Παρατηρείται διαρροή ινών αμιάντου από τα τοιχώματα των αγωγών στο πόσιμο νερό;
Εδώ και πολλά χρόνια έχει αναπτυχθεί μια έντονη αντιπαράθεση σχετικά με την επικινδυνότητα για τη δημόσια υγεία από τη χρήση αμιαντοτσιμεντοσωλήνων στα δίκτυα διανομής πόσιμου νερού.
Η ΕΥΔΑΠ, ο μεγαλύτερος πάροχος υπηρεσιών ύδρευσης στη χώρα μας, παρέχει στους καταναλωτές καθησυχαστικές πληροφορίες για τους κινδύνους που μπορούν να προκύψουν από την έκθεση στον αμίαντο μέσω του νερού.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Ανακαλούνται δημοφιλή κράκερς της Mondelez
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | LIDL LU: «Αποφύγετε την κατανάλωση» – Επείγουσα ανάκληση γνωστού τροφίμου – Κίνδυνος σοβαρής ασθένειας
«Η ΕΥΔΑΠ διεξάγει συνεχείς ελέγχους του νερού που διανέμει. Δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ αύξηση της ποσότητας των ινών αμιάντου στο νερό που σημαίνει ότι δεν παρατηρείται διαρροή ινών αμιάντου από τα τοιχώματα των αγωγών στο πόσιμο νερό», υποστηρίζει η ΕΥΔΑΠ και εξηγεί γιατί συμβαίνει αυτό:
«Το νερό της Αθήνας έχει την τάση να αποθέτει άλατα στα τοιχία των αγωγών και όχι να διαβρώνει την επιφάνειά τους, μειώνοντας έτσι τις πιθανότητες για απελευθέρωση ινών αμιάντου.
Τα αποτελέσματα μετρήσεων από το 2013 μέχρι σήμερα δείχνουν ότι η περιεκτικότητα του νερού από το δίκτυο ύδρευσης της ΕΥΔΑΠ σε ίνες αμιάντου είναι < 10.000 ίνες ανά λίτρο. Αν συγκριθούν τα αποτελέσματα αυτά με το προτεινόμενο από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος των ΗΠΑ ανώτατο επιτρεπόμενο όριο των 7.000.000 ινών ανά λίτρο νερού, όλα τα δείγματα της ΕΥΔΑΠ είναι απολύτως κατάλληλα για πόση και εναρμονισμένα με τη διάταξη της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος των ΗΠΑ, όπως επίσης αποδεικνύεται ότι τηρείται και ο όρος «συγκεντρώσεις που συνήθως παρατηρούμε στο πόσιμο νερό» του Π.Ο.Υ.»
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Πότε “λήγουν” τα μαξιλάρια;
Μάλιστα, η εταιρεία διευκρινίζει ότι δεν κατασκευάζει πλέον τμήματα του δικτύου ύδρευσης από αμιαντοτσιμεντοσωλήνες. Τόσο για την κατασκευή νέων τμημάτων όσο και για την αντικατάσταση του πεπαλαιωμένου τμήματος του δικτύου στην περιοχή αρμοδιότητάς της, η ΕΥΔΑΠ χρησιμοποιεί υλικά, όπως ο χάλυβας και το πολυαιθυνέλιο.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Κατσαρίδες σε Ελληνικό εστιατόριο μεγάλου mall
Οι κίνδυνοι από την έκθεση στον αμίαντο
Επιστημονικές έρευνες έχουν επανειλημμένα τεκμηριώσει ότι ο αμίαντος είναι ένα υλικό που μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, και κυρίως καρκινογενέσεις, όταν όμως βρίσκεται σε αιωρούμενη μορφή και εισπνέεται (εισπνεόμενος αμίαντος).
Η επικινδυνότητα του αμίαντου προέρχεται από τις μικροσκοπικές ίνες που τον αποτελούν, οι οποίες όταν μπουν στο σώμα με την αναπνοή, προκαλούν αρρώστιες, όπως τον καρκίνο ιδιαίτερα στους πνεύμονες. Η επικινδυνότητα του ως υλικού είναι διεθνώς αποδεκτή για άτομα που ασχολούνταν με την εξόρυξη και την επεξεργασία του υλικού λόγω της εμφάνισης σειράς νεοπλασματικών ασθενειών του αναπνευστικού
συστήματος.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Πώς να διορθώσω το φαγητό στο οποίο έπεσε πολύ λάδι
Αντιθέτως, ο αμίαντος που είναι σταθερά συνδεδεμένος σε τελικά προϊόντα, όπως τοίχους, πλακάκια και σωλήνες δεν δημιουργεί προβλήματα στην υγεία, εφόσον δεν καταστρέφεται και δεν υφίσταται καταπονήσεις και φθορές. Ειδικότερα, έχει διαπιστωθεί ότι οι περιεκτικότητες αμιάντου στο πόσιμο νερό ως αποτέλεσμα της χρήσης αμιαντοτσιμεντοσωλήνων δεν παρουσιάζουν κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Επιστήμονες αμφισβητούν και καταγγέλουν μελέτη, που υποστηρίζει ότι το μηλόξυδο βοηθάει στην απώλεια βάρους
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Πώς φτιάχνονται οι τσίχλες;
Από μελέτη περιστατικών καρκίνου στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ για μια περίοδο 35 χρόνων δεν διαπιστώθηκε κάποια σχέση μεταξύ της χρήσης αμιαντοτσιμεντοσωλήνων και περιπτώσεων καρκίνου του γαστρεντερικού συστήματος. Εκτενέστερη μελέτη με θέμα τους αμιαντοτσιμεντοσωλήνες και το πόσιμο νερό είχε επίσης αρνητικά αποτελέσματα.
