Αρχές Λειτουργίας Ανιχνευτών Μετάλλων στην Βιομηχανία Τροφίμων

Οι περισσότεροι παραγωγοί και συσκευαστές στη βιομηχανία τροφίμων και φαρμακευτικών προϊόντων αναγνωρίζουν την ανάγκη εγκατάστασης συστημάτων ανίχνευσης μετάλλων και ότι αυτά αποτελούν ουσιαστικό στοιχείο κάθε αποτελεσματικού συστήματος διασφάλισης της ποιότητας και της ασφάλειας των παραγόμενων προϊόντων. Η ανάγκη αυτή αυξάνεται λόγω της αύξησης των απαιτήσεων των πελατών, της ενίσχυσης των βιομηχανικών προτύπων και της αυστηροποίησης κανονιστικών και νομοθετικών ρυθμίσεων. Οι ανιχνευτές μετάλλων προστατεύουν τον εξοπλισμό επεξεργασίας, τα άτομα που καταναλώνουν τα παραγόμενα προϊόντα και την εικόνα της εταιρείας.

Προέλευση μετάλλου

Μέταλλο εντός ενός του προϊόντος, μπορεί προέρχεται από προσωπικά αντικείμενα εργαζομένων ή χρησιμοποιούμενη γραφική ύλη (π.χ. κοσμήματα, νομίσματα, κλειδιά, τσιμπιδάκια, πινέζες, καρφίτσες, συνδετήρες, κλπ.), από εργασίες συντήρησης και χρησιμοποιούμενο για αυτές εξοπλισμό (π.χ. εργαλεία, σύρματα, καλώδια, βίδες, κλπ.),  από τις χρησιμοποιούμενες πρώτες ύλες (π.χ. αγκίστρια, σφραγίδες, σύρματα, κλπ.) και από οποιαδήποτε επεξεργασία εντός εργοστασίου λόγω φθαρμένου εξοπλισμού ή τμήματος της εγκατάστασης.

Τύποι μετάλλων

Οι ανιχνευτές μετάλλων μετρούν την ηλεκτρική αγωγιμότητα και τη μαγνητική διαπερατότητα. Η ευκολία της ανίχνευσης εξαρτάται από το πόσο εύκολα ένα μέταλλο μαγνητίζεται (μαγνητική διαπερατότητα), και από την ηλεκτρική αγωγιμότητά του.

Τα προϊόντα που διέρχονται μέσα από ένα ανιχνευτή μετάλλων, χωρίζονται σε αγώγιμα (Τρόφιμα: κρέας, τυρί, ψωμί και προϊόντα αρτοποιίας, ψάρι, γαλακτοκομικά προϊόντα και σαλάτες Συσκευασίες: μεταλλικές μεμβράνες, Άλλα: πλαστικά & ελαστικά προϊόντα με υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα) και σε μη αγώγιμα (Τρόφιμα: δημητριακά, κράκερ, αλεύρι & σκόνες, μπισκότα και κατεψυγμένα τρόφιμα, φυστικοβούτυρο, μαργαρίνη και φυτικά έλαια, Άλλα: προϊόντα ξύλου, πλαστικά και καουτσούκ, υφάσματα, προϊόντα χαρτιού).

Οι ανιχνευτές μετάλλων ελέγχονται για την ικανότητα ανίχνευσης σιδηρούχων μετάλλων, μη σιδηρούχων μετάλλων και ανοξείδωτου χάλυβα. Τα σιδηρούχα μέταλλα είναι μέταλλα που μαγνητίζονται εύκολα (π.χ. χάλυβας, σίδηρος, κλπ.). Συνήθως, είναι τα ευκολότερα στην ανίχνευση και τα πιο συνηθισμένα «ευρήματα» σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας τροφίμων. Τα μη σιδηρούχα υλικά είναι υψηλής αγωγιμότητας, μη μαγνητικά μέταλλα (π.χ. χαλκός, αλουμίνιο, ορείχαλκος, χαλκός, κλπ.). Κατά τον έλεγχο μη αγώγιμων προϊόντων, τα μη σιδηρούχα υλικά παράγουν σχεδόν το ίδιο σήμα μεγέθους με τα σιδηρούχα μέταλλα. Κατά τον έλεγχο αγώγιμων προϊόντων, η αύξηση του μεγέθους του δοκιμίου κατά τουλάχιστον 50% είναι σχεδόν απαραίτητη για την ανίχνευσή του. Οι υψηλής ποιότητας ανοξείδωτοι χάλυβες (π.χ. 304, 316 κ.λπ.) είναι δύσκολα ανιχνεύσιμα μέταλλα λόγω χαμηλής αγωγιμότητας και, της εξ’ ορισμού χαμηλής μαγνητικής τους διαπερατότητας. Αυτά είναι κοινά χρησιμοποιούμενα μέταλλα τόσο στη βιομηχανία τροφίμων όσο και στη βιομηχανία φαρμακευτικών προϊόντων. Κατά τον έλεγχο μη αγώγιμων προϊόντων, συνήθως το δοκίμιο από ανοξείδωτο χάλυβα πρέπει να είναι 50% μεγαλύτερο από ένα δοκίμιο σιδήρου για να παράγει το ίδιο μέγεθος σήματος. Κατά τον έλεγχο αγώγιμων προϊόντων, το δοκίμιο ανοξείδωτου χάλυβα πρέπει να είναι 200% – 300% μεγαλύτερο από το αντίστοιχο σιδήρου για την παραγωγή σήματος ίδιου μεγέθους.

