Όταν σκεφτόμαστε τη ζάχαρη, οι περισσότεροι από εμάς πιθανώς σκεφτόμαστε το ίδιο – το κοκκοποιημένο είδος που χρησιμοποιείται για να φτιάξουμε μπισκότα ή να γλυκάνουμε τον καφέ. Αλλά υπάρχουν πολλά διαφορετικά είδη σακχάρων, με μερικά από τα οποία πολλοί άνθρωποι δεν είναι εξοικειωμένοι. Σε μια έρευνα καταναλωτών της IFIC το 2021, μόνο το 15% των καταναλωτών είχαν ακούσει για ένα είδος ζάχαρης που ονομάζεται allulose – αλλουλόζη.
Η αλλουλόζη θεωρείται ένα σπάνιο σάκχαρο, επειδή βρίσκεται φυσικά μόνο σε μικρές ποσότητες σε φυτικές τροφές όπως η καστανή ζάχαρη, το σιρόπι σφενδάμου, το σιτάρι και σε αποξηραμένα φρούτα όπως τα σύκα και οι σταφίδες.
Η αλλουλόζη παράγεται επίσης εμπορικά, αν και δεν χρησιμοποιείται τόσο συχνά όσο άλλα σάκχαρα σε συσκευασμένα τρόφιμα και ποτά ή ως επιτραπέζιo γλυκαντικό. Αυτό μπορεί να αλλάξει στο μέλλον, όπως αναφέρει το Food Insight, καθώς οι επιστήμονες μόλις πρόσφατα ανακάλυψαν τρόπους παραγωγής αλλουλόζης σε μεγαλύτερη κλίμακα, αντλώντας την από καλαμπόκι ή φρουκτόζη.
Σε τι διαφέρει από τα υπόλοιπα γλυκαντικά;
Τα σάκχαρα είναι γνωστά για τη γλυκιά γεύση τους. Η αλλουλόζη έχει το 70% της γλυκύτητας της σακχαρόζης (επίσης γνωστή ως επιτραπέζια ζάχαρη), αλλά περιέχει μόνο περίπου το 10% της θερμιδικής της αξίας. Αυτό μεταφράζεται ως εξής σε θερμίδες: υπάρχουν περίπου 0,4 θερμίδες ανά γραμμάριο στη αλλουλόζη, σε σύγκριση με 4 θερμίδες ανά γραμμάριο σακχαρόζης.
Η ποσότητα και η συχνότητα κατανάλωσης σακχάρων μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ανάπτυξης τερηδόνας. Όμως η αλλουλόζη είναι διαφορετική και από αυτή την άποψη. Επειδή δεν μεταβολίζεται στο στόμα, η αλλουλόζη δεν συμβάλλει στη διάβρωση του σμάλτου, ούτε προωθεί την ανάπτυξη στοματικών βακτηρίων που σχετίζονται με το σχηματισμό τερηδόνας.
Παρόλο που είναι ένα σάκχαρο, και ο χημικός της τύπος (C6H12O6) είναι ίδιος με τη φρουκτόζη και τη γλυκόζη, ο φυσιολογικός αντίκτυπος της αλλουλοζης είναι διαφορετικός από αυτόν των παραδοσιακών σακχάρων. Λόγω αυτής της διαφοράς, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) αποφάσισε ότι η αλλουλόζη μπορεί να μετρηθεί προς τα γραμμάρια “Συνολικών Υδατανθράκων” στην ετικέτα Διατροφικά Γεγονότα αντί για “Συνολικά Σάκχαρα” ή “Πρόσθετα Σάκχαρα”.
Πώς χωνεύεται;
Η αλλουλόζη είναι ένας μονοσακχαρίτης οπότε τεχνικά δεν υπάρχει πέψη που να λαμβάνει χώρα μετά την κατανάλωσή της. Αντ ‘αυτού, η αλλουλόζη απορροφάται γρήγορα από το σώμα και απεκκρίνεται άθικτη.
Περίπου το 70% της αλλουλόζης που καταναλώνουμε απορροφάται από το λεπτό έντερο και τελικά αφήνει το σώμα μέσω των ούρων, συνήθως μέσα σε 24 ώρες. Το υπόλοιπο 30% εγκαταλείπει το σώμα, αφού περάσει από το παχύ έντερο, συνήθως μέσα σε 48 ώρες. Ως αποτέλεσμα του τρόπου με τον οποίο το σώμα μας τη χειρίζεται, το σάκχαρο αυτό δεν αυξάνει τα επίπεδα γλυκόζης ή της ινσουλίνης στο αίμα.
Λόγω της έλλειψης επιδράσεων στη γλυκόζη του αίματος, η αλλουλόζη έχει κερδίσει την προσοχή μεταξύ εκείνων που ακολουθούν μια keto διατροφή, η οποία περιορίζει την πρόσληψη υδατανθράκων και σακχάρων, έτσι ώστε το σώμα να αρχίσει να κατασκευάζει και να χρησιμοποιεί μια ξεχωριστή πηγή ενέργειας που ονομάζεται “σώματα κετόνης”.
Είναι ασφαλής για κατανάλωση;
H αλλουλόζη είναι ασφαλής για κατανάλωση. Η FDA δεν έχει εγείρει ερωτήσεις ή αντιρρήσεις σε τέσσερις ξεχωριστές ειδοποιήσεις GRAS – Generally Recognized As Safe που υποβλήθηκαν για την ένωση αυτή το 2012, το 2014, το 2017 και το 2020.
Το GRAS είναι μια διαδικασία ρυθμιστικής επανεξέτασης που χρησιμοποιείται από τον FDA για να καθορίσει εάν τα επιστημονικά στοιχεία και οι πληροφορίες σχετικά με την προβλεπόμενη χρήση μιας ουσίας είναι ευρέως γνωστά και ότι υπάρχει συναίνεση σχετικά με την ασφάλειά της μεταξύ των εξειδικευμένων εμπειρογνωμόνων.
Ακολουθήστε το Cibum 
