Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να δοκιμάσουμε κάποια τρόφιμα που έτρωγαν οι άνθρωποι πριν από 100 χρόνια.
Σήμερα, αν κάποιος επισκεφθεί ένα σούπερ μάρκετ, θα βρει δεκάδες γεύσεις παγωτού, αλλά το γάλα σε όλα αυτά προέρχεται από μία ή δύο μόνο φυλές αγελάδων. Υπάρχουν δεκάδες γεύσεις πατατάκια, αλλά μόνο μια χούφτα ποικιλίες πατάτας. Μάλιστα με τα δεδομένα της τελευταίας μελέτης του Διεθνούς Κέντρου Πατάτας, μέχρι το 2050 ενδέχεται να εξαφανιστούν έως και 13 είδη άγριας πατάτας.
Το ίδιο συμβαίνει και με τα μήλα. Ένα βιβλίο του 1905 με τίτλο «Τα μήλα της Νέας Υόρκης» περιείχε εκατοντάδες ποικιλίες μήλων, αλλά σήμερα, οι περισσότερες από αυτές έχουν εξαφανιστεί από τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου του αρχαίου είδους που ονομάζεται «Virginia Greening», με γεύση βανίλιας που έτρωγαν οι άνθρωποι το 1700.
Όπως το γάλα, τα μήλα και οι πατάτες, οι ποικιλίες τροφίμων σε όλο τον κόσμο κινδυνεύουν να εξαφανιστούν με ανησυχητικό ρυθμό, σύμφωνα με τη σειρά ντοκιμαντέρ “The Lexicon of Sustainability” που κυκλοφορεί το PBS Food.
Σύμφωνα με το Περιβαλλοντικό Πρόγραμμα του ΟΗΕ, τα τελευταία 100 χρόνια, πάνω από το 90% των ποικιλιών καλλιεργειών έχουν εξαφανιστεί και σήμερα, μόλις εννέα είδη φυτών αντιπροσωπεύουν το 66% της συνολικής παραγωγής καλλιεργειών.
Παρόλο που οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις του κόσμου έχουν πάνω από 50.000 βρώσιμα φυτά, μόλις τρία από αυτά, συμπεριλαμβανομένου του ρυζιού, του αραβοσίτου και του σιταριού, παρέχουν το 60% της παγκόσμιας πρόσληψης ενέργειας από τα τρόφιμα, σύμφωνα με τη Διεθνή Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας.
Η απάντηση βρίσκεται στους σπόρους, σύμφωνα με το PBS. Παραδοσιακά οι αγρότες καλλιεργούσαν και μοιράζονταν αμοιβαία αυτούς τους σπόρους, αλλά σήμερα το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής σπόρων ελέγχεται από λίγες επιλεγμένες εταιρείες. Επιπλέον, το DNA των σπόρων φαίνεται επίσης να έχει τροποποιηθεί, κάτι που ονομάζεται «γενετική τροποποίηση».
Ένας άλλος παράγοντας είναι η καλλιέργεια. Με την έλευση της προηγμένης τεχνολογίας, η σύγχρονη γεωργία είναι πολύ διαφορετική από εκείνη που γινόταν σε περασμένες εποχές. Αυτές οι εντατικές γεωργικές πρακτικές προκαλούν την υποβάθμιση της ποιότητας των εδαφών παγκοσμίως, σύμφωνα με το BBC. Καθώς το στρώμα του γόνιμου επιφανειακού εδάφους λεπταίνει, γίνεται πολύ λιγότερο ικανό να καλλιεργήσει τρόφιμα.
Το αποτέλεσμα είναι η σταδιακή εξαφάνιση των καλλιεργειών. Για να λυθεί το πρόβλημα της εξαφάνισης των καλλιεργειών, πολλοί άνθρωποι μπαίνουν μπροστά. Για παράδειγμα, στις μέρες μας υπάρχουν τράπεζες σπόρων, όπως το «The Svalbard Global Seed Vault», που ονομάζεται επίσης «Doomsday Seed Vault» και διατηρεί τους σπόρους από όλο τον κόσμο.
Ακολουθήστε το Cibum 