Λειτουργία ανιχνευτών μετάλλου

Όλα τα μέταλλα είναι είτε μαγνητικά αγώγιμα, είτε ηλεκτρικά αγώγιμα ή και τα δύο. Όταν εισέρχονται σε ένα ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, δημιουργούν μια ανιχνεύσιμη διαταραχή (ή «σήμα»). Τρία πηνία ενσωματώνονται σε ένα μη μεταλλικό πλαίσιο (το οποίο τοποθετείται σε ένα μεταλλικό περίβλημα) και κάθε πηνίο είναι ακριβώς παράλληλο με τα άλλα δύο. Το κεντρικό πηνίο (ο «πομπός») ενεργοποιείται με υψηλής συχνότητας ηλεκτρικό ρεύμα που παράγει μαγνητικό πεδίο. Τα δύο πηνία σε κάθε πλευρά του κεντρικού πηνίου ενεργούν ως δέκτες. Δεδομένου ότι αυτά τα δύο πηνία είναι ίδια και έχουν την ίδια απόσταση από τον πομπό, προκαλείται η ίδια τάση σε κάθε ένα.  Όταν τα πηνία συνδέονται σε αντίθεση και δεν υπάρχει διαταραχή (δηλαδή διέλευση μετάλλου), αυτές οι τάσεις ακυρώνονται, με αποτέλεσμα «μηδενικό σήμα». Καθώς ένα σωματίδιο μετάλλου διέρχεται μέσω της διάταξης πηνίου, το πεδίο υψηλής συχνότητας διαταράσσεται στο 1ο πηνίο δέκτη και μετά στο 2ο πηνίο δέκτη. Αυτή η ενέργεια αλλάζει την τάση που δημιουργείται σε κάθε δέκτη.  Παρά την πολύ μικρή αλλαγή τάσης, αυτή η μεταβολή στην ισορροπία δημιουργεί ένα σήμα που μπορεί να υποστεί επεξεργασία, να ενισχυθεί και στη συνέχεια να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση του ανεπιθύμητου μετάλλου. Για να αποφευχθούν τα αερομεταφερόμενα ηλεκτρικά σήματα ή για να αποφευχθεί η διατάραξη του ανιχνευτή από κοντινά μεταλλικά αντικείμενα και μηχανήματα, η πλήρης διάταξη πηνίου είναι τοποθετημένη μέσα σε μια μεταλλική θήκη. Η θήκη μπορεί να κατασκευαστεί από αλουμίνιο ή ανοξείδωτο χάλυβα (ανάλογα με την εφαρμογή) και παίζει σημαντικό ρόλο στη σταθερότητα και στιβαρότητα του ανιχνευτή μετάλλων.  Πολύ μικρές κινήσεις στη μηχανική κατασκευή του ανιχνευτή μετάλλων μπορούν να διαταράξουν την ισορροπία των τριών πηνίων. Αυτές οι κινήσεις μπορεί να προκαλέσουν «false triggering». Η κίνηση του ανιχνευτή μπορεί να προκληθεί από αλλαγές θερμοκρασίας, από κραδασμούς από κοντινό εξοπλισμό που προκαλεί τη δόνηση του ανιχνευτή, αστάθεια στην κατασκευή του ανιχνευτή και άλλες αιτίες. Η στιβαρή κατασκευή, καθώς και τα καλά ηλεκτρονικά, μπορούν να αποτρέψουν τέτοια κίνηση και να κάνουν τον ανιχνευτή πιο ευαίσθητο και αξιόπιστο. Ο καλός σχεδιασμός ηλεκτρονικών περιλαμβάνει αυτόματο έλεγχο ισορροπίας ως μέρος των τυπικών χαρακτηριστικών του. Το μεταλλικό πλαίσιο που «στεγάζει» τα πηνία επηρεάζει την κατάσταση ισορροπίας του μαγνητικού πεδίου καθώς οποιαδήποτε κίνηση σε σχέση με τα πηνία μπορεί να προκαλέσει λάθος σήμα ανίχνευσης. Οι κατασκευαστές πρέπει να δημιουργήσουν ένα απόλυτα άκαμπτο και σταθερό σύστημα, που δεν επηρεάζεται από τους κραδασμούς από κινητήρες, τροχαλίες, παρακείμενα μηχανήματα και αλλαγές θερμοκρασίας. Οι μηχανικές μέθοδοι κατασκευής θα ελαχιστοποιήσουν τα λανθασμένα σήματα από τις κινήσεις πηνίων και θα παρέχουν επίσης μακροπρόθεσμη σταθερότητα σε δύσκολα περιβάλλοντα. Για τους παράγοντες που μπορούν να επηρεάσουν την ορθή λειτουργία του ανιχνευτή, όπως αλλαγές θερμοκρασίας, μέταλλα κοντά στο άνοιγμα του ανιχνευτή, φθορά ηλεκτρονικών εξαρτημάτων, χρησιμοποιούνται διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα, όπως ο αυτόματος έλεγχος ισορροπίας που παρακολουθεί συνεχώς την τάση εξισορρόπησης και τη διορθώνει αυτόματα και το Quartz Crystal Control, πλέον στάνταρ στους περισσότερους ανιχνευτές μετάλλων.