Επιπροσθέτως, επιδημιολογικές μελέτες αλλά και χημικά πειράματα σε ζώα δεν επαλήθευσαν τη συσχέτιση περιπτώσεων καρκίνου του γαστρεντερικού συστήματος με την χρήση αμιαντοτσιμεντοσωλήνων για τη μεταφορά πόσιμου νερού.
Από έρευνες σε περιοχές στις ΗΠΑ, στον Καναδά και ιδιαίτερα στη Μεγάλη Βρετανία όπου χρησιμοποιούνται αμιαντοτσιμεντο‐ σωλήνες για τη διανομή πόσιμου νερού, έχει αποδειχθεί ότι το νερό του δικτύου ύδρευσης δεν περιέχει μεγαλύτερο αριθμό ινών αμιάντου από το νερό στη φυσική του μορφή που περιέχει ίνες αμιάντου από τη διάβρωση των φυσικών πετρωμάτων.
Παρόλα αυτά, λόγω των κινδύνων που σχετίζονται με τη χρήση του αμίαντου οι ΗΠΑ και άλλα κράτη κάνουν προσπάθειες να σταματήσουν την εξόρυξη του, τη δημόσια μεταφορά του την κατασκευή υλικών από αμίαντο κ.λ.π. Οι λόγοι πάντως που οδήγησαν τα κράτη στη μη χρήση σωλήνων από αμιαντοτσιμέντο βασίζονται στους κινδύνους που εγκυμονεί για τους εργαζόμενους η παραγωγή και η τοποθέτηση των σωλήνων και όχι
στον κίνδυνο των καταναλωτών.
Στην Ευρωπαϊκή Ένωση ισχύει ο Κανονισμός 1907 / 2006 (τρέχουσα ενοποιημένη έκδοση 8/1/2022), σύμφωνα με τον οποίο η χρήση σωλήνων από αμιαντοτσιμέντο εξακολουθεί να επιτρέπεται, εφόσον αυτοί ήταν ήδη εγκατεστημένοι ή / και σε λειτουργία πριν την 1‐1‐2005, μέχρι την τελική απόρριψή τους ή μέχρι το τέλος της διάρκειας λειτουργίας τους.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Και μυαλό δεν βάζουν… Λουκέτο σε άλλα 11 εστιατόρια – Απαράδεκτες παραβιάσεις της νομοθεσίας για την ασφάλεια των τροφίμων
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Τηγάνισμα κρέατος: Υπάρχει κίνδυνος εάν το λάδι υπερβεί τους 180 °C; Τι απαντά επιστημονική επιτροπή
Τι υποστηρίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.);
«Ενώ είναι γνωστό ότι ο αμίαντος που εισπνέεται είναι ουσία καρκινογόνα, δεν υπάρχουν ενδείξεις δυσμενών επιπτώσεων στην ανθρώπινη υγεία με την κατάποση ινών αμιάντου» είναι η απάντηση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (World Health Organization – WHO) σε όποιον ανησυχεί για την πιθανή ύπαρξη ινών αμιάντου στο πόσιμο νερό.
Πιο συγκεκριμένα, οι Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Ποιότητα Πόσιμου Νερού, του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (4η έκδ.επικαιρ.2017) προσδιορίζουν τις ανώτατες επιτρεπόμενες τιμές των παραμέτρων ποιότητας του πόσιμου νερού. Ειδικότερα, για τον αμίαντο αναφέρεται ότι δεν είναι αναγκαίο να προταθεί οριακή τιμή επειδή το υλικό δεν είναι επικίνδυνο στη δημόσια υγεία στις συγκεντρώσεις που συνήθως παρατηρούνται στο πόσιμο νερό. Επίσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αν και ο αμίαντος είναι γνωστή καρκινογόνος ουσία, όταν εισπνέεται, δεν υπάρχουν από τις υφιστάμενες επιδημιολογικές έρευνες συγκλίνοντα και επαρκή δεδομένα τα οποία υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η κατάποση του συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νεοπλασμάτων, επομένως δεν είναι αναγκαίο να θεσμοθετηθεί οριακή τιμή συγκεντρώσεων ινών αμιάντου στο πόσιμο νερό».
Και πάλι ο Π.Ο.Υ στην πλέον πρόσφατα αναθεωρημένη έκδοση του εγχειριδίου «Κατευθυντήριες Οδηγίες για την Ποιότητα Πόσιμου Νερού, Π.Ο.Υ., 4 η έκδ.επικαιρ.2017» αναφέρει ότι «παρά την καλή μελέτη του θέματος, υπάρχουν ελάχιστες ικανοποιητικές αποδείξεις για την καρκινογένεση από καταπινόμενο αμίαντο σε επιδημιολογικές μελέτες σε πληθυσμούς που καταναλώνουν πόσιμο νερό με υψηλές συγκεντρώσεις σε
αμίαντο. Επομένως, δεν υπάρχουν πειστικές αποδείξεις ότι ο καταπινόμενος αμίαντος αποτελεί κίνδυνο για την υγεία και συμπεραίνεται ότι δεν υπάρχει ανάγκη θεσμοθέτησης με βάση υγειονομικά κριτήρια, ανώτατης επιτρεπόμενης τιμής για τον αμίαντο στο πόσιμο νερό».
Τέλος, βάσει της ΔΥΓ2/19028/2005 Εγκυκλίου του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης «σε ό,τι αφορά τις επιπτώσεις στην υγεία από την κατάποση ινών αμιάντου με το πόσιμο νερό, από τα συμπεράσματα της διεθνούς βιβλιογραφίας δεν προκύπτει τεκμηριωμένα άμεση συσχέτιση ενδεχόμενης παρουσίας ινών αμιάντου και επιπτώσεων στην υγεία από την κατάποσή τους».
Ακολουθήστε το Cibum 
