Η χρήση παρακεταμόλης από τη μητέρα μπορεί να αλλάξει την έκφραση του γονιδίου του πλακούντα, αυξάνοντας τον κίνδυνο ΔΕΠΥ στα παιδιά, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον.
Η ακεταμινοφαίνη (ΑΡΑΡ) (ονομάζεται επίσης παρακεταμόλη) χρησιμοποιείται ευρέως κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, με περίπου 41-70% των εγκύων ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και την Ασία να αναφέρουν τη χρήση της. Παρά την ταξινόμησή του ως φαρμάκου χαμηλού κινδύνου από ρυθμιστικούς φορείς όπως ο Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Φαρμάκων, τα συσσωρευμένα στοιχεία υποδηλώνουν πιθανή σχέση μεταξύ της προγεννητικής έκθεσης σε APAP και των δυσμενών νευροαναπτυξιακών εκβάσεων, συμπεριλαμβανομένης της ΔΕΠΥ και της διαταραχής του φάσματος του αυτισμού.
Η παρακεταμόλη, είναι συνθετικό φάρμακο με αναλγητική, αντιπυρετική και ασθενή αντιφλεγμονώδη δράση, το οποίο χρησιμοποιείται εκτενώς και χωρίς συνταγή γιατρού. Είναι διαθέσιμο με τα εμπορικά ονόματα Panadol, Depon, Apotel, Dolal, Algocit, Tylenol κτλ.
Σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Mental Health, η έκθεση σε παρακεταμόλη κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σχετίζεται με υψηλότερη πιθανότητα διαταραχής ελλειμματικής προσοχής στην παιδική ηλικία (ΔΕΠΥ). Οι ερευνητές ανέλυσαν βιοδείκτες στο πλάσμα της έκθεσης σε ακεταμινοφαίνη (APAP) σε μια ομάδα 307 ζευγών αφροαμερικανών μητέρας-παιδιού. Η ανίχνευση του APAP σε δείγματα αίματος της μητέρας του δεύτερου τριμήνου συσχετίστηκε με αυξημένες πιθανότητες διάγνωσης ΔΕΠΥ σε παιδιά ηλικίας 8-10 ετών.
Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μη στοχευμένη μεταβολομική για να αναγνωρίσουν τους μεταβολίτες APAP σε δείγματα μητρικού πλάσματος του δεύτερου τριμήνου και εξέτασαν τη σχέση τους με τις διαγνώσεις της παιδικής ΔΕΠΥ και την έκφραση του γονιδίου του πλακούντα.
Μεταβολίτες APAP ανιχνεύθηκαν στο 20,2% των μητρικών δειγμάτων πλάσματος. Τα παιδιά των οποίων οι μητέρες είχαν βιοδείκτες APAP στο πλάσμα τους είχαν 3,15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα διάγνωσης ΔΕΠΥ, σε σύγκριση με εκείνα χωρίς ανιχνευμένη έκθεση.
Η συσχέτιση ήταν ισχυρότερη μεταξύ των γυναικών από τους άντρες, με τα κορίτσια μητέρων που εκτέθηκαν σε APAP να εμφάνιζουν 6,16 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα ΔΕΠΥ, ενώ η συσχέτιση ήταν ασθενέστερη και μη σημαντική στα αγόρια.
Τα ευρήματα ευθυγραμμίζονται με προηγούμενες επιδημιολογικές μελέτες και πειραματικές έρευνες σε ζώα που συνδέουν την προγεννητική έκθεση APAP με νευροαναπτυξιακές διαταραχές.
Ακολουθήστε το Cibum 