Ανίχνευση σιδήρου σε φύλλο αλουμινίου (FIF)

Όταν το προϊόν που πρόκειται να ελεγχθεί συσκευάζεται μέσα σε συσκευασία αλουμινίου ή δίσκο αλουμινίου, δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανιχνευτής μετάλλων που χρησιμοποιεί ισορροπημένο σύστημα πηνίου. Ωστόσο, υπάρχει ένας διαθέσιμος σχεδιασμός ανιχνευτή που καταστέλλει την επίδραση του αλουμινίου, αλλά εξακολουθεί να είναι ευαίσθητο σε μικρά κομμάτια σιδήρου και μαγνητικού ανοξείδωτου. Αποτελείται από ένα μονό πηνίο και μαγνήτες που δημιουργούν γύρω από αυτό ένα μαγνητικό πεδίο. Καθώς ένα μεταλλικό σωματίδιο πλησιάζει τον ανιχνευτή, κινείται ουσιαστικά σε ένα ισχυρό μαγνητικό πεδίο που μαγνητίζει το σωματίδιο. Καθώς αυτό το μαγνητισμένο σωματίδιο διέρχεται από το μονό πηνίο, δημιουργείται μια μικρή τάση και στη συνέχεια ενισχύεται. Οι ανιχνευτές σιδήρου σε φύλλο αλουμινίου δείχνουν πολύ μεγαλύτερη ευαισθησία σε μαγνητικό υλικό από ότι σε μη μαγνητικό υλικό, αλλά στην πράξη, η ευαισθησία του ανιχνευτή μπορεί να πρέπει να μειωθεί λόγω κάποιου σήματος από το φύλλο αλουμινίου. Αυτές οι συνθήκες λειτουργίας συχνά περιορίζουν την απόδοση του ανιχνευτή μετάλλου και αν είναι πιθανό να υπάρχει μη σιδηρούχο υλικό μέσα στο προϊόν, συνιστάται να διερευνηθεί άλλη τεχνολογία ανίχνευσής του, δηλαδή X-Ray.

