Ερευνητές ανακάλυψαν πως τροποποιώντας γενετικά το ρύζι μπορούν να συμβάλλουν στην κάλυψη των ελλείψεων τροφίμων που δημιουργούνται από την κλιματική αλλαγή.
Το ρύζι θεωρείται ένας εκ των σημαντικότερων υδατανθράκων του πλανήτη, θρέφοντας περίπου 3,5 δισεκατομμύρια κατοίκους του.
Ωστόσο, με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας ως αποτέλεσμα της κλιματικής αλλαγής, επιστήμονες σημειώνουν ότι ολοένα και περισσότερες καλλιέργειες ρυζιού, σε περιοχές όπως το Βιετνάμ, αναμένεται να καταστραφούν, μη μπορώντας να αντέξουν την αυξημένη αλατότητα.
Παρόλα αυτά, ερευνητές από το Ινστιτούτο Αειφόρου Τροφίμου του Πανεπιστημίου του Σέφιλντ ενδέχεται να βρήκαν μία λύση σε αυτό. Σύμφωνα με το New Food Magazine, ότι το γενετικά τροποποιημένο ρύζι θα μπορούσε να είναι το κλειδί για την αντιμετώπιση των ελλείψεων τροφίμων που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή.
Οι ερευνητές υποστήριξαν ότι η γενετική τροποποίηση του ρυζιού για τη μείωση του αριθμού των στομάτων (μικροσκοπικά ανοίγματα που χρησιμοποιούνται για την απώλεια νερού και ρυθμίζουν την πρόσληψη διοξειδίου του άνθρακα για τη φωτοσύνθεση ) το καθιστά πιο ανθεκτικό στο αλάτι.
Οι επιστήμονες του Σέφιλντ αποκάλυψαν πριν κάποια χρόνια, ότι η μείωση του αριθμού των στοματίων του ρυζιού τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν έως και 60% λιγότερο νερό, καθιστώντας τα εξαιρετικά εδόκιμα και σε μέρη που υποφέρουν από ξηρασία, άρα και σε περιβάλλοντα που μπορεί να μεταβάλλονται εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής.
Ένα πρόβλημα που προέκυψε από αυτή τους την ανακάλυψη είναι ότι αυτή η μείωση των στοματίων κάνει παράλληλα το ρύζι δύσκολο να αναπτυχθεί σε υψηλές θερμοκρασίες. Για αυτό επισημαίνουν πως- ανάλογα τη χώρα και τον τρόπο που η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει αυτήν- θα πρέπει να γίνουν και διαφορετικές τροποποιήσεις στη γενετική του.