Επιστήμονας στο Τέξας απάντησε στην πρόκληση της περαιτέρω συντήρησης των τροφίμων με την επικάλυψη με βάση πρωτεΐνη αυγού.
Μια επίστρωση με βάση την πρωτεΐνη αυγού που θα παρατείνει τη διάρκεια ζωής των φρούτων και λαχανικών, ανακάλυψε επιστήμονας του πανεπιστημίου του Τέξας. Το εθνικό ίδρυμα επιστημών, απένειμε βραβείο Partnerships για καινοτομία- τεχνολογία στον επιστήμονα υλικών του Πανεπιστημίου Rice, Muhammad Rahman, για την επίστρωση με βάση τα αυγά που στόχο έχει την καταπολέμηση της σπατάλης τροφίμων.
Ο Rahman είναι επίκουρος ερευνητής, καθηγητής στην επιστήμη των υλικών για τη νανομηχανική, στη σχολή μηχανικών του Rice’s George R. Brown. “Ο στόχος αυτού του έργου είναι να αναπτυχθεί μια φιλική προς το περιβάλλον, βιοαποικοδομήσιμη, βασισμένη σε πρωτεΐνες νανοσύνθετη επίστρωση που μπορεί να εφαρμοστεί στην επιφάνεια διαφορετικών σχημάτων φρούτων και λαχανικών. Η επίστρωση θα παρατείνει τη διάρκεια ζωής μειώνοντας την αλλοίωση των προϊόντων, την αφυδάτωση και τους ρυθμούς μικροβιακής ανάπτυξης. Αυτό το βραβείο θα μου επιτρέψει να μεταφέρω αυτό το έργο από εργαστηριακή σε πιλοτική κλίμακα. Οι πρακτικές επικάλυψης τροφίμων επί του παρόντος βασίζονται σε κεριά και μια επικάλυψη με βάση την πρωτεΐνη θα μπορούσε πραγματικά να αλλάξει το παιχνίδι. Νομίζω ότι το Rice είναι ένα εξαιρετικό μέρος για να είσαι αν προσπαθείς να χτίσεις γέφυρες μεταξύ αυτού που συμβαίνει στο εργαστήριο και των πραγματικών εφαρμογών”, λέει ο Rahman στο Eurekalert.
Η έρευνα αυτή έρχεται σε συνέχεια προηγούμενης που απέδειξε πως η πρωτεϊνική επίστρωση με βάση το αυγό διπλασιάζει τη διάρκεια ζωής φρούτων όπως του αβοκάντο και της μπανάνας. Η τεχνολογία αυτή επέφερε στον Rahman και τον συνεργάτη Pulickel Ajayan, βραβείο για την κατηγορία Sustainable Technologies/Future Energy στον διαγωνισμό Tech Briefs Create the Future 2021.
Το εγχείρημα έρχεται ως ένα μέτρο αντιμετώπισης της σπατάλης και απώλειας τροφής που έχει πολυεπίπεδες δραματικές επιπτώσεις. Τα φρούτα και τα λαχανικά διαθέτουν το μεγαλύτερο ποσοστό αλλοίωσης από όλα τα υπόλοιπα τρόφιμα. Σύμφωνα με στοιχεία του 2023, πάνω από το 1/3 των παραγόμενων τροφίμων παγκοσμίως, που υπολογίζεται σε 2,5 δις. τόνους τροφής, καταλήγει στα σκουπίδια. Η Boston Consulting Group (BCG) εκτιμά ότι αυτή η σπατάλη τροφίμων αξίζει 230 δισ. δολάρια (211,600 δισ. ευρώ). Και αυτό την ώρα που σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, από το 2019 έως το 2020, οι άνθρωποι που δεν είχαν πρόσβαση σε τροφή αυξήθηκαν κατά τα 320 εκατομμύρια, ενώ παράλληλα η αύξηση της σπατάλης τροφίμων προβλέπεται να αυξηθεί κατά 1/3 ως το 2030. Τα δεδομένα αυτά δημιουργούν μια κοινωνική αδικία εις βάρος των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων που πεθαίνουν από την πείνα, ενώ άλλοι σπαταλάνε το φαγητό σε τόσο μεγάλο βαθμό.
Εκτός από αυτό όμως η σπατάλη τροφίμων διογκώνει και ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου. Σε έκθεση του 2021 της Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος, υπολόγισε ότι οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προκύπτουν από τη σπατάλη τροφίμων αντιπροσωπεύουν το 1/5 των συνολικών εκπομπών των ΗΠΑ. “Η ευρύτερη ελπίδα για αυτό το έργο είναι να βελτιωθεί το αποτύπωμα άνθρακα και η βιωσιμότητα της βιομηχανίας τροφίμων”, είπε ο Rahman. “Προσπαθώ να ευθυγραμμίσω την έρευνά μου με τις προκλήσεις αυτής της κρίσιμης, ιστορικής στιγμής που μας φέρνει αντιμέτωπους με την επείγουσα ανάγκη να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή και να βρούμε πραγματικές λύσεις για ένα πιο βιώσιμο μέλλον”.