Τρόποι ανίχνευσης

Καθώς ένα μεταλλικό σωματίδιο διέρχεται μέσω ενός ανιχνευτή μετάλλων, δημιουργείται ένα σήμα εξόδου το οποίο αυξάνεται στο μέγιστο καθώς περνά κάτω από το πρώτο πηνίο. Στη συνέχεια πέφτει στο μηδέν καθώς φτάνει στο κεντρικό πηνίο και αυξάνεται ξανά στο μέγιστο καθώς περνά κάτω από το τρίτο πηνίο. Το σήμα θα αρχίσει να συσσωρεύεται όταν το μεταλλικό αντικείμενο βρεθεί σε κάποια απόσταση από το πηνίο, ενώ ένα μεγάλο κομμάτι μετάλλου, θα μπορούσε να επηρεάσει το πηνίο πριν φτάσει ακόμη και στον ανιχνευτή. Αυτό ισχύει για όλους τους τύπους ανιχνευτών. Υπάρχουν, ωστόσο, δύο διαφορετικές μέθοδοι ερμηνείας ή επεξεργασίας αυτού του σήματος, που έχει ως αποτέλεσμα διαφορετικά χαρακτηριστικά ανιχνευτή. Το ένα είναι γνωστό ως «Ανίχνευση εύρους» και το άλλο ως «Ανίχνευση Zero Crossover».

Ανίχνευση εύρους

Όταν το σήμα από το μεταλλικό σωματίδιο υπερβαίνει ένα προκαθορισμένο επίπεδο ανίχνευσης, ο ανιχνευτής «ενεργοποιείται». Ένα μεγάλο κομμάτι μετάλλου περνάει αυτό το επίπεδο ανίχνευσης νωρίτερα και κατά πολύ περισσότερο από ένα μικρό και έτσι ανιχνεύεται νωρίτερα από το μικρό κομμάτι μετάλλου. Με την ανίχνευση εύρους, ένα μεγάλο μεταλλικό κομμάτι ανιχνεύεται νωρίτερα, αλλά έτσι απορρίπτεται και μια μεγαλύτερη ποσότητα «καλού» προϊόντος.

Ανίχνευση Zero Crossover

Αυτή η μέθοδος δίνει ένα σήμα «ανίχνευσης» από το μέταλλο όταν το σήμα αλλάζει πολικότητα – από θετικό σε αρνητικό ή αντίστροφα. Αυτό συμβαίνει πάντα στο ίδιο σημείο (κάτω από το κεντρικό πηνίο) ανεξάρτητα από το μέταλλο και το μέγεθός του. Με αυτήν τη μέθοδο, το σημείο ανίχνευσης μπορεί να προσδιοριστεί με ακρίβεια, ανεξάρτητα από το μέταλλο, και η ποσότητα του απορριφθέντος «καλού» προϊόντος μπορεί επομένως να ελαχιστοποιηθεί.

Πολλαπλά μεταλλικά κομμάτια

Το κύριο μειονέκτημα της μεθόδου Zero Crossover είναι ότι σε περίπτωση που υπάρχει ακολουθία μεταλλικών αντικειμένων διαφορετικού μεγέθους, ο ανιχνευτής είναι πιθανό να μην ανιχνεύσει το πρώτο και μικρότερο κομμάτι, καθώς «συγχωνεύει» τα δύο σήματα σε ένα, αυτό του μεγαλύτερου κομματιού. Εάν φτάσει ένα τρίτο μεγάλο κομμάτι μετάλλου, τα πρώτα δύο κομμάτια μετάλλου ενδέχεται να μην ανιχνευθούν – και ούτω καθεξής. Αυτό είναι ένα σοβαρό μειονέκτημα της ανίχνευσης Zero Crossover.

Αντίστροφη ανίχνευση

Ορισμένα συσκευασμένα προϊόντα περιλαμβάνουν σκόπιμα ένα μεταλλικό αντικείμενο ως μέρος της συσκευασίας ή μέρος του ίδιου του προϊόντος. Αυτό μπορεί να είναι ένα συγκεκριμένο συστατικό ή ένα δώρο. Εδώ μπορούν χρησιμοποιηθούν ανιχνευτές μετάλλων για να επαληθευτεί ότι ένα τέτοιο «απαιτούμενο» μεταλλικό αντικείμενο υπάρχει στο συσκευασμένο προϊόν.

Αυτό επιτυγχάνεται συνήθως αναστρέφοντας τη δράση του μηχανισμού απόρριψης, έτσι ώστε το προϊόν που δεν περιέχει μέταλλο να απορρίπτεται, ενώ το προϊόν που περιέχει μέταλλο να γίνεται αποδεκτό. Αυτό σημαίνει όμως πρακτικά ότι θα πρέπει το προϊόν να ελεγχθεί και πριν τοποθετηθεί σε αυτό το επιθυμητό μεταλλικό αντικείμενο για να είναι βέβαιο ότι περιέχει μόνο αυτό.

