετικός αντίκτυπος στον διαβήτη τύπου 2 αλλά και στις ορμόνες. Ακόμα αλλά ευρήματα έδειξαν πως ακόμα και ένα λιγότερο περιοριστικό χρονικό διάστημα δέκα ωρών εξακολουθεί να έχει θετικά οφέλη για την υγεία, όπως αλλαγές στη διάθεση, την ενέργεια και την πείνα. Μια ακόμη μελέτη έχει συνδέσει το φαγητό μια φορά την ημέρα, με τη μείωση του κινδύνου ασθενειών όπως το Αλτσχάιμερ.
Καθώς ο εγκέφαλος αντιπροσωπεύει περίπου το 20% της κατανάλωσης ενέργειας του σώματος, η διαλειμματική νηστεία μπορεί να έχει άμεση επίδραση σε αυτόν. Η Hayley O’Neill, Επίκουρη Καθηγήτρια στη Σχολή Επιστημών Υγείας και Ιατρικής του Πανεπιστημίου Bond, αναφέρει στο TheConversation, τέσσερεις τρόπους με τους οποίους η διαλείπουσα νηστεία μπορεί να επιδράσει στο σώμα, οι οποίοι θα μπορούσαν να εξηγήσουν τις πιθανές επιπτώσεις της στον εγκέφαλο.
1. Κέτωση
Ο βασικός στόχος εκείνων που ακολουθούν διαλείπουσα νηστεία είναι να επιδράσει στον μεταβολισμό τους, ώστε να μεταβεί στην καύση κυρίως υδατανθράκων στην καύση λίπους. Αυτό ονομάζεται κέτωση και εμφανίζεται συνήθως μετά από 12-16 ώρες νηστείας, όταν εξαντλούνται τα αποθέματα γλυκογόνου. Οι κετόνες, χημικές ουσίες που παράγονται από αυτή τη μεταβολική διαδικασία, γίνονται η προτιμώμενη πηγή ενέργειας για τον εγκέφαλο. Επειδή αυτή είναι μια πιο αργή μεταβολική διαδικασία για την παραγωγή ενέργειας και δυνατότητα μείωσης των επιπέδων σακχάρου στο αίμα, η κέτωση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα πείνας, κόπωσης, ναυτίας, χαμηλής διάθεσης, ευερεθιστότητας, δυσκοιλιότητας, πονοκεφάλους και εγκεφαλική «ομίχλη».
Ταυτόχρονα, καθώς ο μεταβολισμός της γλυκόζης στον εγκέφαλο μειώνεται με την ηλικία, μελέτες έχουν δείξει ότι οι κετόνες θα μπορούσαν να παρέχουν μια εναλλακτική πηγή ενέργειας για τη διατήρηση της λειτουργίας του εγκεφάλου και την πρόληψη των διαταραχών νευροεκφυλισμού που σχετίζονται με την ηλικία και της γνωστικής έκπτωσης όπως το Αλτσχάιμερ.
2. Κιρκάδιος συγχρονισμός
Το να τρώμε σε στιγμές που δεν ταιριάζουν με τους φυσικούς καθημερινούς ρυθμούς του σώματός μας μπορεί να διαταράξει τον τρόπο λειτουργίας των οργάνων μας. Μελέτες σε εργαζόμενους σε βάρδιες έχουν δείξει ότι αυτό μπορεί επίσης να μας κάνει πιο επιρρεπείς σε χρόνιες ασθένειες. Η χρονικά περιορισμένη διατροφή προκαλεί αλλαγές στην έκφραση των γονιδίων στους ιστούς και βοηθά το σώμα κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης και της δραστηριότητας. Μελέτη του 2021 σε 883 ενήλικες στην Ιταλία έδειξε ότι όσοι περιόρισαν την πρόσληψη τροφής σε δέκα ώρες την ημέρα είχαν λιγότερες πιθανότητες να έχουν γνωστική εξασθένηση σε σύγκριση με εκείνους που τρώνε χωρίς χρονικούς περιορισμούς.
3. Μιτοχόνδρια
Η διαλείπουσα νηστεία μπορεί να προσφέρει προστασία του εγκεφάλου μέσω της βελτίωσης της μιτοχονδριακής λειτουργίας, του μεταβολισμού και της μείωσης των οξειδωτικών. Ο κύριος ρόλος των μιτοχονδρίων είναι να παράγει ενέργεια και είναι ζωτικής σημασίας για την υγεία του εγκεφάλου. Πολλές ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία σχετίζονται στενά με μια ανισορροπία προσφοράς και ζήτησης ενέργειας, η οποία πιθανότατα αποδίδεται σε μιτοχονδριακή δυσλειτουργία κατά τη γήρανση. Μελέτες σε τρωκτικά υποδεικνύουν ότι η εναλλακτική ημερήσια νηστεία ή η μείωση των θερμίδων έως και 40% μπορεί να προστατεύσει ή να βελτιώσει τη λειτουργία των μιτοχονδρίων του εγκεφάλου. Αλλά δεν υποστηρίζουν όλες οι μελέτες αυτή τη θεωρία.
4. Ο άξονας εντέρου-εγκεφάλου
Το έντερο και ο εγκέφαλος επικοινωνούν μεταξύ τους μέσω των νευρικών συστημάτων του σώματος. Ο εγκέφαλος μπορεί να επηρεάσει το πώς “αισθάνεται” το έντερο και το έντερο μπορεί να επηρεάσει τη διάθεση, τη γνωστική λειτουργία και την ψυχική υγεία. Στα ποντίκια, η διαλείπουσα νηστεία έχει δείξει βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου αυξάνοντας την επιβίωση και το σχηματισμό νευρώνων (νευρικών κυττάρων) στην περιοχή του εγκεφάλου του ιππόκαμπου, η οποία εμπλέκεται στη μνήμη, τη μάθηση και το συναίσθημα. Όταν εξετάζουμε τις επιπτώσεις του γενικού περιορισμού της ενέργειας (και όχι ειδικά της διαλείπουσας νηστείας), τα στοιχεία είναι ανάμικτα. Μεταξύ των ατόμων με ήπια γνωστική εξασθένηση, μια μελέτη έδειξε γνωστική βελτίωση όταν οι συμμετέχοντες ακολούθησαν μια δίαιτα περιορισμένη σε θερμίδες για 12 μήνες.
Σε γενικές γραμμές η O’Neill σημειώνει πως οι έρευνες σε ποντίκια υποστηρίζουν τον ρόλο της διαλείπουσας νηστείας στη βελτίωση της υγείας του εγκεφάλου και της γήρανσης, αλλά οι μελέτες σε ανθρώπους είναι λίγες και τα στοιχεία που υπάρχουν είναι ανάμεικτα.
Ακολουθήστε το Cibum 
