Ψάρια, ελιές και μπαχαρικά, στο επίκεντρο της καθημερινής ζωής και του μεσογειακού εμπορίου.
Μια εκπληκτική νέα ανακάλυψη από ανασκαφές στην περιοχή Monte Sant’Angelo της Σικελίας έχουν φέρει στο φως πολύτιμες πληροφορίες για το τι έτρωγαν οι άνθρωποι στην περιοχή πριν από 2.300 χρόνια.
Σε ένα από τα υπό μελέτη σπίτια εμφανίστηκε ένας μεγάλος αμφορέας μέσα στον οποίο οι αρχαιολόγοι βρήκαν σημαντική ποσότητα υπολειμμάτων μικρών ψαριών, τα οποία αποτελούν πλέον αντικείμενο ειδικών μελετών από ειδικούς.
Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο εύρημα κυρίως λόγω των πολυάριθμων ειδών και της κατάστασης διατήρησής τους και αποτελεί ένα εξαιρετικό ντοκουμέντο που μιλά για την καθημερινότητα των αρχαίων κατοίκων του νησιού, υποδηλώνοντας μια εικόνα όχι μόνο των διατροφικών συνηθειών, αλλά και του τρόπου στο οποίο συντηρούνταν και μεταφέρονταν προϊόντα όπως τα ψάρια που προορίζονταν τόσο για τοπική κατανάλωση όσο και για εμπόριο, αναφέρει ο ιταλικός τύπος.
Τα οστά των ψαριών επιδεικνύουν υψηλή χρήση των θαλάσσιων πόρων, ενώ οι ελιές και τα ίχνη ελαιολάδου επιβεβαιώνουν τον κεντρικό τους ρόλο στη διατροφή και τις τελετουργικές πρακτικές. Οι σπόροι ροδιού, που συχνά συνδέονται με συμβολικές και τελετουργικές έννοιες, μιλούν όχι μόνο για πρακτική αλλά και πολιτιστική χρήση της τροφής.
Η ανακάλυψη είναι σημαντική γιατί περιλαμβάνει επίσης πιθανές αναφορές σε γαρούμ και λικουάμεν. Το Garum, μια σάλτσα ψαριού υπό ζύμωση, ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή φαγητά στον αρχαίο κόσμο, που χρησιμοποιήθηκε ως αρωματικό σε πολλά πιάτα και συχνά μεταφερόταν σε αμφορείς. Το liquamen, μια παρόμοια και εξίσου διαδεδομένη παραλλαγή, χρησιμοποιήθηκε ως φθηνότερη εναλλακτική αλλά με την ίδια λειτουργία. Τα ίχνη των μπαχαρικών, που σώζονται στον αμφορέα, επιβεβαιώνουν τη σημασία τους στη διατροφή της εποχής.
Οι ειδικοί ελπίζουν να αποκτήσουν πιο λεπτομερή δεδομένα για τη διαδικασία ζύμωσης, των μπαχαρικών και τις τεχνικές συντήρησης τροφίμων της εποχής. Μόλις αποκατασταθεί, ο αμφορέας θα εκτεθεί σε ένα μουσείο, όπου θα αφηγηθεί στο κοινό την ιστορία ενός αρχαίου κόσμου, που εξακολουθεί να ζει στις σύγχρονες γαστρονομικές παραδόσεις.