Περισσότερα από 1.800 σωματίδια ανιχνεύθηκαν στους μυϊκούς ιστούς 180 από τα 182 δείγματα θαλασσινών που αναλύθηκαν.
Τα μικροπλαστικά που αποσπώνται από υφάσματα, κατά το πλύσιμο, από συσκευασίες τροφίμων, από ελαστικά, από προϊόντα προσωπικής περιποίησης και άλλα αντικείμενα καταλήγουν στη θάλασσα… Δηλαδή στα θαλασσινά και κυρίως σε αυτά που καταναλώνονται περισσότερο!
Αυτό υπογραμμίζει μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στα τέλη Δεκεμβρίου στο Frontiers in Toxicology, και η οποία διεξήχθη από ερευνητές από το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Παράκτιας Οικολογίας στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Πόρτλαντ.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Δείτε αν τρώτε αυτό για πρωινό και κόψτε το! Οδηγεί σε διπλασιασμό των κρουσμάτων άνοιας – Μελέτη
Οι επιστήμονες ανίχνευσαν την ευρεία παρουσία ανθρωπογενών σωματιδίων στους εδώδιμους ιστούς 5 ειδών ψαριού και σε οστρακοειδή που αλιεύτηκαν στα νερά του Όρεγκον και συγκεκριμένα σε : πετρόψαρα (Ροφός, Σφυρίδα κτλ), μπακαλιάρο, βασιλικό σολομός, ρέγγα, σμέρνες και γαρίδες. Περισσότερα από 1.800 σωματίδια ανιχνεύθηκαν στους μυϊκούς ιστούς 180 από τα 182 δείγματα θαλασσινών που αναλύθηκαν.
Οι ίνες είναι οι πιο ανιχνευμένες ουσίες
Από τα είδη που έλαβαν δείγμα, η ροζ γαρίδα, είχε τον μεγαλύτερο αριθμό σωματιδίων στους βρώσιμους ιστούς της: έως και 36 σε μία μόνο ροζ γαρίδα βάρους 4,9 γραμμαρίων. Αντίθετα, ο βασιλικός σολομός είχε τη χαμηλότερη ποσότητα και συγκέντρωση, ακολουθούμενος από τα πετρόψαρα και τον μπακαλιάρο.
Οι ερευνητές συνέκριναν επίσης ψάρια από ψαρόβαρκες με αυτά που αγοράστηκαν από σούπερ μάρκετ και λιανοπωλητές θαλασσινών, συμπεραίνοντας ότι τα τελευταία, συμπεριλαμβανομένων των ροζ γαρίδων, μπορεί να εκτεθούν σε πρόσθετα σωματίδια κατά την επεξεργασία, για παράδειγμα μέσω πλαστικών συσκευασιών που χρησιμοποιούνται για συντήρηση.
«Ανεξάρτητα από την πηγή των θαλασσινών, τουλάχιστον 0,3 ανθρωπογενή σωματίδια ανά 10 γραμμάρια βρώσιμου ιστού βρέθηκαν στα άτομα που αναλύθηκαν, σηματοδοτώντας την ανάγκη για πολιτικές και άλλες παρεμβάσεις για τη ρύθμιση των μικροπλαστικών», λένε οι ερευνητές.
«Πρέπει να στραφούμε σε εναλλακτικές μεθόδους συσκευασίας, όπως φυσικά υλικά με βάση το κερί μέλισσας, τα άμυλα ή τα σάκχαρα, για να περιορίσουμε την εισαγωγή σωματιδίων στα θαλασσινά που διατίθενται στο εμπόριο», προτείνουν οι ερευνητές. «Για τους καταναλωτές, συνιστούμε να αγοράζουν ολόκληρα, τοπικά ψάρια όποτε είναι δυνατόν για να μειώσουν την εισαγωγή μικροπλαστικών από την πλαστική συσκευασία».