Εφέ προϊόντος και η μείωσή του

Σε κάποιες περιπτώσεις, έχουμε σήματα από το προϊόν, από μεγάλα κομμάτια μετάλλου, από μικρά κομμάτια μετάλλου και από δονήσεις που όλα «ανταγωνίζονται για την προσοχή» του ανιχνευτή. Έχουμε επίσης διαφορετικό σήμα κάθε προϊόντος, επειδή κάθε προϊόν δεν είναι ακριβώς το ίδιο με τα υπόλοιπα. Για να εντοπίσει ο ανιχνευτής το μέταλλο πρέπει να αφαιρέσει ή να μειώσει αυτό το Εφέ προϊόντος. Μια συνήθως χρησιμοποιούμενη, αλλά κακή «λύση» είναι η μείωση της ευαισθησίας του ανιχνευτή. Ενώ αυτό μειώνει τα σήματα από το προϊόν, μειώνει επίσης τα σήματα από το μεταλλικό κομμάτι, επομένως ενδέχεται να μην ανιχνεύσει μέταλλα στο προϊόν. Τα σήματα από σιδηρούχα μέταλλα είναι μεγαλύτερα από τα σήματα μη σιδηρούχων ή ανοξείδωτων μετάλλων ίδιου μεγέθους. Τα σήματα που προκαλούνται από τους κραδασμούς είναι πάντα στην ίδια γραμμή με τα μη σιδηρούχα μέταλλα. Σε αυτή τη περίπτωση ο ανιχνευτής μπορεί να ρυθμιστεί ώστε να «περιστρέφει» τα σήματα ενός προϊόντος με τρόπο που να χαρτογραφεί μια περιοχή όπου το προϊόν αναμένεται να είναι. Αυτό επιτρέπει στο προϊόν να «αγνοηθεί» και δίνεται έμφαση στην ανάλυση σημάτων εκτός αυτής της περιοχής για τον εντοπισμό μετάλλων. Η τεχνική δημιουργίας αυτού του «φακέλου ανίχνευσης» ονομάζεται «αντιστάθμιση προϊόντος» ή «σταδιακή κατάργηση» του εφέ προϊόντος. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, το αποτέλεσμα του προϊόντος προκαλείται από διάφορους παράγοντες και δεν παράγει πάντα το ίδιο ακριβώς σήμα. Ο “φάκελος ανίχνευσης” πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος ώστε ένα σήμα προϊόντος να βρίσκεται κανονικά μέσα στο φάκελο. Ένα μεταλλικό αντικείμενο μέσα στο προϊόν παράγει ένα διαφορετικό σήμα που δεν θα εμφανιζόταν μέσα στον «φάκελο ανίχνευσης» και ο ανιχνευτής θα απέρριπτε το προϊόν ανιχνεύοντας το σήμα. Ο «φάκελος ανίχνευσης» εστιάζει την ανάλυση σε σήματα έξω από το μέρος που αναμένεται να είναι το προϊόν. Ορισμένα μικρά κομμάτια μετάλλου δεν παρέχουν αρκετά μεγάλο σήμα για να ανιχνευθούν έξω από αυτόν τον φάκελο και θα περάσουν από τον ανιχνευτή χωρίς απόρριψη. Αυτά τα κομμάτια είναι συνήθως μικρότερα από το μέγεθος που καθορίζεται ως ανιχνεύσιμο. Κάποιο προϊόν θα έχει σήμα μεγαλύτερο από αυτό που αναμένεται και θα απορριφθεί παρόλο που δεν υπάρχει μέταλλο λόγω της διαφοροποίησής του από την παραγωγή. Ορισμένα προϊόντα χωρίς μέταλλο ενδέχεται να απορριφθούν επειδή οι κραδασμοί στο σύστημα δημιουργούν ένα σήμα που φαίνεται έξω από το φάκελο. Η δημιουργία του «φακέλου ανίχνευσης» απαιτεί εμπειρία για την επίτευξη της βέλτιστης απόδοσης. Εάν πολλά προϊόντα λειτουργούν σε μία γραμμή παραγωγής, η ρύθμιση του ανιχνευτή για κάθε προϊόν μπορεί να είναι ιδιαίτερα χρονοβόρα. Ευτυχώς, αυτή η εμπειρία μπορεί να «προγραμματιστεί» στον ανιχνευτή. Όταν ένας ανιχνευτής έχει δυνατότητα αυτόματης αντιστάθμισης προϊόντος, ένα προϊόν που είναι γνωστό ότι δεν περιέχει μέταλλο, περνιέται στον ανιχνευτή ενώ αυτός είναι σε λειτουργία «μάθησης». Το λογισμικό του ανιχνευτή αναλύει τα σήματα και υπολογίζει τον “φάκελο ανίχνευσης” για το συγκεκριμένο προϊόν. Οι ρυθμίσεις μπορούν να αποθηκευτούν, ώστε ένας χειριστής να μπορεί να ανακαλέσει αυτές τις ρυθμίσεις την επόμενη φορά που θα περάσει το εν λόγω προϊόν.