Ο πιο συνηθισμένος τύπος σωματιδίων που ανιχνεύεται είναι οι ίνες (1.466, ή 82% του συνόλου), ακολουθούμενα από θραύσματα (332, 17%) και μεμβράνες (8, λιγότερο από 1%). Τα πιο κοινά χρώματα σωματιδίων είναι το μπλε, το μαύρο και το διαφανές ή το λευκό . Το μακρύτερο σωματίδιο είχε 0,142 ίντσες (το πάχος ενός τετάρτου), ενώ το φαρδύτερο είχε 0,07 ίντσες (το πάχος ενός μολυβιού). Η συντριπτική πλειοψηφία των ύποπτων σωματιδίων (65%) ήταν υλικά όπως κυτταρίνη, ίνες βαμβακιού και οξική κυτταρίνη , ενώ περίπου το 17% ήταν πλήρως συνθετικά, το 9% ημισυνθετικά και το 8% φυσικά υλικά. Τα συνθετικά και ημι-συνθετικά υλικά περιλάμβαναν τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (Pet), πολυπροπυλένιο (Pp), πολυαιθυλένιο χαμηλής και υψηλής πυκνότητας (Pe), οξικό βινύλιο πολυαιθυλενίου (Peva), υαλοβάμβακα και ημισυνθετικό χαρτόνι. Η ερευνητική ομάδα βρήκε επίσης μια περίπτωση υλικού που χρησιμοποιείται συνήθως σε θαλάσσια σχοινιά, υφάσματα επιβραδυντικά φωτιάς και στρατιωτικές εφαρμογές.
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Τι θα πάθω εάν φάω “πράσινη” πατάτα ή πατατάκια
Αυξανόμενες ανησυχίες για την παρουσία μικροπλαστικών στην τροφική αλυσίδα
Η έκθεση σε αυτές τις χημικές ουσίες αυξάνει τον κίνδυνο για διάφορα προβλήματα υγείας, από ορμονικές διαταραχές έως καρκίνο. «Είναι πολύ ανησυχητικό το γεγονός ότι οι μικροΐνες μετακινούνται από το έντερο σε άλλους ιστούς όπως οι μυς», λέει η συν-συγγραφέας της μελέτης Susanne Brander, αναπληρώτρια καθηγήτρια περιβαλλοντικής και μοριακής τοξικολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όρεγκον. «Αυτό έχει σημαντικές επιπτώσεις για άλλους οργανισμούς, ενδεχομένως ακόμη και για τον άνθρωπο».
Οι επιστήμονες τεκμηριώνουν όλο και περισσότερο την παρουσία μικροπλαστικών σε είδη θαλάσσιων και γλυκών υδάτων που προορίζονται για εμπόριο.
Προηγούμενη έρευνα που διεξήχθη από τον Granek, για παράδειγμα, επικεντρώθηκε στις συγκεντρώσεις μικροπλαστικών σε στρείδια και μύδια του Ειρηνικού κατά μήκος της ακτής του Όρεγκον . Κατά μέσο όρο, κάθε στρείδι περιείχε περίπου 11 μικροπλαστικά, ενώ κάθε αχιβάδα περιείχε περίπου 9. Σχεδόν όλα ήταν μικροΐνες, που μπορεί να προέρχονται από ρούχα από συνθετικά ή φυσικά υλικά και από φθαρμένο εξοπλισμό αλιείας.
Μια άλλη μελέτη που διεξήχθη στην Πορτογαλία έδειξε ότι η κατάποση μικροπλαστικών, συμπεριλαμβανομένου του πολυαιθυλενίου και του πολυεστέρα, μπορεί να προκαλέσει εγκεφαλική βλάβη και βλάβη σε κύτταρα, ιστούς και DNA στα άγρια ψάρια.
Σύμφωνα με μελετητές, οι διεθνείς πολιτικές , όπως οι συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις για την Παγκόσμια Συνθήκη για τα Πλαστικά , θα χρειαστούν για την αντιμετώπιση του προβλήματος σε μεγάλη κλίμακα. «Εάν δεν αλλάξουμε τη σχέση μας με το πλαστικό και δεν μειώσουμε σημαντικά την παραγωγή του, θα συνεχίσουμε να υποφέρουμε τις αρνητικές επιπτώσεις του».
ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Το μυστικό για ζουμερό σολομό στον φούρνο
- ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ | Μπαράζ ανακλήσεων Ιταλικών τυριών – Κίνδυνος λιστερίωσης