Ζώνη χωρίς μέταλλα

Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο δημιουργείται μέσα στο περίβλημα του ανιχνευτή. Ωστόσο, μέρος του πεδίου «διαρρέει» από το άνοιγμα και προς τις δύο πλευρές και σχηματίζει τη λεγόμενη ζώνη χωρίς μέταλλο (“MFZ”), τον χώρο δηλαδή όπου δεν πρέπει να υπάρχουν μεταλλικά αντικείμενα. Γενικά, το μέγεθος της «διαρροής» είναι 1,5 φορές τη μικρότερη διάσταση του ανοίγματος του ανιχνευτή (είτε το ύψος είτε το πλάτος).  Το σωστό λοιπόν είναι, μέταλλα να διατηρούνται 2 φορές μακριά.

Ευαισθησία

Θεωρητικά, το μέγεθος του ανοίγματος καθορίζει την ευαισθησία ενός ανιχνευτή μετάλλων. Τα μικρότερα ανοίγματα επιτρέπουν γενικά την ανίχνευση μικρότερων κομματιών μετάλλου. Η μικρότερη διάσταση ενός ορθογώνιου ανοίγματος ανιχνευτή χρησιμοποιείται για τον υπολογισμό της ευαισθησίας, αν και το μήκος συμβάλλει επίσης. Το μικρότερο μεγέθους άνοιγμα πρέπει να επιλεγεί για τη μεγιστοποίηση της ευαισθησίας ενός ανιχνευτή, ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις, συμπεριλαμβανομένων των μεταλλικών φιλμ (που αναφέρθηκαν ανωτέρω) και των εξαιρετικά αγώγιμων προϊόντων (π.χ. μεγάλα τεμάχια τυριού). Στην παραγωγή, η ευαισθησία του ανιχνευτή επηρεάζεται από το εφέ του προϊόντος, το μέγεθος του της ζώνης χωρίς μέταλλα, τον τύπο και τον προσανατολισμό του μεταλλικού αντικειμένου και άλλους περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η ευαισθησία επηρεάζεται επίσης από τη θέση του μεταλλικού αντικειμένου στο άνοιγμα και πρακτικά στο προϊόν. Το λιγότερο ευαίσθητο σημείο του ανιχνευτή είναι το σημείο τομής των διαγώνιων του ανοίγματος.  Εδώ λοιπόν πρέπει να γίνεται η δοκιμή, δηλαδή να τοποθετείται το δοκίμιο. Καθώς το μέταλλο πλησιάζει στις πλευρές (και επομένως στα πηνία), το σήμα που παράγει γίνεται μεγαλύτερο, καθιστώντας ευκολότερη την ανίχνευση. Άρα τα δοκίμια πρέπει να περνούν κοντά στο κέντρο του ανοίγματος. Εάν αυτό δεν είναι εφικτό, πρέπει να χρησιμοποιείται τουλάχιστον μια σταθερή θέση σε σχέση με το άνοιγμα, ώστε τα αποτελέσματα των δοκιμών να είναι συνεπή.

Ανιχνευτές μετάλλων PART II: Επικύρωση επαλήθευση έλεγχος 

* Ο Γιώργος Μορφονιός είναι Γεωπόνος – Επιστήμονας Τροφίμων, MSc Συστήματα διαχείρισης ποιότητας & διασφάλισης υγιεινής τροφίμων, senior consultant AG ADVENT AE

Πηγές: The Metal Detection Guide, Mettler Toledo

              Metal Detection – informational guide, Advanced Detection Systems